Nowoczesny patriotyzm a la III RP.

Jestem człowiekiem nowoczesnym.

Nie dlatego, żem młody, o – co to, to nie!

Moją nowoczesność gwarantuje uprawiany przeze mnie zawód:

jestem reklamiarzem, a nie ma bardziej nowoczesnej profesji, niż przekonywanie konsumentów, że bez kupienia reklamowanego towaru ich życie stanie się niepełne, żeby nie powiedzieć – ułomne.

Co oczywiste, uprawiany zawód impregnuje mnie , na wszelkie próby , przepraszam za kulinarną konwencję – nawijania mi makaronu na uszy.

Kiedy jednak obejrzałem i wysłuchałem z uwagą największą wczorajszej rozmowy przeprowadzonej z Prezydentem Komorowskim przez funkcjonariusza (to nie epitet - to wyraz szacunku) telewizji państwowej Piotra Kraśkę, odczułem coś w rodzaju zakłopotania (znów eufemizm).

Nie, nie dlatego, że Prezydent Komorowski się w swej wypowiedzi zwyczajnie posypał lub popełnił w niej jakiś błąd ortograficzny (nie poprawiać – ortograficzny, i już).

Wszystko było jak w najlepiej skręconej reklamówce: dotąd się ujęcia powtarza, aż wyjdzie, jak wyjść ma.

Moje zakłopotanie  zostało spowodowane tym, że Prezydent Komorowski wyłożył definicję nowoczesnego patriotyzmu.
Czyli patriotyzmu w sam raz dla mnie.

Przy okazji pouczył ex ekran (chyba tak można ?)  , że śpiewanie Boże coś Polskę  (to nie jest, każdy przyzna, pieśń nowoczesna – bo i „Boże” i „Polska” naraz. Two in one, jak się w reklamie określa) z zakończeniem Racz nam zwrócić Panie jest passe (też eufemizm).

Ja, ponieważ  jak wspomniałem, reklamiarz jestem, jestem praktykiem i wszelkie definicje natychmiast weryfikuję w otaczającej mnie rzeczywistości.

Kilka dni temu, a dokładnie  24 kwietnia, odbył się Finał Pucharu Polski w piłce nożnej, pomiędzy Legią Warszawa i Ruchem Chorzów (bo ja - wstyd się przyznać - jestem  także kibicem).

Przed rozpoczęciem meczu, jak co roku,  zagrali Mazurka Dąbrowskiego.

Kibice Legii, wzniósłszy w górę  szaliki, śpiewali hymn, a ci z Chorzowa nie tylko nie śpiewali, ale wręcz skandowali niesympatyczne (kolejny eufemizm) okrzyki, gwizdali, a w najlepszym razie – stali milcząc i patrząc spode łba.

Spłoszony kamerzysta natychmiast uciekł z  kamerą na kibiców Legii, ale dźwiękowca refleks zawiódł i fonii nie wyłączył.

W pierwszej chwili pomyślałem, że PZPN, któremu zawsze przeszkadzają jakiekolwiek patriotyczne transparenty i który grozi przerywaniem meczów, przerwie i to spotkanie.

Potem każe ochronie wyprowadzić łobuzerię, a jak nie to standard:

łobuzeria nie wychodzi – policja, pały, gaz i…. można mecz oglądać w godnej (taka prawda – godnej) atmosferze.

Żeby było jasne: myślałem, że kibiców Legii policja wyprowadzi  i spałuje.

Bo jak rozumiem, to co na przykładzie pokazali tym durnym Polakom hołubieni przez aktyw RAŚ kibice Ruchu, to jest ten no – nowoczesny patriotyzm?

Pewnie tak, bo wprawdzie kibicom Legii to bezczelne , ostentacyjne i bez uzyskania stosownego pozwolenia śpiewanie polskiego hymnu się tym razem upiekło, ale jak na rządzony przez koalicję PO-RAŚ Śląsk przyjadą, to bez łomotu się nie obejdzie.