Wielcy Polacy. Fryderyk Chopin

FRYDERYK CHOPIN POETA FORTEPIANU. ROCZNICA ŚMIERCI. Miałam zamiar napisać opracowanie o Fryderyku Chopinie ale pomyślałam że dzisiaj będzie dużo artykułów o Nim, dlatego opowiem wam o ciekawostkach o których na pewno nie mieliście pojęcia. Zawsze gdy widzę wierzby płaczące przy drogach, kojarzę je z muzyką Chopina którą uwielbiam.

Jego utwory, nie wiem czy zauważyliście cechuje kilka etapów. Pierwsze akordy zaczynają się w sposób spokojny, melancholijny i to w muzyce Chopina odczytać można jako tęsknotę za ojczyzną, za łąkami zielonymi, za wierzbami przy drogach. Po prostu za Polską.

A potem muzyka staje się dynamiczna i głośna. Jest w niej bunt i krzyk. Ja to tak odbieram i w tych fragmentach słyszę Jego protest za zniewoloną ojczyzną, za kolegami, przyjaciółmi, rodziną którzy zostali w Polsce, a która była zniewolona pod obcym władaniem. 

A potem jakby sie uspakaja. Znowu muzyka przechodzi w ciche, spokojne tony.....

I znowu w tej muzyce słychać jakby Chopin mówił: ,, kiedyś nasza Polska będzie wolna. Kiedyś ojczyzna będzie wolna!! Wrócę do kraju który tak kocham i za którym tak tęsknię. Ale teraz jeszcze jest zniewolona. Jeszcze musimy walczyć!!" 

Jako przykład tego co piszę wyżej opowiem wam o słynnej ,,Étude Op. 10, No. 3."

Fryderyk Chopin napisał ten utwór wkrótce po przeprowadzce do Paryża. Później nazwano go „Tristesse” co oznacza „smutek”. Ta etiuda jest wysoko ceniona jako przejaw miłości Chopina do jego ukochanej i jedynej ojczyzny Polski. 

Jeden z uczniów Chopina, Adolf Gutman, mówił że w czasie prezentacji tego utworu na lekcji muzyki, kompozytor zalał się łzami, wołając dramatycznie ,,Ojczyzno moja!"
.

RODEM WARSZAWIANIN, SERCEM POLAK, A TALENTEM ŚWIATA OBYWATEL.

Fryderyk Chopin najwybitniejszy kompozytor i jednen z najważniejszych polskich kompozytorów w historii. Nazywano Go poetą fortepianu.

Fryderyk Chopin urodził się 22 lutego lub 1 marca 1810 w Żelazowej Woli

Lata dziecięce i młodzieńcze Chopina były najbardziej radosnym i beztroskim okresem jego życia. Choć trudno to uwierzyć mały Fryderyk nie lubił muzyki. Dlaczego?

Ojciec Chopina był bardzo ambitny i wiązał z życiem syna ogromne nadzieje. On sam chciał w przeszłości zostać znanym muzykiem, ale nigdy mu się to nie udało.

Chciał więc, żeby jego syn spełnił to marzenie, przez co zmuszał go do wielogodzinnych ćwiczeń gry na fortepianie. 

Jako dziecko nie był chwalony przez swojego ojca. Był ciągle strofowany i karcony. Frycek bo tak go nazywano, bardzo tego nie lubił, ale na szczęście później zmienił zdane i muzyka stała się jego wielką pasją.

Surowa dyscyplina ojca przełożyła się to na późniejsze zachowanie kompozytora, jako nauczyciela muzyki.

Gdy jemu podopiecznemu coś nie wychodziło, Fryderyk wpadał w furię i zrzucał klapę od fortepianu na palce ucznia.

Dom państwa Chopinów rozbrzmiewał muzyką i był prowadzony zgodnie z najznakomitszymi wzorcami polskiej arystokracji. 

Ojciec grał na flecie i skrzypcach, matka śpiewała i grała na fortepianie, siostra Ludwika uczyła się gry również na fortepianie. Fryderyk od najmłodszych lat obcował z muzyką. 

Matka zaczęła Fryderyka uczyć gry na fortepianie, gdy miał 4-5 lat. Regularne kształcenie muzyczne rozpoczął w wieku 6 lat pod okiem czeskiego skrzypka i nauczyciela, Wojciecha Żywnego, u którego kształcił się do 1822 r.

W tym samym roku, gdy uczeń przerósł mistrza, mały Fryderyk zaczął tworzyć swoje pierwsze kompozycje, mazurki i polonezy, które skrupulatnie spisywał za niego ojciec.

,,Polonez g-moll" został wydany, gdy Chopin miał zaledwie 7 lat! Od tej pory zaczął występować w warszawskich domach szlachty i arystokracji. 

Grywał m.in. w Pałacu Radziwiłłowskim, w Belwederze u Wielkiego Księcia Konstantego i u Sapiehów i Potockich. W 1818 r. podarował 2 swoje polonezy matce cara i króla polskiego, Marii Fiordorownie, która przebywała w Warszawie z wizytą.
.

MŁODOŚĆ I POŻEGNANIE Z OJCZYZNĄ 

Chopin żył w epoce, która pozostawiła w jego świadomości niezatarte ślady. Urodził się w okresie napoleońskim, który był dla Polaków czasem nadziei. Dojrzewał w Warszawie przedpowstaniowej. 

W 1830 r w wieku 20 lat Fryderyk Chopin opuścił Polskę, by poznawać muzyczne życie Europy, kształcić się i dawać koncerty. 

Do Polski nigdy już nie powrócił, choć nie rozstawał się z myślą o ukochanej ojczyźnie. W Wiedniu dowiedział się o wybuchu Powstania Listopadowego. 

Po kilku niezwykle smutnych i trudnych miesiącach ponownie ruszył w podróż, aby jesienią 1831 r. dotrzeć do Paryża, gdzie spotkał wielu rodaków. Po narodowej klęsce tysiące uchodźców szukało schronienia przed rosyjskimi represjami w najbardziej przyjaznym im kraju i mieście.

Chopin znał się blisko ze środowiskiem emigrantów. Przyjaźnił się z księciem Adamem Czartoryskim. Został członkiem Towarzystwa Literackiego Polskiego, brał udział w emigracyjnych zebraniach, grał na balach i spotkaniach dobroczynnych, wspierał polskie instytucje.

Środowisko emigrantów, podzielone ze względu poglądów politycznych i ekonomicznych, w jednym było zgodne. Doceniało geniusz i urok osobisty Chopina, czuło dumę, że jest jednym z nich.

Kompozytor utrzymywał kontakty towarzyskie z najwybitniejszymi osobistościami epoki, takimi jak kompozytorzy: Hector Berlioz, Franciszek Liszt, pisarz Honoré de Balzac i malarz Eugène Delacroix.

Przyjaźnił się również z elitą polskiej emigracji: m.in Adamem Mickiewiczem, Julianem Ursynem Niemcewiczem i Cyprianem Norwidem.

Fryderyk nie miał wielu kobiet w swoim życiu. Miał za to 3 siostry, które niesamowicie go irytowały. To właśnie przez nie Chopin niechętnie podchodził do kobiet. W pewnym momencie zaczęto nawet plotkować o tym, że jest on homoseksualistą. 

Jednak, w wieku 25 lat spotkał swoją pierwszą miłość, Marię Wodzińską, której się oświadczył. Kobieta jednak szybko z nim zerwała. Kilka lat później związał się on z George Sand, która zostawiła go po 9 latach. Mówił on, że była ona dla niego inspiracją, a jego zdrowie bardzo pogorszyło się po ich rozstaniu.
.

PIERWSZE KONCERTY

Pierwszy publiczny koncert Fryderyka Chopina w Paryżu odbył się 25 lutego 1832 r w sali koncertowej fabrykanta fortepianów Pleyela. Było to wydarzenie decydujące o jego paryskiej karierze, słuchała go wówczas cała elita Paryża.

Wyciskający łzy nawet z najtwardszych głazów ,,Marsz Żałobny" powstał w 1837 r i od tej pory jest jednym z najbardziej znanych utworów kompozytora. 

,,Marsz Żałobny" był wielokrotnie grany na uroczystych pogrzebach, w tym także przy grobie samego kompozytora podczas ceremonii pogrzebowej artysty na cmentarzu Père Lachaise w Paryżu w 1849 r. 

Grano go też na pogrzebie Kennedy'ego i kilku przywódców radzieckich, w tym Leonida Breżniewa. Niemiecki kompozytor i krytyk Robert Schumann, współczesny Chopinowi, powiedział, że usłyszał w utworze ,,armatę ukrytą wśród kwiatów".

Wielu współczesnych z zachwytem wypowiadało się o jego fenomenie. Tak opisał go Heinrich Heine: 

,,Chopinowi przyznać trzeba geniusz, w zupełnym znaczeniu tego słowa; jest on nie tylko wirtuozem, ale i poetą, umie on uzmysłowić poezję, która wypełnia głębie jego duszy. Jest poetą tonów i nic nie daje się porównać z rozkoszą, której doznajemy, gdy, siedząc przy fortepianie, improwizuje. 

Nie jest on wtedy ani Polakiem, ani Francuzem, ani Niemcem, bowiem zdradza o wiele wyższe pochodzenie z krainy Mozarta, Rafaela, Goethego. Prawdziwą jego ojczyzną jest królestwo poezji. („Revue et Gazette musicale de Paris”, 4 lutego 1838)

Chopin uczynił z fortepianu instrument o nieznanej dotąd skali brzmienia. Był jednym z największych improwizatorów w historii muzyki XIX w. Przez całe twórcze życie źrodłem istotnej inspiracji pozostała dla niego polska muzyka ludowa.
.

ŚMIERĆ GENIUSZA FORTEPIANU.

Z czasem, ze względu na pogarszający się stan zdrowia, coraz rzadziej koncertował, częściej komponował i uczył.

Fryderyk Chopin zmarł ok 2giej w nocy 17 października 1849 r w Paryżu otoczony modlitwą, z krzyżem w ręku. Może słyszał szeptany przez matkę pacierz? Może smutny szum wierzb nad Utratą? 

W chwili śmierci towarzyszyła mu siostra Ludwika. To ona zajęła się likwidacją paryskiego mieszkania kompozytora. 

13 dni później odbył się uroczysty, katolicki pogrzeb. Jego ciało spoczęło na największym i najstarszym paryskim cmentarzu Pére-Lachaise, wśród m.in. takich sław jak Honoré de Balzac i Molier. 

Fryderyk Chopin zostawił ostatnią wolę 
,,Zabierzcie przynajmniej serce me do Warszawy".
.

SERCE FRYDERYKA CHOPINA 

Zgodnie z ostatnią wolą artysty, serce kompozytora, potajemnie przewiezione przez jego siostrę do Polski, złożono w warszawskim kościele Świętego Krzyża przy Krakowskim Przedmieściu, gdzie znajduje się do dziś.

Wykonane kilka lat temu badania wykazały, że Fryderyk Chopin zmarł z powodu powikłań spowodowanych przewlekłą gruźlicą. Bezpośrednią przyczyną śmierci było prawdopodobnie zapalenie osierdzia.

Tablica poświęcona Chopinowi została odsłonięta w 1880 r Widnieje na niej cytat z Ewangelii według św. Mateusza: 
,,Gdzie skarb twój, tam serce twoje”.
.

W POWSTANIU WARSZAWSKIM.

W czasie powstania warszawskiego w okolicach kościoła toczyły się ciężkie walki. Kapelan wojsk niemieckich pastor Schulz namówił księży, aby przekazali urnę Niemcom w celu jej uchronienia przed zniszczeniem. 9 września 1944 Niemcy przekazali urnę z sercem biskupowi Antoniemu Szlagowskiemu, filmując to zdarzenie dla celów propagandowych.

Urna z sercem Chopina została przewieziona do Milanówka. Stała na pianinie w salonie-kaplicy, na I piętrze plebanii. 17 października 1945, w rocznicę śmierci Chopina, proboszcz parafii św. Krzyża w Warszawie ks. Leopold Petrzyk, kompozytor prof. Bolesław Woytowicz i muzykolog Bronisław Sydow zawieźli urnę do Żelazowej Woli.

Tam oczekiwali na nią przedstawiciele najwyższych władz państwowych z Bolesławem Bierutem. Urnę ustawiono na postumencie na tle portretu kompozytora. Po przemówieniu Bolesław Bierut przekazał urnę prezydentowi Warszawy Stanisławowi Tołwińskiemu.( na jednym ze zdjęć)

Po odegraniu przez Henryka Sztompkę nokturnu, 2 mazurków i poloneza, urnę z sercem przejęła z kolei młodzież. W drodze do kościoła św. Krzyża samochód zatrzymał się jeszcze przy dawnej rogatce wolskiej, gdzie w 1830 Fryderyk Chopin żegnał się z Warszawą.

W 1945 r  Warszawa przeżyła podniosłe chwilę. Tłumy wyszły na ulicę, by w zgliszczach stolicy witać Wielkiego Polaka Fryderyka Chopina. Serce wielkiego Polaka i  artysty wróciło  do Warszawy.

Tego roku też odbyło się uroczyste wmurowanie urny z sercem kompozytora w filar kościoła św. Krzyża w Warszawie. 
.

CIEKAWOSTKI

Na koniec kilka ciekawostek o których napewno nie słyszeliście. 

Fryderyk Chopin posiadał nie tylko talent muzyczny, ale także aktorski, literacki i malarski. Podczas szkolnej lekcji, jego nauczycielka przyłapała go na rysowaniu portretu. Zamiast nagany, chłopak otrzymał pochwałę.

A jak o dziecko płakał gdy jego matka grała na fortepianie.

Fryderyk Chopin to obok Jana Pawła II, Lecha Wałęsy, Marii Skłodowskiej-Curie i Mikołaja Kopernik jeden z najbardziej znanych na świecie Polaków.

Chopin nigdy się nie ożenił i nie miał dzieci. Największą miłością kompozytora była polska śpiewaczka, Konstancja Gładkowska. 

Wizerunek Chopina widniał na banknocie o nominale 5000 zł przed denominacją złotego w 1994 r. 

W 1927 r odbyła się pierwsza edycja Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina.

Lotnisko na warszawskim Okęciu nazwane jest imieniem Fryderyka Chopina. Jest to największy port lotniczy w Polsce.

Imieniem polskiego kompozytora nazywano także znajdujący się na Merkurym krater, a w kosmosie pod tą samą nazwą można znaleźć także planetoidę o średnicy 28,5 km.

Fryderyk Chopin był wielbicielem włoskiej opery.

W 1960 r. z okazji 150. urodzin mistrza i 2010 r. jubileusz 200-lecia obchodzono Rok Chopinowski. 

Chopin najchętniej komponował mazurki. W latach 1825–1849 stworzył 57 mazurków.

https://www.facebook.com/share...