Święte prawa, święte obowiązki - publikacja z 1930 roku

Po miesiącu pełnym pracy, z miłą chęcią wracam do pisania bloga. W dzisiejszym wpisie chciałabym zachęcić Państwa do przeczytania książki zatytułowanej : "Święte prawa, święte obowiązki", napisanej przez anonimowego autora ukrywającego się pod pseudonimem "W.G.". Publikacja została wydana w Warszawie w 1930 roku, nakładem sióstr Loretanek.

Pozwolicie Państwo, że zacytuję jedynie kilka słów z początkowych stronic publikacji. Wspomniana książka rozpoczyna się w ten sposób :

"Na świecie obecnie źle się dzieje i każdy o dobro własne i narodu dbały, z trwogą zapytać musi : "co dalej będzie, jeśli szerzącemu się zepsuciu, bezbożności i występkom nie położymy tamy, jeżeli nie weźmiemy się do pracy nad odrodzeniem i duchowym wzmocnieniem naszego społeczeństwa ? Praca ta jest pilną, jest konieczną, bo podstawy niejednego narodu już się chwieją wskutek podstępnej roboty wrogów chrześcijaństwa, bo mnożą się fałszywi prorocy, usiłujący odwrócić ludzkość od Chrystusa i Jego nauki, a zepchnąć w przepaść moralnego upadku i zdziczenia.

Aby odrodzić i wzmocnić społeczeństwo, trzeba odrodzić i podnieść rodzinę, bo każdą pracę od podstaw się zaczyna, podstawą zaś i fundamentem społeczeństwa jest rodzina.

Rodzina jest kolebką ludzkości, bo ona dostarczyć ma Ojczyźnie zacnych i użytecznych obywateli, ona urabia i wychowuje młode pokolenie, od którego przyszłość narodu zawisła.

Jakim będzie ogół rodzin, takim się stanie całe społeczeństwo; jak rodziny podniosą się w pobożności i cnocie, podniesie się z nimi i społeczeństwo. Z zacnych rodzin wychodzące latorośle pożytek i chlubę krajowi przynoszą, z zacnych rodzin silny, zdrowy, wiarą i cnotą hartowny naród się utworzy; bo los i charakter narodu ściśle jest związany z losem i charakterem rodzin, z których się formuje.

Największa cywilizacja, największy postęp na drodze wynalazku, handlu i przemysłu nie uratują narodu od zguby, jeżeli w nim obyczaje i moralność chrześcijańska upadnie. Wszak i u nas jedną z głównych przyczyn upadku Ojczyzny był upadek moralności.

Brak moralności jest następstwem złego wychowania dzieci, złego pojęcia jak ważnym jest siew pracy rodzicielskiej, z którego ma wyrosnąć owoc późniejszych czynów i postępowania.

O wyrobienie więc rodzin ożywionych duchem chrześcijańskim i stających się siedliskiem cnót i rozsadnikiem dobra na ziemi - bardzo nam chodzić powinno. W rodzinach bowiem dobrych starać się będą o dobre wychowanie dzieci, które jest najbardziej pożądaną pracą dla społeczeństwa, zwłaszcza dziś kiedy w młodzieży naszej coraz większe pokazuje się zdziczenie obyczajów.

Rodzina chrześcijańska opierająca się na dozgonnym, po Bożemu zawartym związku między mężczyzną i kobietą, ma cel wielki i święty, pociąga też za sobą szczytne, lecz trudne obowiązki. Obowiązki te są dwojakiego rodzaju : 1). małżonków w stosunku do siebie i 2). rodziców w stosunku do swych dzieci.

Na wiernym, należycie pojętym wypełnieniu tych obowiązków polega praca i zasługa rodzin, które mają dostarczyć Kościołowi i społeczeństwu zacnych, szlachetnych, religijnie i moralnie wychowanych członków.

O tych to powinnościach przypomnieć i pouczyć, zwłaszcza młodych, zabierających się do stworzenia rodziny - jest celem tej książeczki. Cel ten, mający na względzie odrodzenie narodu, bardzo odpowiada gorącemu naszemu pragnieniu, bo dobro najszerszych warstw społeczeństwa mając na widoku, w młodych wielkie pokładamy nadzieje" (str. 3 - 5).

Publikacja sprzed prawie stu lat przypomina nam podstawowe prawdy na temat rodziny, jej istoty, wagi wyboru małżonka, potrzeby właściwego wychowania dzieci i przyczynienia się w ten sposób do odbudowy naszej Ojczyzny. Napisana językiem prostym, zrozumiałym dla każdego czytelnika. Posłużyć może jako kolejny dowód w walce ideologicznej rozgrywającej się na naszych ziemiach w dobie współczesnej. 

Być może przyczyni się ona do klarownego rozróżnienia pomiędzy małżeństwem prawowitym, a wielożeństwem, co wyeliminuje tym samym wszelkiego typu pomyłki w kwestii zawierania i ważności związku małżeńskiego w polskiej tradycji. Zdarzyło się bowiem kilka dni temu, że pewien prawicowy polityk pomylił oba pojęcia w trakcie wywiadu telewizyjnego.

Zmieniając nieco temat, chciałabym wspomnieć o mojej rozmowie ze znajomą, która wyraziła zdziwienie, że w chwili obecnej kiedy grozi nam konflikt światowy nie znajduje się żaden myśliciel, żaden intelektualista, który publicznie zabrałby głos i wystosował jakąś odezwę do lokatora Kremla w sprawie zaprzestania działań zbrojnych na Ukrainie. Być może nasi prawicowi dziennikarze mogliby zająć się ułożeniem apelu w tej sprawie. Domyślam się, że będą wzbraniać się przed tym pomysłem, ale czyż ludzkie życie nie jest warte podjęcia i tego starania ?

Tyle na dzisiaj. Mam nadzieję, że kolejny wpis zdołam opublikować w ciągu najbliższych dwóch tygodni.

Pozdrawiam Czytelników mojego bloga.