Zablokowana prywatyzacja szpitala w Otwocku

Zdominowany przez PO i "przystawki" Zarząd Powiatu Otwockiego przedstawił Radzie Powiatu uchwały o przekształceniu ZP ZOZ w spółkę i o zbyciu 75% udziałów w tej spółce. Ponad dwa lata Bogumiła Więckowska (PO), ówczesny dyrektor szpitala oraz Zarząd Powiatu zarzekali się, że nie chodzi o prywatyzację szpitala, tylko o przekształcenie. W statutowym terminie min. 5 dni przed sesją, w porządku obrad znalazł się projekt zbycia 75% udziałów w spółce, której jeszcze nie ma. 1 dzień przed sesją, słownie jeden, a w zasadzie na 23,5 godziny przed terminem sesji ustalono spotkanie z pracownikami na temat planowanych zmian. W projekcie uchwały o zbyciu udziałów, co do meritum, znalazł się jeden lakoniczny zapis, bez żadnych zabezpieczeń dla wspólnika mniejszościowego. Takiego postępowania władz powiatowych nie trzeba komentować. Fakty mówią dostatecznie głośno.
Kilka dni przed terminem sesji zainicjowałem akcję protestacyjną. Zaangażowały się związki zawodowe, znajomi, współpracownicy, mieszkańcy. Nie trzeba było ich zachęcać. Byli tak wzburzeni niebywałą arogancją władz powiatu, że spontanicznie sami zaczęli poruszać niebo i ziemię, żeby nie doszło do tak cynicznej i ordynarnej w swej formie prywatyzacji szpitala. Jako mieszkańcy łożyli na niego z datków na WOŚP, dotacji od innych gmin, w tym od Rady Miasta Otwocka, zbiórek społecznych, które można wyliczyć w sumie na kilka milionów złotych. Mieszkańcy zatem są w pełni uprawnieni do mówienia "nasz szpital".
Najważniejsze jest jednak co innego. Presja społeczna i atmosfera wręcz "rozruchów" w Otwocku, spowodowała, że poszczególni radni z "przystawek", a na koniec sam Zarząd Powiatu, wycofali się ze sprzedaży szpitala.
Zaangażowanie Państwa, protest, który odbywał się w ramach ładu prawnego, wprost wpłynęły na ważną decyzję dla całego powiatu. To jest dowód na skuteczność akcji społecznych. Po piątku, 19 października, nie możemy już powiedzieć "to nic nie da". Dziękuję.