Ostrzeżenie

Wracam do pisania bloga po pewnej przerwie, spowodowanej koniecznością zajęcia się różnymi pilnymi sprawami zawodowymi.

Widząc to, co ostatnio dzieje się w świecie polityki, a wspierane jest przez świat mediów, czuję się zobowiązana zabrać głos w sprawie nachalnej promocji szkodnictwa zwanego "psychiatrią dzieci i młodzieży". Otóż, w ostatnich dniach coraz częściej przedstawiciele tego środowiska domagają się przyznania im dodatkowych środków finansowych. Warto jednak, by jak najwięcej osób wiedziało z kim ma do czynienia.

Proszę zwrócić uwagę na kilka faktów, które są zazwyczaj pomijane lub niesłusznie przemilczane.

1. Prawdziwa tożsamość osób zajmujących się psychiatrią (szczególnie tą jej częścią, która nakierowana jest na polską młodzież oraz na dzieci. Czy oddając własne dzieci pod opiekę obcych ludzi macie Państwo świadomość, do kogo one trafiają i co właściwie się z nimi dzieje w tzw. ośrodkach psychiatrycznych ?

Oto opis prawdziwej sytuacji (jednej z wielu), która miała miejsce w klinice psychiatrii zajmującej się specjalistycznym oddziaływaniem na dzieci i młodzież. Młody chłopiec, w wieku nastoletnim, energiczny i posiadający skłonności kierownicze przygotowuje artykuł do szkolnej gazetki (w ramach oddziału psychiatrycznego). Udaje się do kierownika kliniki, jednocześnie pełniącego obowiązki krajowego konsultanta ds. dzieci i młodzieży, w celu przeprowadzenia z nim wywiadu. Chłopiec uważa tego psychiatrę za człowieka sympatycznego, elokwentnego, posiadającego ogromną wiedzę na temat życia oraz tego, jak należy fachowo pomagać innym. W gabinecie kierownika kliniki spędza około 1- 2 godzin czasu. Po czym wraca na oddział. Pracownicy oddziału (ordynator, zatrudnieni tam lekarze, psychologowie, wychowawcy, terapeuci, pielęgniarki oraz stażyści) oblegają z zaciekawieniem chłopca, który co dopiero wrócił z rozmowy z "panem profesorem". Są ciekawi, co też nastolatek usłyszał od tego "wspaniałego i genialnego psychiatry", uznawanego za wielkiego "przyjaciela młodzieży". Kiedy widzą, że chłopak wraca z pustymi kartkami, na których miał zapisywać "mądrości" wielkiego psychiatry, pytają o treść rozmowy. Okazuje się, że nastolatek na jednej z kartek ma napisane wielkimi literami zdanie : "masturbacja jest zdrowa".  Pracownicy oddziału nadal są zachwyceni faktem, że chłopak porozmawiał z szanownym panem profesorem. Jedynie stażysta odrobinę dziwi się zaistniałą sytuacją i próbuje dopytywać się o to, czy chłopak pamięta treść rozmowy i czy będzie w stanie napisać o tym artykuł do ściennej gazetki. Nikt jednak nie zwraca większej uwagi na to, że właściwie to nie będzie żadnego artykułu. Wszyscy są jednakowo zachwyceni tym, że wielki pan profesor psychiatrii zechciał poświęcić odrobinę swego cennego czasu dla młodego chłopaka. Absolutnie NIKT nie zwraca najmniejszej uwagi na zapisane przez nastolatka na kartce słowa. NIKT nie wyciąga z tej sytuacji żadnych wniosków rozumowych. NIKT nie dostrzega, że w gabinecie szmatławego dziada doszło do demoralizacji (choćby nawet jedynie słownej) młodego chłopaka (w wieku gimnazjalnym). Prawie nikt nie stwierdza, że WSZYSCY członkowie zespołu "terapeutycznego" wykazują już wysoki stopień demoralizacji, który uniemożliwia im dostrzeżenie i zrozumienia prawdziwego znaczenia tego zdarzenia..........

2. Tradycje wolnomularskie leżące u podnóża rozwoju psychiatrii. 

Czy ktokolwiek z ludzi normalnych lub też którykolwiek z psychiatrów, psychologów, psychoterapeutów zdaje sobie sprawę co właściwie oznaczała przynależność do masonerii przez takie osoby jak : Sigmund Freud, Carl Gustav Jung etc ? Czy ktokolwiek zadaje sobie pytanie odnośnie powoływania się różnych ruchów spirytystycznych i okultystycznych na psychologa Juliana Ochorowicza ? Czy ktokolwiek rozumie tekst pisany i widzi poczynania  psychologa Władysława Witwickiego oraz prawdziwy cel przedstawionej przez niego "psychologicznej interpretacji" Nowego Testamentu ?

3. Kompletny brak jakiegokolwiek nadzoru "pracy" psychiatrów przez osoby z zewnątrz, tzn. nie wykazujące większego stopnia otumanienia psychologicznymi bzdurami.

4. Brak jakiejkolwiek - rozumowej lub zdroworozsądkowej - krytycznej analizy tekstów psychologicznych, ze szczególnym uwzględnieniem zawartych tam manipulacji.

5. Niejawne związki psychiatrów z działaniami przeciwko Polskiemu Rządowi.

Czy ktokolwiek z Państwa pamięta, że protestująca pod Sejmem w czasie ostatnich wakacji młodzież skarżyła się na nagłe zatrzymania ich ze strony policji oraz długie przesłuchania, które uniemożliwiały im przyjęcie leków psychotropowych ? Otóż, warto wiedzieć, że leki tego typu są przyjmowane głównie przez pacjentów psychiatrycznych. A kto te leki najczęściej zapisuje ? 
Kolejna sprawa, chyba każdy z nas zauważył, że Marta Lempart jest typową pacjentką psychiatryczną, podobnie zresztą jak jej koleżanka o nazwisku Suchanow, którą zdradził inny pacjent - Michał przedstawiający się jako kobieta o imieniu "Margot". Zresztą, czy pamiętacie Państwo postulaty Strajku Kobiet, wśród których jest żądanie zwiększenia finansowania psychiatrii ?
Następna kwestia. Czy ktokolwiek z Państwa pamięta mężczyznę udającego kobietę o nazwisku "Anna Grodzka" ? Czy wiedzą Państwo, że to Krzysztof Bęgowski (jeśli nie pomyliłam nazwiska), który z wykształcenia jest psychologiem klinicznym (a więc "specjalistą" ściśle związanym ze środowiskiem psychiatrii) ?
A czy pamiętacie Państwo panią psycholog, która usiłowała fizycznie zaatakować samochód Magdy Ogórek ? Przełożony owej pani psycholog (tzn. Janusz Heitzman) zdecydowanie odcinał się od jej działań. Co ciekawe, Heitzman to psychiatra zatrudniony w służbach specjalnych (o czym sam zdołał wspomnieć na spotkaniu z psychologami) oraz częsty bywalec w stacji telewizyjnej TVN.
Powiedzmy sobie szczerze, patologiczne postawy są bardzo silnie premiowane w środowisku psychiatrycznym oraz psychologicznym.

6. Stała tendencja polegająca na poszukiwaniu przez psychiatrów, osób ze środowisk nie-psychiatrycznych, które mogłyby wspierać "pełne dobroci" postępowania psychiatrów, psychologów i psychoterapeutów. Osoby takie nazywane są tzw. "ambasadorami psychiatrii", i w rzeczywistości traktowane jako pożyteczni idioci. Bywa, że są idiotami w mniejszym stopniu, i wtedy trzeba im zapłacić za biadolenie nad powszechnym "nie docenianiem roli psychiatrów i psychologów".

--------

Ostrzegam Wszystkich Państwa, by NIKT  z Was nie uległ złudnym zapewnieniom o niezbędności psychiatrii, psychologii i psychoterapii w życiu niemalże każdego człowieka. Proszę pamiętać, że uderzanie w dzieci, najbardziej niedoświadczone, ufne istoty, łatwo dające się zwieść pozorom, "słodkiej atmosferze" oddziałów psychiatrycznych - powinno być sygnałem ostrzegawczym dla nas wszystkich. Nie wolno zapominać, że w trakcie tzw. psychoterapii czy też innym form "leczenia" dzieci, dochodzi do znieprawienia tychże dzieci i młodzieży polskiej. Dzieci oddzielone od swoich rodziców, pozostające w otoczeniu obcych sobie osób, którym wmawia się, że ich reakcje są nieprawidłowe, mają osłabione zdolności do samoobrony przed złem, fałszywą ideologią, demoralizacją. 
Nie wolno pozostawiać dzieci i nastolatków samych sobie, ale też zabronione jest powierzanie ich pod opiekę osób obcych o wątpliwej reputacji, tym bardziej, jeśli ci obcy przedstawiają się jako "znawcy", "specjaliści", "fachowcy" od zdrowia psychicznego (np. prof. med., specjalista psychiatra itd itp), a w rzeczywistości nie mają  nad sobą praktycznie żadnego nadzoru ze strony osób nieuwikłanych w psychologiczne manipulacje, krytycznie spoglądających na psychiatryczne bredzenia.

------

Przepraszam za odstąpienie od mojego zwyczajowego cytowania wartościowej literatury, ale tym razem - musiałam zareagować w taki właśnie sposób.