Gra Putina

Rosja tworzy pozory lęku przed NATO. Wychodzi jej to tak dobrze, że nawet niezależni publicyści piszą, jakby z nadzieją, o ostatnich zmianach na wschodnim froncie. Coś jak entuzjazm? Szczyt sojuszu taki, że niemal fanfary grają w Europie. Słowo "baza" robi zawrotną karierę. Rosja tymczasem, jak pisywałem uprzednio, realizuje konsekwentnie swój cel, zmieniając tylko wcześniej przygotowane warianty, w zależności od okoliczności. Przebiegłe posunięcie polega na okazywaniu lęku przed NATO, bezpośrednio po tym, jak sojusz nie zrobił kompletnie nic ważnego. * Minie teraz trochę czasu, w którym jak zawsze Rosja udaje wstrzymanie działań, de facto zaś przekształca je w niebojowe. Przegląd kadr, sypnięcie paszportami, rozbudowa siatki agenturalnej, represje z wysiedleniami niepokornych, grabież bazy przemysłowej, rozbudowa własnej administracji i zdobywanie miejscowych parobków ważnymi funkcjami i pensjami. Wiele by jeszcze można wymieniać. Słowem bdowanie faktów, mających poprzeć tezę o konieczności rozmów Ukrainy z pseudopaństewkiem. Działania równie skuteczne a na pewno konieczne, jak bojowe. * Okazanie lęku, wycofania i pozory mające świadczyć o poważnym traktowaniu NATO i jego niby - działań są konieczne, aby kolejne ruchy sojuszu znaczyły dokładnie tyle samo. Rosja musi przekonać Zachód, że krzyczenie, machanie karabinem i wygrażanie pięścią z własnej, dalekiej zagrody, bez wyjścia poza jej ogrodzenie - działa. Dopóki NATO, a raczej światowa opinia publiczna, którą sojusz bierze pod uwagę, w to wierzy, Rosja może robić co jej się żywnie podoba. Od czasu do czasu garbiąc się przed podniesioną z daleka pieścią demokratycznych pajaców. To pajacom wystarcza. Tymczasem sowieckie łapy są coraz bliżej. Nadal nie nastąpiło przejęcie inicjatywy przez pańśtwa, którym podobno zależy na Ukrainie. Nadal działania nie zmieniają niczego w układzie sił na wschodzie Europy. Przykro patrzeć, jak Ukraina stanęła murem, tym razem broniąc także nas przed zalewem postsowieckiej dziczy, a nawet Polska niczego nie robi, by jej pomóc. Nie można przecież powiedzieć, że to, co oferuje polski rząd, jest poważne.