My, preppersi, działkowcy, survivalowcy, partyzanci, Polacy!

Mot­to: Los par­ty­zan­ta, kon­spi­ra­to­ra, sa­bo­ta­ży­sty, dy­wer­san­ta, los le­śne­go wę­drow­ca – oto na­sz los. Gro­ma­dzi­my się w taj­ny­ch punk­ta­ch zbor­ny­ch, aby o po­ran­ku lub o zmierz­chu wy­ru­szyć na ak­cję prze­ciw­ko wszyst­kim, któ­rzy chcie­li­by de­cy­do­wać o na­szym ży­ciu.



  Już po­nad pół ro­ku trwa woj­na u są­sia­da Pol­ski, na Ukra­inie. War­to więc przy­po­mnieć sta­ry ar­ty­kuł To­ma­sza Ga­bi­sia, któ­ry wciąż je­st bar­dzo ak­tu­al­ny. War­to po­słu­chać je­go rad i już dziś stać się pre­per­sem, su­rvi­va­low­cem, par­ty­zan­tem. War­to mieć dział­kę, a na niej zie­mian­kę. War­to sa­dzić wa­rzy­wa i mieć ku­ry czy kacz­ki. War­to się na tym wszyst­kim znać.

  Pol­ska tra­dy­cja żoł­nie­rzy nie­złom­ny­ch, a za­tem tra­dy­cja par­ty­zanc­ka, to wol­no­ścio­wa tra­dy­cja, któ­ra po­ka­zu­je, że na­sza kul­tu­ra i cy­wi­li­za­cja je­st z du­cha li­ber­ta­riań­ska. To tra­dy­cja na­wią­zu­ją­ca to wol­no­ścio­wy­ch za­sad i praw daw­nej Rzecz­po­spo­li­tej. Wol­no­ść i cy­wi­li­za­cja – te­go bro­ni­li pol­scy żoł­nie­rze wy­klę­ci przed na­zi­sta­mi i so­wie­ta­mi, któ­rzy na­rzu­ci­li nam ob­cą, za­mor­dy­stycz­ną cy­wi­li­za­cję.

  Obec­na woj­na Pu­ti­na słu­ży te­mu, by od­ro­dzić ZSRR, a za­tem by nas znów znie­wo­lić. Nie ma­my więc wyj­ścia – po­win­ni­śmy się szy­ko­wać do woj­ny, któ­ra mo­że  do­trzeć i do nas, bo Pu­tin, prze­gry­wa­jąc, bę­dzie zdol­ny do wszyst­kie­go, na­wet ata­ku nu­kle­ar­ne­go na Pol­skę. Tak po­win­ni­śmy ro­bić, jak pi­sze Ga­biś: My, par­ty­zan­ci

  Trze­ba wal­czyć o to, by po­sia­da­nie bro­ni pal­nej w Pol­sce by­ło po­wszech­ne. To bar­dzo waż­ne! Ale te kwe­stie z zie­mian­ką, prze­two­ra­mi, wa­rzy­wa­mi i in­ny­mi za­bie­ga­mi słu­żą­cy­mi prze­trwa­niu w trud­ny­ch wa­run­ka­ch też są waż­ne. Po­ni­żej cy­tu­ję ob­szer­ne frag­men­ty ar­cy­cie­ka­we­go ar­ty­ku­łu Ga­bi­sia.

Grze­go­rz GPS Świ­der­ski
t.me/gps65

Ta­gi: gps65, prep­ping, su­rvi­val, par­ty­zant, woj­na

My, par­ty­zan­ci

  My Po­la­cy dys­po­nu­je­my wspa­nia­ły­mi tra­dy­cja­mi par­ty­zanc­ki­mi, po­wstań­czy­mi, kon­spi­ra­cyj­ny­mi, tra­dy­cja­mi po­spo­li­te­go ru­sze­nia, kon­fe­de­ra­cji, sa­mo­obro­ny te­ry­to­rial­nej itd. Do ni­ch po­win­ni­śmy na­wią­zać w sy­tu­acji bra­ku sta­łej re­gu­lar­nej ar­mii. Rze­cz ja­sna, w obec­ny­ch cza­sa­ch bę­dzie­my po­trze­bo­wać rów­nież cy­ber­par­ty­zan­tów, par­ty­zan­tów-hac­ke­rów, in­ter­ne­to­wy­ch sa­bo­ta­ży­stów itp. (…)

  Jed­no­cze­śnie w dzia­ła­nia­ch na płasz­czyź­nie pro­pa­gan­do­wej po­win­ni­śmy na­wią­zy­wać do pięk­ny­ch sta­ro­pol­ski­ch dok­tryn woj­ny i po­ko­ju (Pa­weł Włod­ko­wic,Sta­ni­sław ze Skar­bi­mie­rza, An­drzej Fry­cz Mo­drzew­ski, Bra­cia Pol­scy) gło­sząc ab­so­lut­ne po­tę­pie­nie wo­jen „na­past­ni­czy­ch” (któ­ry­ch zresz­tą od wie­ków nie pro­wa­dzi­li­śmy), a do­pusz­czal­no­ść je­dy­nie woj­ny spra­wie­dli­wej, czy­li woj­ny w obro­nie ko­niecz­nej, kie­dy ktoś wkro­czy na na­szą zie­mię, na na­szą wła­sno­ść, na na­sze te­ry­to­rium. (…)

  W na­szej kul­tu­rze po­li­tycz­nej, w na­szy­ch od­ru­cha­ch po­li­tycz­ny­ch, w na­szej wy­obraź­ni hi­sto­rycz­nej za­ko­rze­nio­ny je­st ob­raz dwo­ru i dwor­ku szla­chec­kie­go, do­brze wy­po­sa­żo­ne­go w broń wszel­kie­go ro­dza­ju, oraz za­gro­dy chłop­skiej, gdzie każ­dy go­spo­da­rz ma ob­rzy­na, strzel­bę, sie­kie­rę i ko­sę. Na­si wro­go­wie nie­chaj wie­dzą, że „twier­dzą nam bę­dzie każ­dy dom” (pol­ski od­po­wied­nik ame­ry­kań­skiej „ho­me de­fen­se”). W po­go­to­wiu stać bę­dą mi­li­cje oby­wa­tel­skie i ochot­ni­cze for­ma­cje sa­mo­obro­ny te­ry­to­rial­nej i obro­ny cy­wil­nej. Po­nad­to po­wsta­ną pry­wat­ne agen­cje ochro­ny, po­ja­wią się od­dzia­ły na­jem­ni­ków i in­ne for­my bez­pie­czeń­stwa pry­wat­ne­go. Na­le­ży po­pu­la­ry­zo­wać strze­lec­two (ma­my sta­now­czo za ma­ło strzel­nic), „su­rvi­val”, spor­ty wal­ki i spor­ty obron­ne, za­pa­sy, boks; ge­ne­ral­nie po­win­no po­ło­żyć się więk­szy na­ci­sk na wy­cho­wa­nie fi­zycz­ne i spor­to­we dzie­ci i mło­dzie­ży, w szko­ła­ch nie­ch się po­ja­wią lek­cje szer­mier­ki. (…).

  Pro­mo­wać na­le­ży nie­za­leż­no­ść jed­no­stek, ro­dzin i te­ry­to­riów od wiel­ki­ch apa­ra­tów i sie­ci za­opa­tru­ją­cy­ch nas w ener­gię i żyw­no­ść, upo­wszech­niać spo­so­by ży­cia po­zwa­la­ją­ce się od ni­ch – choć­by czę­ścio­wo – odłą­czyć, po­pu­la­ry­zo­wać kul­tu­rę sa­mo­wy­star­czal­no­ści, przy­po­mi­nać za­po­mnia­ne już prak­tycz­ne umie­jęt­no­ści po­ma­ga­ją­ce prze­trwać w wa­run­ka­ch kry­zy­so­wy­ch, w tym np. me­to­dy me­dy­cy­ny do­mo­wej. W bu­dow­nic­twie pro­pa­go­wać na­le­ży wzno­sze­nie do­mów mak­sy­mal­nie sa­mo­wy­star­czal­ny­ch w aspek­cie ener­ge­tycz­nym, za­wsze z piw­ni­ca­mi i stry­cha­mi, z au­tar­kicz­nym ogrze­wa­niem (pie­ce ku­chen­ne, szwedz­kie pie­ce, ko­min­ki, pie­ce ka­flo­we itd.). Każ­dy dom, każ­de miesz­ka­nie po­win­no być na­le­ży­cie wy­ekwi­po­wa­ne z wy­ko­rzy­sta­niem współ­cze­sny­ch moż­li­wo­ści tech­nicz­ny­ch – ba­te­rie sło­necz­ne, fil­try do wo­dy np. ka­ta­dyn, lam­py pe­tro­max. Wy­ra­biać na­le­ży u sie­bie i in­ny­ch na­wyk czy­nie­nia za­pa­sów żyw­no­ści, wo­dy, ar­ty­ku­łów hi­gie­nicz­ny­ch, tak aby być za­bez­pie­czo­nym na wy­pa­dek in­wa­zji ob­cy­ch woj­sk.

  Na­le­ży dą­żyć do mak­sy­mal­ne­go unie­za­leż­nie­nie się od żyw­no­ści prze­two­rzo­nej sprze­da­wa­nej przez wiel­kie sie­ci han­dlo­we. Po­żą­da­ny był­by – na ty­le na ile to moż­li­we – po­wrót do za­opa­try­wa­nia się bez­po­śred­nio u pro­du­cen­tów żyw­no­ści oraz do wy­twa­rza­nia żyw­no­ści we wła­snym za­kre­sie. Każ­dy po­wi­nien mieć w do­mu za­pas ziar­na i mły­nek do je­go mie­le­nia. Trze­ba po­now­nie od­kryć daw­ne spo­so­by dłuż­sze­go prze­cho­wy­wa­nia żyw­no­ści jak we­ko­wa­nie, pe­klo­wa­nie, ma­ry­no­wa­nie, wę­dze­nie. Upo­wszech­niać na­le­ży przy­do­mo­wą ho­dow­lę kró­li­ków i kur. Oczy­wi­ście w wa­run­ka­ch wiel­ko­miej­ski­ch nie wszyst­ko je­st moż­li­we, ale np. co­raz bar­dziej po­pu­lar­ny ru­ch miej­skie­go rol­nic­twa świad­czy o tym, że tak­że w mia­sta­ch da się spo­ro zro­bić. Do­daj­my, że w kon­tek­ście dą­żeń do sa­mo­wy­star­czal­no­ści żyw­no­ścio­wej każ­dą pró­bę li­kwi­da­cji ogród­ków dział­ko­wy­ch trak­to­wać na­le­ży ja­ko dzia­ła­nie wy­mie­rzo­ne w zdol­no­ści obron­ne Pol­ski. Ra­zem z dział­kow­ca­mi wznie­śmy sta­re do­bre ha­sło: „Dig for Vic­to­ry!”

  Po­pu­la­ry­zo­wać na­le­ży na­tu­ral­ne sty­le i spo­so­by od­ży­wia­nia oby­wa­ją­ce się bez wy­so­ko prze­two­rzo­ny­ch pro­duk­tów żyw­no­ścio­wy­ch, czy bę­dzie to we­ge­ta­ria­ni­zm, we­ga­ni­zm, wi­ta­ra­ni­zm (je­dze­nie su­ro­wy­ch tj. nie­go­to­wa­ny­ch i nie­prze­two­rzo­ny­ch, świe­ży­ch wa­rzyw i owo­ców, orze­chów, kieł­ków na­sion i zia­ren, su­chy­ch owo­ców, wo­do­ro­stów i alg) czy też pa­leo, tak­że w wer­sji raw pa­leo (su­ro­we mię­so, su­ro­we jaj­ka); zresz­tą w wa­run­ka­ch woj­ny par­ty­zanc­kiej ko­niecz­ne bę­dzie za­pew­ne po­łą­cze­nie obu spo­so­bów od­ży­wia­nia. W każ­dym ra­zie po­win­no się krze­wić wie­dzę o dzi­ko ro­sną­cy­ch wa­rzy­wa­ch, owo­ca­ch i zio­ła­ch.

  W ra­ma­ch przy­go­to­wań do przy­szłej woj­ny par­ty­zanc­kiej na­le­ży już dziś umac­niać wię­zy i do­bre re­la­cje z ro­dzi­ną, są­sia­da­mi, współ­lo­ka­to­ra­mi, ko­le­ga­mi, bu­do­wać „ne­twor­ki” po­dob­nie my­ślą­cy­ch i czu­ją­cy­ch lu­dzi, wy­ra­biać po­sta­wy na­sta­wio­ne na ko­ope­ra­cję, na wspól­ne dzia­ła­nie i po­moc wza­jem­ną. To wszyst­ko przy­da się, kie­dy trze­ba bę­dzie zej­ść do pod­zie­mia.

  Je­śli cho­dzi o aspekt eko­no­micz­ny, to ce­lem po­win­no być mak­sy­mal­ne unie­za­leż­nie­nie się od wiel­ki­ch ban­ków i in­sty­tu­cji pań­stwo­wy­ch, na­ucze­nie się ży­cia bez ban­ko­wy­ch kre­dy­tów, bez kart kre­dy­to­wy­ch i in­ny­ch me­tod ob­ro­tu bez­go­tów­ko­we­go, dzię­ki któ­rym przy­szły oku­pant mógł­by wy­śle­dzić par­ty­zan­tów; bu­du­jąc za­pas go­tów­ki w róż­ny­ch wa­lu­ta­ch, par­ty­zant mu­si pa­mię­tać, że po­nad „pa­pie­ro­wy­mi war­to­ścia­mi” sto­ją war­to­ści rze­czo­we oraz zło­to i sre­bro.

  I wresz­cie wszy­scy przy­go­to­wu­ją­cy się do przy­szłej woj­ny par­ty­zanc­kiej po­win­ni kształ­to­wać u sie­bie i u in­ny­ch par­ty­zanc­ką po­sta­wę wo­bec świa­ta po­li­ty­ki, me­diów, na­uki, ce­chu­ją­cą się in­te­lek­tu­al­ną i emo­cjo­nal­ną nie­za­leż­no­ścią od struk­tur po­li­tycz­ny­ch i me­dial­ny­ch, uni­ka­niem stru­mie­ni ma­so­wej in­for­ma­cji, po­szu­ki­wa­niem wie­dzy i praw­dy po­za na­uko­wo-ide­olo­gicz­ny­mi dys­kur­sa­mi pro­du­ko­wa­ny­mi w mo­lo­cha­ch zbiu­ro­kra­ty­zo­wa­nej na­uki pod­da­nej pre­sjom po­li­tycz­nym lub ko­mer­cyj­nym.

To­ma­sz Ga­biś