Na początek cytat z Reutera:
„Chińska firma naftowo-gazowa Sinopec zawiesiła negocjacje w sprawie dużych inwestycji w rosyjski przemysł petrochemiczny i sprzedaży rosyjskiego gazu do Chin.
Według agencji, powołując się na jej źródła, decyzję tę uzasadniała obawa chińskich władz przed objęciem sankcjami państw zachodnich. Według Reutersa inwestycja została oszacowana na około 500 milionów dolarów.
https://www.reuters.com/business/energy/exclusive-chinas-sinopec-pauses-russia-projects-beijing-wary-sanctions-sources-2022-03-25/
Chińczycy nie są zdrajcami. i nie wbijają noża w przyjazne rosyjskie plecy, jak gotowi są głosić prawdziwi patrioci rosyjskiego świata, pilnie zwerbowani za 40-45 tysięcy zagwarantowanych rubli, dla ich obrony w sieciach społecznościowych.
Chińczycy zawsze byli w najwyższym stopniu pragmatykami i nigdy nie podejmowali decyzji opartych na emocjach.
Obroty handlu zagranicznego Chin ze Stanami Zjednoczonymi wynoszą około 750 miliardów dolarów. Z Europą - w przybliżeniu - podobnie . Tak więc całkowity wolumen handlu Chin z krajami zachodnimi wynosi około półtora biliona dolarów rocznie. Z Rosją jest to 10 - lub więcej - razy mniej.
Eksport wyrobów przemysłowych jest głównym źródłem dochodów budżetu ChRL. A stracić, to - skazać się na śmierć.
Oczywiście Xi bardzo kocha Władimira. Ale nie na tyle, żeby się za niego dać ogołocić. Tylko 68% obywateli Federacji Rosyjskiej, jest w stanie to zrobić.
Wszystko to oznacza, że Rosja nie ma sojuszników na świecie. I już mieć- nie będzie.
Ogłoszona właśnie odmowa ChRL inwestowania w przemysł petrochemiczny sugeruje, że wszystkie transakcje finansowe, wszystkie finansowe i gospodarcze działania Chin na rosyjskim torze, znajdują się pod najsurowszą kontrolą Zachodu, który nie potrzebuje takich zachowań ChRL z dwu powodów:
w celu zapobieżenia obchodzeniu sankcji i przyszłemu wzrostowi Chin.
To prawda, jak ze wszystkim na świecie, ta decyzja ChRL ma i pozytywną stronę. Faktem jest, że wielu ekonomistów wyrażało ostatnio, uzasadnione obawy, że teraz, w obliczu całkowitej blokady rosyjskiej gospodarki, pilnie, bardziej niż kiedykolwiek w historii, potrzebującej inwestycji, chińskie firmy mogą zacząć wykupywać za bezcen aktywa, rujnując szybko rosyjskie surowcowe giganty , przejmując w ten sposób, ostatki majątku byłego supermocarstwa.
Teraz staje się oczywiste, że przynajmniej w najbliższej przyszłości, można się tego nie obawiać.
Dlatego też, w przewidywanej przyszłości, dawne okręty flagowe rosyjskiej gospodarki surowcowej, dumnie utopią się w samotności, czego gratulujemy wszystkim miłośnikom ojczystego wszechmocnego przemysłu naftowo-gazowego.
Przewidywanie takiej reakcji ChRL na wydarzenia, nie jest nawet zadaniem polityka. Jest to w mocy każdego studenta studiów licencjackich, na Wydziale Stosunków Międzynarodowych.
Ale ci, którzy rozpoczęli grandiozną aferę, “obrony nieszczęśliwych, poległych dzieci Donbasu, o których wy wszyscy milczeliście przez 8 lat”, okazali się niezdolni nawet do tego.
Nie ma sensu pytać teraz, co działo się w głowie największego geostratega, który stworzył światu, Europie i własnemu krajowi, problemy porównywalne z tymi, jakie miały Niemcy w czasie II wojny światowej.
Pociąg odjechał.
Ale warto mówić o tym, o ile łatwiejsze będzie życie naszego nieszczęsnego kraju, gdy główny sprawca katastrofy odejdzie do niebytu.
To jeden z najczęściej dyskutowanych dziś tematów.
Co się zmieni, gdy Putin w końcu przestanie rządzić?
Bez wątpienia będzie to szczęście dla Ukrainy i reszty świata.
Ale nie dla nas. Dla Rosji nic się nie zmieni, poza tym, że mężczyźni i młodzieńcy przestaną umierać za nic.
Żadna z sankcji, nie zostanie zniesiona. Nie będzie żadnych pokojowych inicjatyw Zachodu i NATO. Nikt nie zaoferuje nam żadnej pomocy, żadnego „Planu Marshalla”.
Osaczeni ze wszystkich stron, jak zające w norze, , bądziemy kopani, przy każdej próbie wyjścia , i wtedy będziemy chowali się by znów, napowrót wychynąć.
I nie za zbrodnie przywódców wojskowo-politycznych, ale za „gorliwe poparcie” dla tych zbrodni.
Jedną z głównych cech prymitywnego, nierozwiniętego, jest przekonanie, że nie ma błędów, których nie można naprawić.
Że istnieją takie błędy - obecna sytuacja jest tego najlepszym przykładem.
Nikt nigdy nie wybaczy nam tego, co zrobiliśmy. I nikt nigdy nie zapomni.
Wychodzenie z dziury zajmie w najlepszym razie kilkadziesiąt lat.
I tylko pod warunkiem, że teraz wszystkie 140 milionów ludzi chwyci się za głowy ze zgrozą, co z definicji jest niemożliwe.
Z powodu przytłaczającej skali ogłupienia tłumu, który przestał być ludźmi.
https://publizist.ru/blogs/111926/42477/-
"Китайский фактор в российском коллапс"
Ехидный Douglas
26.03.2022
wybór, tłumaczenie i opracowanie: bezmetki
Rozpowszechnianie treści przetłumaczonych
materiałów: zezwalam - bez zmian w treści i formie -
wyłącznie na darmowych platformach elektronicznych,
ze wskazaniem adresu tekstu źródłowego
i pseudonimu autora tłumaczenia
Tak więc całkowity wolumen handlu Chin z krajami zachodnimi wynosi około półtora biliona dolarów rocznie. Z Rosją jest to 10 - lub więcej - razy mniej.
Jak już pisałem na NB, przed wojną obejrzałem na TV Rossiya tabelkę, na której pokazano wielkość obrotu gospodarczego Rosji z Ukrainą. Komentatorka stwierdziła, że praktycznie go nie ma i wynosi 1,5%. Zrozumiałem wtedy, że wojna Rosji z Ukrainą jest nieunikniona. Tyle, że gospodarka to nie jest dodawanie odseparowanych od siebie elementów typu produkcja, handel i usługi, to jest system naczyń połączonych. Żaden kraj na świecie nie jest samotnym i samowystarczalnym rajem.