Ca: Przypominajmy sobie to, co dobre

Saint Leonard do Noblat minąłem. Jak to w życiu. Z jednej strony coś zostawiamy za sobą z drugiej znajdujemy. Minąłem, bo chciałem szybciej, bo w "wielkim" Limoges - następny nocleg - byłoby za drogo. Ale wciąż pamiętam, aż tu dzisiaj, rano, Claude przypomniała mi o tym mieście.

Takie przypomnienia są fajne. Może powinniśmy sobie jakoś regularnie przypominać to, co w życiu było wielkie, piękne, fajne, cenne itd. Brak tej pamięci, zastępowany jest medialnie tworzonymi śmieciami z teraźniejszości.

Taki powrót pamięcią i świadomością do chwili z naszego życia i doświadczenia szczególnej, to byłby jakiś rodzaj świętowania. Celebrowania tego, co w nas dobre, może najlepsze. Nie tylko samych urodzin, ale też perełek z naszego życia.

Może róbmy tak?

zdjęcie Claude Tranchant

ps. Robert napisał dzisiaj - właśnie idzie - "But the most important part of it is the connections you make with people." / "Najważniejsze są relacje, jakie się tworzy z ludźmi".

What kind of connections with ppl we made on daily basis?  / Jaki rodzaj relacji tworzymy w codzienności naszej?

Forum jest miejscem wymiany opinii użytkowników, myśli, informacji, komentarzy, nawiązywania kontaktów i rodzenia się inicjatyw. Dlatego eliminowane będą wszelkie wpisy wielokrotne, zawierające wulgarne słowa i wyrażenia, groźby karalne, obrzucanie się obelgami, obrażanie forumowiczów, członków redakcji i innych osób. Bezwzględnie będziemy zwalczali trollowanie, wszczynanie awantur i prowokowanie. Jeśli czyjaś opinia nie została dopuszczona, to znaczy, że zaliczona została do jednej z wymienionych kategorii. Jednocześnie podkreślamy, iż rozumiemy, że nasze środowisko chce mieć miejsce odreagowywania wielu lat poniżania i ciągłej nagonki na nas przez obóz "miłości", ale nie upoważnia to do stosowania wulgarnego języka. Dopuszczalna jest natomiast nawet najostrzejsza krytyka, ale bez wycieczek osobistych.

Komentarze

Obrazek użytkownika RinoCeronte

18-02-2022 [13:56] - RinoCeronte | Link:

Wiosna idzie... Covid będzie musiał się znowu ukryć i zaczekać na jesień.

Obrazek użytkownika Zbyszek_S

18-02-2022 [14:01] - Zbyszek_S | Link:

Wiosna jest nam niezbędna. Nie da się tak, w ciągłym poczuciu zastraszenia i zagrożenia. Czas na nowe, pozytywne tematy!

Obrazek użytkownika Pani Anna

18-02-2022 [18:32] - Pani Anna | Link:

Może nawet przez kilka miesięcy będziemy mogli się łudzić wolnością 

Obrazek użytkownika Zbyszek_S

19-02-2022 [08:27] - Zbyszek_S | Link:

Najpierw potrzebujemy wolności wewnątrz. Ta zewnętrzna... jest bardzo pożądana i... zależna od tej pierwszej.

Obrazek użytkownika JanAndJan

18-02-2022 [19:58] - JanAndJan | Link:

@Zbyszek
kind of connections
* Pisać to palcem, na wodzie
https://www.tekstowo.pl/piosen... 
(...)Może trzeba zapomnieć to wszystko
Może pisać to palcem na wodzie
* падал
https://www.tekstowo.pl/piosen...
Я сегодня вышел, ходил и падал, ходил и падал Я лежал и плакал о том, что мне ничего не надо Я бежал и думал о том, что плохо бежать по краю Только то и радует то, что я ничего не знаю Я упал упал упал Я устал устал устал Я бежал спешил домой Там где ты была со мной За окно светало и темнело и светлело То и дело падало что-то падало то и дело Я закрыл окно, и вокруг меня ничего не стало Только солнце плыло и звенело и дрожало Никого напротив меня напротив меня напротив Только солнце против меня напротив меня напротив Я гляжу в огонь, он горит и светит Я лежу боюсь, что меня заметят Через годы-годы, через воды, через беды Еду-еду у-у-у Через беды-беды, через годы, через воды Еду.
* epitaph
https://www.tekstowo.pl/piosen...
The wall on which the prophets wrote Is cracking at the seams. Upon the instruments of death The sunlight brightly gleams. When every man is torn apart With nightmares and with dreams, Will no one lay the laurel wreath When silence drowns the screams. Confusion will be my epitaph. As I crawl a cracked and broken path If we make it we can all sit back and laugh. But I fear tomorrow I'll be crying. Yes I fear tomorrow I'll be crying. Yes I fear tomorrow I'll be crying. Between the iron gates of fate, The seeds of time were sown. And watered by the deeds of those Who know and who are known; Knowledge is a deadly friend If no one sets the rules. The fate of all mankind I see Is in the hands of fools. The wall on which the prophets wrote Is cracking at the seams. Upon the instruments of death The sunlight brightly gleams. When every man is torn apart With nightmares and with dreams, Will no one lay the laurel wreath When silence drowns the screams. Confusion will be my epitaph. As I crawl a cracked and broken path If we make it we can all sit back and laugh. But I fear tomorrow I'll be crying, Yes I fear tomorrow I'll be crying. Yes I fear tomorrow I'll be crying Crying.. Crying... Yes I fear tomorrow I'll be crying Yes I fear tomorrow I'll be crying Yes I fear tomorrow I'll be crying Crying...
* Cud niepamięci
https://m.youtube.com/watch?v=...
Gdy wszystko idzie źle
(...)
Wydaje Ci się, że
Tak pozostanie już
Lecz okazuje się, że nie
(...)
Wszyscy równi wobec czasu i płomienia
(...)
(bo)
To tylko chwila, może dwie
Na nic lamenty, utyskiwania
Co było wczoraj odeszło w cień
Niepamięci niech się święci cud
Niepamięci cud...

Obrazek użytkownika Zygmunt Korus

19-02-2022 [05:59] - Zygmunt Korus | Link:

Najlepsi są na tym forum grafomani!