Sowietyzacja w Toruniu i w Bydgoszczy

Trwała  sowietyzacja  niektórych  instytucji  samorządowych  w  województwie  kujawsko-pomorskim jest poważnym problemem. Aby było sprawiedliwie, przedstawię dwa przykłady.
 
Przypadek bydgoski:
W 2016 roku odbyły się w Bydgoszczy „wybory” do władz szanowanej przez ludzi profesji, które kolejny raz z rzędu były od początku ustawione i na dodatek, na finiszu – sfałszowane przy pomocy komputera, który ponoć podliczał głosy. Delegaci nie mieli możliwości skontrolowania wiarygodności tej usługi. Część delegatów brała udział w tej machlojce. Większość, zaszachowana urokiem nowoczesności, prawdopodobnie nie zdawała sobie sprawy z tego co się dzieje. Niektórzy delegaci wyjechali z Bydgoszczy z przekonaniem, że komputer znał wyniki „wyborów” przed aktem, który bydgoscy organizatorzy nazwali „głosowaniem”.
 
Przypadek toruński:
Niepełnosprawna od urodzenia p. Ilona (35 lat, 36 kg, licencjat z pedagogiki, bardzo miła i inteligentna osoba) otrzymała w listopadzie 2014 r. mieszkanie komunalne w zadbanym i bezpiecznym kwartale Torunia. -- Los się do niej uśmiechnął? – I tak i nie, bo zaczął się kolejny koszmar!
-- Właściciel mieszkania (gmina Toruń/ZGM) przez kilka miesięcy(!) ociągał się z montażem poręczy na schodach zewnętrznych (15 minut roboty) bez której p. Ilona nie mogła sama wejść ani wyjść z budynku. Poręcz zmontowano dopiero po moim liście do Prezydenta Torunia i jego Zastępców.                                                                                                                                                
-- ZGM przez 3 lata mocno zawyżał opłaty za zużycie wody i ciepła, przy czym jeden zegar był ponoć zepsuty, zaś odczytów pozostałych nie można było sprawdzić. Złoczyńcy uznali, że p. Ilona jest im winna z tego tytułu przeszło 2600 złotych. Przy dochodach p. Ilony suma ta jest ogromna. Cel tego oszustwa został bez zażenowania ujawniony w piśmie Dyrektor ZGM  (z 17.08.2017, ZGM.BOM.10309201701) dążenie do eksmisji ubogiej lokatorki. Pani Ilona pożyczyła pieniądze i spełniła to bezpodstawne żądanie. – Cóż innego mogła w takiej sytuacji zrobić?                                                                                                                                  
– Kiedy zimą 2015 r. p. Ilona przebywała przez 2 miesiące w szpitalu, nastąpił podobno przeciek w sieci grzewczej. ZGM bezpodstawnie wskazał p. Ilonę jako osobę winną i dłużną, choć operator sieci jest na taką okoliczność ubezpieczony. Złoczyńcy uznali, że z tytułu przecieku p. Ilona jest im winna ok. 5000 złotych.
-- Właściciel mieszkania nie przydzielił kalekiej lokatorce miejsca na „parkowanie” chodzika przy wejściu do budynku. Bez chodzika p. Ilona nie może samodzielnie się poruszać po ulicy. Na wniesienie tego ciężkiego przedmiotu kilka razy dziennie do piwnicy, czy na drugie piętro, nie ma siły. Dyrektor ZGM w ww. piśmie cynicznie zagroziła p. Ilonie eksmisją, jeśli ten składany chodzik będzie pozostawiany przy wejściu do budynku.
 
Dwie radne RM Torunia pierwszej kadencji, 1990 – 1994 (dr Hanna Brygiert-Jarząbek i dr Maria Skrzypek) próbowały p. Ilonie pomóc. Rozmawiały z Prezydentem Torunia i jego Pierwszym Zastępcą, dwukrotnie pisały w tej sprawie do Prezydenta, dwa razy brały udział w spotkaniach z dyrektorami UM. Działania te okazały się nieskuteczne, bo Prezydenci poparli łobuzerskie poczynania swych podwładnych.  (dowód: pismo BM.AB.7142.16.2017 oraz  pismo z dn. 27.07.2017)
Podobno, pomagał p. Ilonie charytatywnie toruński adwokat (M. T. ) ale z tej pomocy też niewiele wyszło.
 
Za moją poradą, p. Ilona wystąpiła we wrześniu 2017 roku do ZGM o wykup tego komunalnego mieszkania. – Proszę zgadnąć, czy otrzymała odpowiedź?
Pani Ilona zwróciła się także do Wydziału Integracji Osób Niepełnosprawnych Urzędu Marszałkowskiego w Toruniu, z prośbą o pomoc,  pismo z 15.09.2017. – Proszę zgadnąć, która partia tam rządzi i czy (pomimo interwencji p. Zenobii Olszewskiej w tym Wydziale) p. Ilona otrzymała odpowiedź i jakąkolwiek pomoc?
Prawa osób niepełnosprawnych niby chroni cała paleta aktów prawnych: krajowych, UE i nawet ONZ. – Ale gdzie jest ta Przyjazna Polska dla słabych?
 
Wydaje się, że ład psychiczny jest dla niepełnosprawnych bardzo ważny. Zagnana do kąta, zastraszona, ciągle „dziobana” i pozbawiona możliwości samodzielnego treningu p. Ilona utraciła w 2018 roku zdolność wychodzenia na ulicę o własnych siłach. Jestem przekonany, że w sprzyjających okolicznościach sprawność i samodzielność p. Ilony mogłaby się poprawiać, a nie pogarszać. Złoczyńcy już czwarty rok znęcają się nad kaleką, wyrządzając jej krzywdę i szkody. --  Sprawa dla Prokuratury? – RPO? -- Mediów?
 
Szczególnego zapachu tej smutnej toruńskiej historii dodaje to, że pracę ZGM nadzoruje Zastępca Prezydenta, który w wyborach samorządowych, w roku 2014, niby reprezentował  PIS, choć w rzeczywistości pozorował jedynie rywalizację ze swoim szefem wg kremlowskiego schematu „zająców”. (toruński odpowiednik: Putin-Mironow-Ziuganow-Żirinowskij-Sobczak)
 
(Pani Ilona pozwoliła mi nazywać ją w pismach i w mediach z imienia i nazwiska, nie robię tego z delikatności i nie ma takiej potrzeby. Toruń jest mały, każdy będzie wiedział, o której p. Ilonie opowiadam. Wszyscy znają doktor Marię Skrzypek.
Proszę zauważyć, że ww. dwie radne pierwszej kadencji, i p. Olszewska, i ja okazaliśmy ogromną cierpliwość i powściągliwość przed upublicznieniem tej sprawy – daliśmy szansę toruńskim urzędnikom na dobrowolne zejście z błędnej drogi.
Każde zdanie tej publikacji jest prawdziwe. -- Odpowiada za to Autor, dowody z ww. dokumentów są zabezpieczone w trzech różnych miejscach, ponadto są świadkowie.)
 
 Ponieważ nic nie jest w stanie przemówić do sumienia i rozumu toruńskich urzędników, trzeba rozgłosić tę bulwersującą historię na całą Polskę. – Może to pomoże?

Słabym i niepełnosprawnym trzeba pomagać, nieprawdaż?  Udostępniać tę publikację można zarówno z Naszych Blogów, jak i z mojej strony, Kazimierz Jarząbek na fb.
 
Pozdrawiam serdecznie Czytelników :)
Następny wpis jutro: „Nasuwają się kolejne pytania”