Moje przygody z oczyszczaniem jelita grubego

Część I
Przez pierwsze 60 lat mojego życia nie miałem żadnych problemów z oczyszczaniem jelita grubego z kamieni kałowych. Po prostu, żyłem w nieświadomości i nie wiedziałem, że takie oczyszczanie jest w każdym roku  potrzebne. Przyszedł jednak dzień, kiedy moja dowcipna żona wyznaczyła mi randkę w Ośrodku Wczasów Zdrowotnych U Zbója w Gołubiu, w którym była wcześniej już kilka razy.
Wiedząc trochę, co mnie oczekuje, postanowiłem przelicytować żonę w pomysłach prozdrowotnych i stawiłem się „U Zbója” po kilku dniach picia soków (zamiast jedzenia) czyli z przewodem pokarmowym prawie wolnym od strawionego i niestrawionego pokarmu. W ośrodkowej stołówce, popisywałem się przed innymi kuracjuszami, zamawiając na wszystkie posiłki tylko soki. Grałem twardziela. – Żona patrzyła na mnie z ciekawością i z rozbawieniem i już pierwszego dnia radośnie poinformowała, że zapisała mnie w gabinecie lekarskim na trzy zabiegi hydrokolonoterapii. – Byłem zdziwiony jej szczodrością: aż trzy dni z płukaniem jelita grubego?! Nie dałem jednak poznać po sobie zaskoczenia.
 
Część II
Pierwsza wizyta u p. Doktora spełniła moje zabawowe nastawienie: lekarz został podwójnie trafiony. Po pierwsze, gdy mu odpowiedziałem na pytanie o mój wiek. Pytał dwa razy, aby się upewnić, że pacjent nie żartuje. Po drugie, kiedy płyn zaczął wlewać się do mojego jelita,  trwało to i trwało.   Zobaczyłem okrągłe z przerażenia oczy p. Doktora, który pewnie pomyślał, że nastąpiła perforacja. Szybko się jednak uspokoił, zobaczył, że pacjent się uśmiecha. Byłem bardzo dobrze przygotowany do hydrokolonoterapii a nie do lewatywy, jak to robi większość pacjentów.
-- Wyjaśniłem p. Doktorowi, że kolejny rok prowadzę się rozsądnie i że aktualnie już drugi tydzień karmię się tylko sokami. Powiedziałem także, że jelito mam raczej czyste. Na co lekarz odburknął w wojskowym stylu, że każdy ma brudne. – Dziś wiem, że miał rację.
 
W trakcie drugiego zabiegu zapytałem: dlaczego Rosjanie, którzy mają łatwy dostęp do wszystkich książek Małachowa, żyją krócej niż Polacy. – Doktor w odpowiedzi dodał: „Program telewizyjny z Małachowem na pierwszym kanale też oglądają.”
Po trzecim zabiegu zapytałem lekarza o skutki procedury. – Usłyszałem, że było trochę czarnego iłu. – Pomyślałem wtedy, że mówi tak na pocieszenie, aby nie było mi żal wydanych pieniędzy. Nawet mi do głowy wówczas nie przyszło, że lekarz mówił prawdę. Byłem przekonany, że kilka lat mojego dobrego sprawowania się spowodowało, że kamieni kałowych już nie mam. -- Byłem naiwny.
Po trzeciej hydrokolonoterapii z przekory zameldowałem swojej żonie, że bardzo mi się ten zabieg spodobał i z uśmiechem zażądałem natychmiastowego oczyszczania wątroby, gdyż byłem dobrze przygotowany, przewód pokarmowy miałem pusty. – Zostałem pochwalony za inicjatywę i zapisaliśmy się oboje (u lekarza!) na oczyszczanie wątroby. Opiszę to w następnej notce.
 
Część III -- osiągnięcie celu
Moja żona próbowała wyciągnąć od Doktora tajemnice: jakich płynów używa do hydrokolonoterapii i oczyszczania wątroby. – Nieskutecznie. Jednak sama szybko rozwikłała problem składu dwóch mieszanek stosowanych przy oczyszczaniu wątroby. Jeśli chodzi o płukanie jelita, miała tylko przypuszczenia, że wodny roztwór może zawierać substancje, które mają pomóc skruszyć kamienie kałowe.
Przeprowadziłem wówczas proste rozumowanie i odkryłem, że najlepszym roztworem do płukania jelita grubego musi być płyn o składzie zbliżonym do wód płodowych w drugiej połowie ciąży. To co jest panaceum dla dziecka pływającego w łonie matki i łykającego ciecz, w której pływa, jest naturalne. Musi to także pomóc dorosłemu człowiekowi.
-- Postanowiłem, że po powrocie do domu wypróbuję ten specyfik przy pomocy wlewnika.
 
Zabieg lewatywy przeprowadzany przy pomocy wlewnika jest prosty. Natomiast płukanie jelita grubego na całej jego długości jest skomplikowane. – Po pierwsze, trzeba mieć wolne od kału jelito grube. Po drugie, trzeba się trochę nagimnastykować przy klękaniu i przekręcaniu się, aby płyn dotarł do trzeciego odcinka jelita grubego. Po trzecie, trzeba do tej gimnastyki mieć stosowną powierzchnię, duży ręcznik, wieszak do zawieszenia wlewnika i przez godzinę lokum tylko dla siebie.
Z trudem opanowałem tę technologię i przeprowadzałem płukanie jelita grubego przez kilka dni pod rząd. – Z uwagą obserwowałem wyniki. Stosowany przeze mnie płyn rozlewał się jak balsam po ściankach jelita, wyraźnie odczuwałem kojące jego działanie i ulgę. W wydalanym roztworze pojawiały się tylko śladowe ilości świeżego kału.
Piątego dnia, najpierw poczułem straszny smród, później wydaliłem sporą ilość paskudnej, czarnej, śmierdzącej mazi. – Urodziłem się na wsi, mam już 77 lat, ale takiego śmierdzącego ohydztwa wcześniej w życiu nigdy nie widziałem. – Zacząłem się głośno śmiać. -- Przepłukałem jeszcze raz  jelito i starannie przewietrzyłem mieszkanie.
 
Moja żona, gdy ją poinformowałem o swoim sukcesie, opowiedziała o spotkaniu pod gabinetem Doktora w Gołubiu ze spazmatycznie szlochającą znajomą. – Podbiegła do niej z pytaniami: Co się stało? W czym Ci pomóc? – Kiedy kobieta się trochę uspokoiła, wyjęczała: „Takie obrzydlistwo nosiłam w sobie przez tyle lat. Nie mogę przestać płakać, gdy tylko wspomnę ten wygląd i ten smród.”
-- Wychodzi na to, że zarówno pacjent, jak i lekarz, nie mogą przegapić momentu wydalenia kamieni kałowych z organizmu.
 
P.T. Czytelnikom życzę skutecznego oczyszczenia jelita grubego z kamieni kałowych, Kazimierz Jarząbek
 
Następny wpis: „Moja przygoda z oczyszczaniem wątroby”