Nadwykonanie.

Ja rozumiem wiele rzeczy, ale braku reakcji prof. Bralczyka, który na wszelkie potworności językowe zazwyczaj reaguje tak chętnie, że aż – takie to sprawia wrażenie – nadchętnie, w tym przypadku nie rozumiem.
  Przecież tego bełkotu nawet słownik w Wordzie nie toleruje.
  No, ale temat brzydko pachnie, a tu żyć trzeba.
  Temat zaczyna się w momencie, w którym przychodzi do szpitala chory (choć często go przywożą).
  Przychodzi nie dlatego, że jest zdrowy tylko dlatego, że jest chory.   Tam go leczą (bo jest chory) i …. powstaje nadwykonanie (Word znów protestuje) .   Ja rozumiem, że nie byłoby nadwykonania (kolejny protest) , gdyby go nie leczyli i by sobie spokojnie umarł?
  Ale wtedy, to mamy come back łowców skór i to znanych z imienia, nazwiska, stanowiska, tak że śledczy by się nie musiał męczyć. I po co to komu?
  Toteż leczą. Nadleczą.
  I wylatują z pracy, bo leczyć można tylko tyle, ile biurwa (nie mam nikogo konkretnego na myśli) pozwoli. Szczególnie w grudniu.   Ale kiedy oglądam (bo  staram się nie słuchać – to zbyt męczące) Celebrytę Bartosza, to odnoszę (niesłuszne zupełnie) wrażenie, że mam do czynienia  nie tyle z nadwykonaniem (Word wierzga), co z niedorobieniem.
  I to jest jak najbardziej prawidłowe określenie.   Przynajmniej wg Worda.