Elżbiet Jakubiak – strong woman.

"Jarosław Kaczyński wielokrotnie mnie komplementował i nawet mi powiedział, dlaczego mnie wyrzuca z partii" - mówi w rozmowie z tygodnikiem "Wprost" Elżbieta Jakubiak z PJN.

Najpierw zdębiałem, ale (już  zdębiony) pomyślałem, że za inteligencję Panią Jakubiak Prezes komplementował.

Potem – że za zgrabne nogi.

Po chwili refleksji doszedłem jednak do wniosku, że choć wprawdzie z Prezesa jest znany , acz nie mający praktyki w kwestii oceny walorów przedstawicielek płci przeciwnej, szarmant (a choćby i ta Joanna od Grzegorza), uznałem, że aż tak się pomylić w ocenie Pani Jakubiak nie mógł.

Na szczęście, Pani Jakubiak sama wybawiła mnie przy pomocy niezawodnego redaktora Najsztuba z kłopotu i popełniła taki  kamingałt,   że newsweek’owa deklaracja znanego intelektualisty, Wojewódzkiego Jakuba:

TAK. JESTEM RASISTĄ,

to przy tym nie tylko  małe piwo,  ale mała, za przeproszeniem – kupa.

"Uważał, że jestem najsilniejsza, i że inni się przestraszą, kiedy wyrzuci najsilniejszą"

Tak, według Pani Jakubiak, powiedział Prezes wręczając jej jedną ręką list z podziękowaniem za wierną służbę (bo komuś wszak służyła wiernie) i ręką drugą, odbierając kluczyki do biura.

Mówiąc najpoważniej, chciałbym się bardzo od Pani Jakubiak dowiedzieć, jakie to zioło tak daje, żeby moc w sobie poczuć na miarę Agaty Wróbel, albo nawet kultowej Fibingerovej Helki i jeszcze w te halucynacje Prezesa wplątywać.

Chyba, że Prezesowi chodziło o to, że Pani Jakubiak jest  silna w buzi,  no, że pyskata jest, ale to akurat tyleż oczywiste, co względne:

Jej (eks) psiapsiółka, co ją i resztę wykonawców szewskiej usługi (szycie butów  – taką staropolską metaforę mam na myśli) do wiatru wystawiła, pyskata , że hej!
I wcale nie koniecznie  „po winku u Grzegorza”.

Brukselski Marek, na urodzinach Salonu24, stojąc obok rosłego ochroniarza, wykrzykiwał (sam słyszałem) blogerskiej tłuszczy prosto w twarz:

„Ja się was nie boję! Ja się nikogo nie boję!”  (wot maładiec…)

Brukselski Misiek,   z takimże Pawłem – elokwentni jak szafa grająca, po tym , jak jej (szafie, znaczy), w stosowną dziurkę odpowiednią monetę się wrzuci.

Moneta nazywa się chyba euro, szafa – o ile pamiętam, TVN, a płyta nosi nazwę  Jarosław Okrutny song,  czy jakoś tak.

A Paweł  krajowy  (w odróżnieniu od brukselskiego) , to jak sobie Jarkaczem buzię na początku (stosownego) programu wycierać zaczyna, to program trwa, i trwa, i trwa…a on sobie tę buzię wyciera, wyciera, wyciera…

I tu dochodzę do puenty:

ja naprawdę nie wiem, za co Prezes tę Panią Jakubiak wyrzucił.

I jedyne, co mi na myśl przychodzi, to to, że ją po prostu wyrzucił  za drzwi.