Zelenski oklaskiwał SSmana?

Za wikipedią:

28 lutego 1944 roku kompanie jednego z batalionu 4. galicyjskiego pułku ochotniczego SS wspomagani przez chłopów z okolicznych wsi[8], i według niektórych źródeł przez sotnię UPA „Siromanci” oraz policjantów z Podhorzec, otoczył wieś ze wszystkich stron. Po wystrzeleniu rakietnicy, wieś została ostrzelana; mieszkańcy zaczęli uciekać i chować się w piwnicach lub wcześniej przygotowanych schronach.

Po ostrzale do wsi wkroczyli ukraińscy policjanci SS i cywile Ukraińcy. Uciekających mieszkańców rozstrzeliwali. Pozostałych wyprowadzali z domów i grupami prowadzili do kościoła. Zachowywali się przy tym bestialsko, np.: siedemdziesięcioletnią Rozalię Sołtys ugodzili bagnetem, rozpruwając jej brzuch, innej kobiecie zabili noworodka, rzucając nim o mur, zastrzelili rodzącą kobietę[9]. Około dwudziestu osób, spośród doprowadzonych, ukryło się w piwnicy lub na wieży kościelnej, dzięki czemu udało im się przeżyć. Kiedy rozeszła się wiadomość, że kościół jest zaminowany i zostanie wysadzony w powietrze, wybuchła panika, a zamknięte drzwi nie pozwalały wydostać się na zewnątrz. W stodole rodziny Relichów zaryglowano ok. 40 osób, budynek odrutowano i oblano benzyną. Zamkniętych spalono żywcem.

Analiza uzyskanych dowodów wskazuje, że sprawcami zbrodni byli żołnierze 4. galicyjskiego pułku ochotniczego SS z ówczesnej SS Freiwilligen Division „Galizien” – błędnie określanej jako 14 Dywizja SS „Galizien”, gdyż nazwę 14. Waffen-Grenadier-Division der SS (Galizische Nr. 1) otrzymała dopiero w sierpniu 1944 roku

W 1989 r. osoby, które przeżyły zbrodnię i ich rodziny za zebrane pieniądze ufundowały drewniany krzyż. Obecnie istniejący pomnik wzniesiono w 2005 r. dzięki staraniom Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Strona ukraińska przez dwa lata blokowała umieszczenie daty zbrodni na monumencie[16].

Huta Pieniacka liczyła wówczas 172 gospodarstwa i około 1000 mieszkańców. O pacyfikacji wsi w dniu 28 lutego 1944 informowała wydawana we Lwowie ukraińska gazeta Lwiwśki wisti, podano również, że śmierć poniosło 868 osób w Hucie Pieniackie

Krzyż...

22 września 2023 roku, prezydent Ukrainy wraz z prezydentem Kanady i kanadyjskim parlamentem oklaskiwał gorąco...

ssmana.

SSmana właśnie z SS „Galizien”, który walczył o "niepodległość Ukrainy".

Wideo można zobaczyć {TUTAJ}.
Zebrani w parlamencie Kanady podziękowali ssmanowi za całą jego służbę {TUTAJ}
Mainstreamowe wideo od 49 minuty {TUTAJ}

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej deklarujący "Jesteśmy ... sługami narodu ukraińskiego" tutaj:

SSman podnosi pięści w geście podziękowania za owację w parlamencie kanadyjskim:

Odpowiedź na gest ssmana:

Kiedyś będzie koniec tej wojny. Potem przyjdzie nowy etap plandemi. Będziemy się zajmować następnym filmem pani Holland, bo każdy MUSI inaczej się  udusi, zająć stanowisko wobec filmu. Dzięki temu nie zajmie stanowiska wobec... no, nie ważne.

Zło rzadko występuje jako zło od początku, a głupota, jako głupota od początku. To jest zwykle proces przesady, kiedy początkowe dobre intencje, stają się swoją karykaturą i przechodzą w niezwykle szkodliwe i krzywdzące działania. To wymaga jednego, cichej zgody, braku protestu, "ale teraz nie mówmy" oraz "jakoś to będzie". A potem znajdujemy racjonalizacje dla naszej kolaboracji w naszym własnym nieszczęściu, nazywając je zwycięstwami moralnymi, że "tak należało się zachować", nie było innego wyjścia i tak dalej. W między czasie flekujemy każdego, kto zwraca uwagę, że coś może jest - nie tak.

Co mają zrobić Ukraińcy? Nic. Walczyć, być uczciwymi. Wcale nie muszą sięgać do korzeni w SS. Nie ma tak naprawdę takiej potrzeby. A jeśli to transakcja wiązana, w skutek której na broni (w tym polskiej) dostarczonej im do obrony pojawiają się znaki wermachtu, zaś formacja SS doznaje światowego aplauzu w osobie 98 "weterana", to co? A...! Zajmijmy się filmem Holland! Byle nie myśleć. Byle do wyborów. Byle do następnej plandemii. Bo... nie mamy wyjścia.