Cytaty: Dwa rodzaje ludzi: plebs i nadludzie

" wedle prawa natury ludzie w ogóle dzielą się na dwie kategorie: na jedną niższą, ludzi zwykłych, czyli tak zwany materiał, którzy służą tylko do rozmnażania i utrzymania życia, oraz kategorię drugą, do której należą ludzie w całym tego słowa znaczeniu, to jest ci, którzy mają dar lub talent wypowiedzenia nowego słowa w swoim środowisku...

Kategorię pierwszą , materiał, mówiąc najogólniej, tworzą ludzie, którzy już z natury są konserwatywni i solidni, żyją w posłuchu i posłuszeństwo sprawia im nawet przyjemność. Sądzę, że ludzie ci mają nawet obowiązek być posłuszni, gdyż takie jest ich przeznaczenie, zatem nie widzę w tym nic poniżającego. Ci zaś, którzy należą do kategorii drugiej, są wiecznie w walce z prawem, są burzycielami albo przynajmniej zwolennikami burzenia, zależnie od zdolności i możliwości. ...

Skoro taki człowiek dojdzie do przekonania, że droga do celu prowadzi przez krew i trupy, to moim zdaniem może on w swoim sumieniu udzielić sobie przyzwolenia na przelanie krwi, zastrzegam się jednak, że tylko w granicach, których wymaga urzeczywistnienie założonego celu.... Poza tym nie ma potrzeby przejmować się tym zbytnio, bo przeważająca większość ludzkości nie uznaje tego prawa ludzi niezwykłych, gilotynuje i wiesza ich (mniej lub więcej), wypełniając w sposób całkiem uzasadniony swoje konserwatywne powołanie. Rzecz inna, że w generacjach późniejszych stawia się tych zgilotynowanych i powieszonych na piedestale i otacza się czcią (mniej lub bardziej). Kategoria pierwsza jest zawsze panią teraźniejszości, druga zaś - przyszłości. Pierwsza podtrzymuje świat i powiększa go ilościowo, druga zaś wstrząsa światem i prowadzi go do celu. Obie jednak mają jednakowe prawo do życia. Jednym słowem, według mnie, są to prawa równoważne, a zatem : Vive la guerre eternelle, naturalnie do czasu powstania Nowej Jerozolimy.

1. Czy istnieją faktycznie takie dwie grupy ludzi?
2. Czy to jest tak, że są ludzie, którzy lubią nie myśleć inaczej niż mają powiedziane? Czerpią satysfakcję z posłuszeństwa?
3. Czy zwykli ludzie faktycznie wieszają jednostki niezwykłe, a potem stawiają im pomniki?
4. Czy dla osiągnięcia celu poprawy społeczeństwa, zmiany życia i świata, rewolucjonista, lider i człowiek ponadprzeciętny może  sobie udzielić pozwolenia na przelanie czyjejś krwi?