Kiedyś były grzańce, dziś grzejemy w piecu i

Oto krótki raport, bo zima wprawdzie jeszcze nie zdycha, ale wiosna już tuż, tuż. I mnóstwo roboty: odmłodzić jabłoń, winorośl potraktować antygrzybem i zapolować na te cholerne opuchlaki na laurowiśni.

Bozia Nasza Ukochana, nieco nam nieszczęść odpuściła, szczególnie tu, w naszej Gdyni (może ze względu na mnie? Wszyscy i tak uważają, że jestem zarozumiałym bucem, to moge sobie na taką myśl pozwolić) i nie pokarała surowymi, suwalskimi mrozami. Wprawdzie były sztormy, wichury, jak się patrzy, ale dla marynarza na emeryturze to sama rozkosz, bo w domu nic nie kiwa, nic się sztormowo nie psuje i na pewno nie utoniemy.

Czasy, choć może tylko chwila w historii, trudne. Piętrzą się katastrofy, a świat przejmują krwiożercze bestie i wybitni idioci. A w domu trzeba grzać. Moje towarzystwo uważa, że temperatura komfortu, to okolice 22 stopni C. Najniższa temperatura, którą raz zanotowałem to minus 7 degC. Czyli nieźle. lecz grzać trzeba nawet jak jest plus 5.

Piec węglowy od stuleci nieczynny, więc węgla nie kupuję. Gaz też niestety, postanowiłem, nie będzie nas grzać. Wprawdzie komfort duży, bezobsługowo, pełna automatyka, w nocy tyle, a w dzień więcej, itd... Lecz ceny zgłupiały i po prawdzie nie wiesz, ile to jutro będzie kosztować (pozdrawiam pana Obajtka). No ale ja mam jeszcze kominek - i to niebyle jaki. Z płaszczem wodnym i zdolny ogrzać dobrze te moje hektary.
Węgiel - kłopoty, gaz - kłopoty, podobno zgrzytają zębami postępowcy z fotowoltaiką i pompami ciepła. Więc logiczne, że również problemy dotkną drewno opałowe. Przed wojną paliłem sezonowanym bukiem za 250 zł/mtr.sz. i brykietami bukowymi RUF, też za przyzwoitą cenę. Dzisiaj takie samo drewno to od 500 zł w górę, a brykiety, dzięki Boże, wreszcie zaczęły cenowo spadać z kosmicznego poziomu.
Wtajemniczeni twierdzą, ze takie cyrki z tym drewnianym opałem, bo nadleśnictwa zostały zaatakowane przez niemieckich hurtowników, dla których było u nas niesłychanie tanio. Coś musi w tym być, bo wielokrotnie w Porcie Gdynia na placach widziałem niebotyczne stosy drewna.

Ale jeszcze w ubiegłym roku udało się kupić w dobrym, lesistym miejscu tyle drewna ile potrzebowałem. Miał być sam buk, ale podejrzewam, ze był też grab, jesion, a nawet topola. A co bardziej kłopotliwe: - to było świeże drewno i to w klocach, a nie szczapach. Więc doszło rąbanie, a potem musiałem wymyślić jakąś dodatkową metodę dosuszania, by dojść z wilgotnością paliwa poniżej tych zwyczajowych 20% wilgotności.

Powiem wam tylko jedno - jeżeli macie duży dom i chcecie cały ogrzewać nawet bardzo dobrym kominkiem, to musicie zatrudnić palacza.
I tutaj pewna zdrowotna przypadłość spowodowała, że bez problemu zostałem własnym palaczem. Po tych morskich podróżach, śpię w nocy w kratkę. tak gdzieś 2, 3 godziny, a potem przerwa z godzinkę, kawka, no i właśnie pilnowanie i ładowanie kominka. Mój kominek spala pełną zwartość w 3 godziny. Więc pod koniec trzeba koniecznie dosypać paliwa.
Dom niestety kupiłem gotowy, więc jest jaki jest - solidny, z dobrych materiałów, ale... nie pasywny. Gdybym ja sam budował, to byłby pasywny; miałby rekuperację, pełną automatykę i zasobnik ciepła, jakieś 2 mtr. Teraz nie za bardzo chce mi się modernizować, jak długo sam sobie daję radę.

I tyle. Spływaj zimo.

Ps. Poluję na drewno już teraz w marcu i kwietniu. Aha - i muszę sobie łupacz kupić. Drogie. Ale dużo siekierką to ja już po kowidzie nie pomacham.