Odc. 38. LGBT i jeszcze Q...!!!

QQQ...rka wodna, ale się porobiło w tym naszym kraju. Nie ma co. Taran jakiś jedzie prosto na nas!
Jeszcze nie tak dawno temu przez media przemielało się określenie LGBT, a tu jeszcze jakieś Q doszło. Tzn. może i istniało wcześniej, ale jakoś tak ostatnio powszechnie się o tym dowiadujemy. Q....rka wodna, aż w Wikipedii sprawdziłem, co to to Q znaczy. Zwyczajnie nie wiedziałem.
Dobrych kilka lat temu miałem okazję poznać kuzynkę mojego dobrego kolegi. Owa jego kuzynka mieszka i mieszkała zresztą w tamtym czasie w Niemczech. Miała wtedy 19 lat. Spotkaliśmy się wspólnie ona, mój kolega, ja i kilku znajomych. Kontakt kuzyna z kuzynką wyglądał tak, że ja byłem ich tłumaczem. Ona w ząb po polsku. On w ząb po niemiecku. Ona, chociaż jest dzieckiem z mieszanego, polsko-niemieckiego małżeństwa, nie potrafiła wydobyć z siebie słowa w języku ojczystym swojego rodzica. Trochę była dla mnie żenująca ta sytuacja, w której się znalazłem, no ale, że kuzyn tej kuzynki zajął się bardziej piciem piwa, niż „rozmową” z nią, bo tematy szybko się skończyły, więc ja postanowiłem z nią porozmawiać. Na szczęście po angielsku się dało i to nawet całkiem nieźle. Rozmawialiśmy o Zagłębiu, o Jeziorze Bodeńskim, o największym porcie w Hamburgu i szybkich pociągach. Zdziwiona była, że my tutaj żarówki mamy. Lodówkę i pralkę automatyczną. Jej obraz Polski to zaorane pole, posadzone ziemniaki, furmanka i babcia z chustą na głowie. O historii wiedziałem tyle, że nie pogadamy, a chciałem trochę pikanterii, więc postanowiłem zbadać jej poglądy na temat związków. Ja, zatwardziały i zabetonowany zacofaniec starłem się z nowoczesną młodziutką kobietą z cywilizacji. Co prawda nie zdziwiłem się ze słyszanych peanów pod adresem dwóch panów żyjących ze sobą, bo w sumie mogłem się tego spodziewać, ale zastanowiło mnie to, w jaki sposób ta młoda kobieta o tym mówi. Że oni mają tak samo, jak inni prawo do szczęścia, że tak też się można kochać, że to jest zupełnie normalne, że niejednokrotnie oni są lepszymi partnerami niż te staroświeckie pary. Że traktują siebie nawzajem z o wiele większym uczuciem i wrażliwością, niż zwykli ludzie. I te jej oczy przy tym... i mowa ciała.
Dzisiaj wiem, że to wszystko tam, w Niemczech, poszło o wiele dalej. A do nas? Jedzie, jak ten taran! Jedzie i sieje spustoszenie. W duchu naszego Narodu, w etyce, w jego kręgosłupie, bo tego inaczej określić nie sposób. I tak się zastanawiam, skoro dzisiaj jeszcze póki co, dziwią nas – zwykłych ludzi w Polsce – środowiska LGBTQ, to co może w tej chwili dziwić niemieckie społeczeństwo i jechać z kolei w ich kierunku, jak taran? Da się w ogóle jeszcze coś wymyślić nowocześniejszego?