Każde podłe słowo można i należy wybaczyć, ale nie sposób o nim zapomnieć.Kolejna rocznica tragedii smoleńskiej skłania do przemyśleń. Moja refleksja dotyczy słów, które padały z ust naszych możnowładców; słów raniących smoleńskie wdowy, dzieci ofiar, ich rodziny, i tak wystarczająco już cierpiące. Najsmutniejsze w całej tej sytuacji jest to, że podłe wyrażenia i insynuacje wypowiadane były z pełną premedytacją, aby potęgować ból oponentów.
Na szczęście każdej werbalnej truciźnie przyporządkowane jest odpowiednie antidotum, które koi boleści i jest lekarstwem dla duszy i ciała. Taką odtrutką są teksty Jana Pawła II.
Oficjalne - mainstreamowe - próby wyjaśnienia przyczyn katastrofy smoleńskiej najlepiej oddaje fragment homilii wygłoszonej przez papieża w 1991r. Po 21 latach tekst nadal jest aktualny i trafnie opisuje naszą, polską rzeczywistość. Oto jego treść:
W odnowionej Polsce nie ma już urzędu cenzury, różne stanowiska i poglądy mogą być przedstawiane publicznie. Została przywrócona — jakby powiedział Cyprian Norwid — „wolność mowy”.-
Wolność publicznego wyrażenia swoich poglądów jest wielkim dobrem społecznym, ale nie zapewnia ona wolności słowa. Niewiele daje wolność mówienia, jeśli słowo wypowiadane nie jest wolne. Jeśli jest spętane egocentryzmem, kłamstwem, podstępem, może nawet nienawiścią lub pogardą dla innych — dla tych na przykład, którzy różnią się narodowością, religią albo poglądami. Niewielki będzie pożytek z mówienia i pisania, jeśli słowo będzie używane nie po to, aby szukać prawdy, wyrażać prawdę i dzielić się nią, ale tylko po to, by zwyciężać w dyskusji i obronić swoje — może właśnie błędne — stanowisko.
Wspomniany tekst postanowiłem skonfrontować, a w zasadzie zderzyć, z posmoleńskimi wypowiedziami naszej "politycznej elity": Lecha Wałęsy, Stefana Niesiołowskiego, Ewy Kopacz i Janusza Palikota. Moc papieskich słów ścina jak skrzydło samolotu hektary czubków brzozowych, którymi wydają się być obelgi i wszelkiej maści blagi wspomnianych "autorytetów".
Obowiązkiem każdego uczciwego człowieka jest walczyć z kłamstwem, zwłaszcza teraz, gdy specjaliści od pijaru zajęli się jego masową produkcją, a zwerbowani medialni agenci handlowi - dystrybucją. Wszystkie podłe słowa można i należy wybaczyć, ale nie sposób o nich zapomnieć. Pamiętajmy więc każdy wyraz wypowiedziany przez naszych polityków, ich wasali i służalczych celebrytów. To nasz obowiązek, abyśmy mogli je kiedyś wybaczyć.
Na kanwie wspomnianych przemyśleń powstał film, a raczej filmik, oddający stan posmoleńskich emocji. Oto on:
