Znów musiałem się swej polskości wstydzić!

Ilustracja filmowa: https://www.youtube.com/…;

Sejmowa Ilustracja merytoryczna: https://www.youtube.com/…;

Najpierw Państwu coś opowiem. Otóż w roku 1967 wyjechałem za chlebem do Chicago, gdzie pracowałem „na czarno”. Ale „szczęście” nie trwało długo, gdyż pewnego dnia dostałem wezwanie do Urzędu ds. Imigracji Departamentu Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych. Po wejściu do przestronnego holu ujrzałem kłębiący się rój rodaków przyłapanych na pracy bez zielonej karty. Po przyjrzeniu im się z bliska okropnie się zadziwiłem, bo nie miałem wcześniej bladego pojęcia, że w mojej ojczyźnie żyją tacy ludzie. Koszmarnie ubrani, nieprzyjaźni sobie i ponurzy, czekali w złowrogim milczeniu patrząc na siebie wilkiem. Przesłuchujący mnie inspektor na wstępie oznajmił, że musi wszcząć dochodzenie, bo ktoś na mnie złożył donos. Na rutynowe pytanie o pracę próbowałem coś ściemniać, aż zniecierpliwiony inspektor mi przerwał i odczytał z kartki, kiedy przyjechałem do Stanów Zjednoczonych, co tam robiłem i gdzie pracowałem, po czym wygłosił formułkę, że złamałem amerykańskie prawo, więc muszę być deportowany do Polski. Gdy się zbierałem do wyjścia spytałem inspektora, czy może mi powiedzieć, kto mnie zadenuncjował, na co amerykański urzędnik odpowiedział: „Niestety Chris, nie mogę, bo takie mamy procedury. Ale powiem ci tylko, że zadenuncjował cię Polak. Powiem ci więcej. W Stanach Zjednoczonych są wszystkie narodowości świata. Lecz prawie całą robotę w tym wielkim gmachu robią nam Polacy. Wielokroć się zastanawiałem, dlaczego wy tacy jesteście? Czemu jesteście tak zawistni? Dlaczego się tak wzajemnie nienawidzicie? A jak tylko jednemu Polakowi coś się uda, drugi Polak go natychmiast podkopie. Popatrz na Żydów, Włochów, nawet na tych Portorykańczyków i Meksykan! Jak oni się wzajemnie wspierają! Jacy są solidarni! Jak jeden za drugim murem staje!”. Wtedy po raz pierwszy musiałem się wstydzić, że jestem Polakiem…

Od tamtego czasu minęło pół wieku. I co? To samo, jeśli nie gorzej. Dlaczego? Bo widziałem na własne oczy, co się działo w polskim Sejmie w zeszłą środę i wczoraj wieczorem w czasie debat nad wotami zaufania oraz nieufności dla rządu Morawieckiego. Bowiem w środę odbył się pokaz bezprzykładnej buty partii rządzącej do cna zdemoralizowanej przewagą sejmową, zaś wczoraj oglądaliśmy żenujący festiwal niebywałej głupoty i nieudolności Platformy Obywatelskiej, która się do reszty ośmieszyła, a na domiar złego ta obłąkana żądzą powrotu do władzy partia coraz częściej posuwa się do takich niegodziwości, jak donoszenie na Polskę za granicami naszego kraju.

I po raz drugi musiałem się wstydzić swej polskości, gdyż to, co zobaczyłem w Sejmie to już nie przelewki. Bowiem na kilka dni przed Bożym Narodzeniem, w zdawać by się mogło bogobojnym katolickim kraju, w Sejmie Najjaśniejszej Rzeczpospolitej panowały przemożnie tylko dwa uczucia: zawiść Platformy Obywatelskiej walczącej o powrót do władzy oraz nienawiść Prawa i Sprawiedliwości tej władzy broniącego. A wszystkiemu towarzyszyło od zawsze to samo prostactwo, a momentami uwłaczające etosowi polskiego parlamentaryzmu pospolite i wulgarne chamstwo. Powiem więcej. Widać było jak na dłoni skłonność jednych i drugich do wzajemnego podkopywania się i gnojenia. Na moich oczach zdeptano parlamentarny obyczaj. I nic tylko te straszące w czasie zapytań poselskich, jak zawsze nienawistnie wybałuszone krwawe gały, żyły nabrzmiałe na skroniach, wrzaski, gombrowiczowskie miny, szczucie, jątrzenie, kłamstwa, inwektywy, obrzucanie się błotem i wzajemne złorzeczenia. Byle tylko sobie wzajemnie dokopać, a politycznego konkurenta wyszydzić, opluć i splugawić. A polska racja stanu i interes narodowy jednych i drugich obchodziły tyle, co zeszłoroczne śniegi. Premier i kandydat na premiera prześcigali się w ogłaszaniu fantasmagorycznych mrzonek. Premier: "Polska bijącym sercem Europy" - rany Boskie! Na powiedzenie czegoś takiego nawet Edward Gierek by się nie odważył! A tego, co kandydat na premiera wygadywał nie powtórzę, bo się wstydzę. Liczyło się wyłącznie przekonywanie Polaków przez jednych i drugich, że tylko oni mają receptę na Polskę. I czuło się, że dla jednych i drugich liczy się tylko władza na zasadzie „po nas choćby potop”.

I tylko pomyśleć, że aktorami tej sejmowej hucpy były pożal się Boże „państwowe elity”, które wybraliśmy sobie sami, bo prawdziwego wyboru nie było, gdyż Polacy, jak zwykle mogli wybierać wyłącznie między PiS-em lub Platformą.

I dlatego od dłuższego czasu piszę, że trzeba już podziękować jednym i drugim. Bo jak po wyborach 2019 PiS będzie dalej rządził to będzie tak jak teraz, a jeśli w przyszłym roku wygra Platforma, to też będzie tak, jak teraz, tylko rolę się zmienią, - bo zawistnikami będą walczący o władzę pisowcy, a broniący władzy platformersi staną się nienawistnikami. I tak w koło Macieju!

Tak. Tak. Prawda jest taka, że ani Prawo i Sprawiedliwość, ani Platforma Obywatelska nigdy nie będą sprawnie rządzić mając wsparcie jedynie połowy Polaków, bo to jest praktycznie niemożliwe. Zaś te dwa ugrupowania nigdy nie przestaną się wzajemnie nienawidzić i walczyć ze sobą, - a ogłaszane dla picu przed wyborami „mocne postanowienia poprawy”, jak platformerska „polityka miłości”, czy pisowskie „umiłowanie Unii Europejskiej” to tylko mydlenie oczu ciemnemu ludowi. I dlatego uważam, że Polsce bezwzględnie potrzebna jest całkowicie nowa jakość polityczna, bo w przeciwnym razie nadal będzie się jałowo kręcić hamujące rzeczywisty postęp, - rzeczone polsko polskie, zawistnie-nienawistne błędne koło. 

Krzysztof Pasierbiewicz (em. nauczyciel akademicki, niezawisły bloger oddany prawdzie i sprawom ważnym dla polskiego państwa)

Post Scriptum
Komentatorzy pytają mnie, jaka ma być ta nowa jakość polityczna i kto ją stworzy? Odpowiadam: Tacy ludzie, jak poseł Kikiz’15 Maciej Masłowski – vide: https://www.youtube.com/…