Nieczujący bluesa PIS zatracił instynkt samozachowawczy!

Motto:
Krytyka konstruktywna to rodzaj krytyki, która charakteryzuje się tym, że osoba krytykująca przedstawia lub sugeruje jednocześnie sposób lub sposoby rozwiązania problemu poddanego krytyce. Można ten rodzaj krytyki zaliczyć do krytyki wyższego poziomu w przeciwieństwie do zwykłej krytyki pozbawionej tej cechy.

Nie oszukujmy się. Wczoraj byliśmy świadkami pierwszego liczenia PIS-u!

Zapewne czytelnicy mojego blogu dziwili się, że nie krytykowałem karkołomnej polityki ministra spraw zagranicznych. Więc wyjaśniam, że siedziałem cicho, bo wierzyłem w intuicję polityczną Jarosława Kaczyńskiego i byłem święcie przekonany, że skoro rząd idzie na wojnę z Unią Europejską wystawiając na zająca Jacka Saryusza Wolskiego, jako kontrkandydata Donalda Tuska to pan Prezes, urodzone zwierzę polityczne, zapewne ma w rękawie jakiegoś asa, którym jak wielki szu zagra w ostatnim rozdaniu rzucając na kolana polityków brukselskich. I ze wstydem przyznaję, że trochę ślepo zawierzyłem geniuszowi pisowskiego fightera, bo miałem w pamięci, że choć w przeszłości był wielokrotnie liczony, a Gazeta Wyborcza wybijała tłustą czcionką nagłówki: „Już nigdy nie wróci na deski”. „Kaczyński na zawsze skończony”, to jednak ów znienawidzony przez lewactwo „kurdupel z wiecznie rozwiązaną sznurówką” zawsze coś niezwykłego wymyślał i odradzał się jak Feniks z popiołów, a jesienią 2015 wygrał wybory prezydenckie i parlamentarne z sejmową większością. Więc czuję się usprawiedliwiony, bo nikt nie zaprzeczy, że czegoś takiego mógł dokonać tylko polityczny geniusz.  

Niestety wygląda na to, że paradoksalnie właśnie ta sejmowa większość odurzyła pana Prezesa i jego doradców do tego stopnia, że Prezes zatracił zdolność racjonalnego postrzegania rzeczywistości, albo jak ktoś woli instynkt samozachowawczy, bo wczoraj okazało się, że lider PIS-u nie miał w rękawie żadnego asa, a pozostawiona samej sobie delegacja rządowa, jak stadko lemingów brnęła na skraj przepaści.

A na domiar złego, Jarosław Kaczyński po wczorajszej koszmarnej wtopie na szczycie brukselskim, zamiast się gdzieś zaszyć i spokojnie przemyśleć tę ewidentną porażkę Prawa i Sprawiedliwości, pod ostrzałem kamer wdał się w Sejmie w podwórkową pyskówkę z wyjącą z satysfakcji tłuszczą opozycji. Opozycyjni szakale poczuli krew, czemu nie należy się dziwić. Jednakże zadziwiającym było, że stary wyga Kaczyński banalnie prowokowany przez Schetynę, Petru i pomniejszych zagończyków opozycji dawał się jak kłótliwy dzieciak podpuszczać i co chwilę wskakiwał na mównicę wypowiadając słowa, których, choć moim zdaniem były w pewnym sensie słuszne, będzie żałował, bo się do niego na całe lata przykleją, tak jak wypowiedziane tylko raz, a potem tysiące razy powtarzane przez przeciwników politycznych słowa o ZOMO. A wyśmiewane od samego rana w TVN24 wczorajsze żałosne mruczando w każdym calu anty-medialnego przewodniczącego Klubu Poselskiego PIS przemilczę, bo to trudny do opisania obciach.

Na litość Boską! Partii rządzącej nie wolno w tak dyletancki sposób wystawiać się na ostrzał zniemczonych mediów i nieprzebierającej w środkach schamiałej opozycji! To jest lewacka polityka europejska, a nie adwentowe refleksje. Tam się liczą wyłącznie pieniądze i nie powiem gdzie oni mają nasze słowiańskie sumienie i narodowo chrześcijańskie wartości. Zaś wypowiedziane na dzisiejszej konferencji prasowej przez panią premier Szydło słowa, że „to my jesteśmy wygrani, a wszyscy szefowie państw UE mają absmak i poczucie, że coś jest nie tak” to delikatnie mówiąc przejaw skrajnie infantylnej naiwności. A bombastyczne powitanie przez rząd wracającej z Brukseli pani premier Szydło na lotnisku w Warszawie jako zwyciężczyni to już nie odlot, ale lot nad kukułczym gniazdem. Sorry, ale wiem, co mówię, bo urodziłem się pod sam koniec wojny i przeżyłem prawie wszystkie powojenne rządy, od Bieruta via Gomułkę, Jaroszewicza, Jaruzelskiego... i wiem, co to takiego pic na wodę fotomontaż. I tu nie chodzi mi o Tuska, ale o malowanie zwiędłych trawników na zielono. Więc albo wychodzimy z Unii i wtedy stanę murem za PIS-em, albo chcemy w niej zostać. A jeśli zostajemy, to przestańmy się wygłupiać, bo Polska w pojedynkę może europejskim lewakom skoczyć na przysłowiowy pedał.

A przecież w styczniu 2013 pisałem w notce pt. „Dziesięć grzechów partii Jarosława Kaczyńskiego” cytuję:

„Po piąte – nie wstydź się korzystać z pomocy fachowców
Często się słyszy, że znowu pan prezes bądź któryś z posłów Prawa i Sprawiedliwości dał się sprowokować pijarowcom Platformy. Ktoś powie, że przecież ci ludzie są tak zaszczuci przez media prorządowe, iż nie ma się, co dziwić, iż czasem popełniają błędy.
Otóż jest się, czemu dziwić i wciąż nie mogę zrozumieć, dlaczego PIS nie chce skorzystać z pomocy fachowców, którzy by ich odpowiednio przeszkolili jak unikać wpadek. Bo obecna polityka to bezpardonowa walka, w której liczy się każde potknięcie. I naiwne są chełpliwe wypowiedzi prominentów PIS, że sobie ze wszystkim poradzą sami i nie potrzebują konsultantów bądź doradców.
Skoro Adam Małysz, Justyna Kowalczyk i Agnieszka Radwańska nie wstydzą się korzystać z porad psychologów, to niby, dlaczego z takich samych usług nie mieliby skorzystać zadziorny Jarosław Kaczyński, działający na ludzi jak płachta na byka Adam Hofman (dzisiaj Beata Mazurek), pyskata Krystyna Pawłowicz, monotematyczny Mariusz Błaszczak, czy senna Beata Szydło??? Tak. Tak. Nie ma się, czego wstydzić, ludzie są tylko ludźmi. Nie każdy polityk potrafi sobie sam poradzić z kutymi na cztery kopyta dziennikarzami i nie każdy z nich wie, jak unikać wpadek. Dlatego trzeba wygrzebać fundusze i zatrudnić zawodowców. A zaręczam, że taka inwestycja się zwróci z nawiązką.

Po szóste – pamiętaj, że amator nigdy nie wygra z zawodowcem
W tenisie, boksie, piłce nożnej, a także w polityce, jeszcze nigdy amator nie ograł zawodowca. A prawda jest taka, że w „Solidarności” jedni walczyli o wolną Polskę, a drudzy o to, żeby się w tej wolnej Polsce ustawić. Niestety czas pokazał, że ci pierwsi byli „amatorami”, którzy poszli za Jarosławem Kaczyńskim, zaś ci drudzy okazali się „profesjonalistami”, którzy po okrągłym stole zawłaszczyli Polskę.

Dlatego uważam, że ludzie Prawa i Sprawiedliwości nie powinni się unosić fałszywą ambicją i częściej korzystać z porad specjalistów od socjotechniki i politologii. Struktury partyjne PIS trzeba odpowiednio przeszkolić. Bo samymi ideami, choćby nie wiem jak szczytnymi, jeszcze nikt nie wygrał. Szczególnie obecnie, kiedy władza Tuska zdeptała polityczny obyczaj. W dążeniu do partyjnej hegemonii nie ma już poczucia wstydu. Nastało prawo dżungli. Kto silniejszy, ten lepszy. Cham chama chamem pogania. Złodziej na złodzieju jedzie…”, koniec cytatu.

Więc na koniec, jeśli mogę coś radzić, jako bloger prawicowy to, jak tylko Jarosław Kaczyński ochłonie i trochę odpocznie, konieczna jest natychmiastowa i gruntowna rekonstrukcja rządu, podziękowanie jajogłowym hamulcowym zgredom piastującym na zasadzie zasiedzenia kluczowe funkcje w państwie i rezygnacja z amatorskich doradców, którzy wpuścili zmęczonego Prezesa na minę.

W przeciwnym razie nie będzie drugiej kadencji rządów Prawa i Sprawiedliwości.

Krzysztof Pasierbiewicz (Akademicki Klub Obywatelski (AKO) im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego)

Post Scriptum
Kątem oka podglądam kolejną miesięcznicę smoleńską w Warszawie. I widzę, że tej miesięcznicy towarzyszy kontr-manifestacja renegatów z KOD-u, którzy przyszli z portretami Tuska. I z bólem serca konstatuję, że wczorajszym wygłupem w Brukseli PIS niechcący odbudował w Polsce autorytet Donalda, który mocno się nadwątlił po jego ucieczce do Brukseli. I znów Tusk... sami sobie Państwo dopowiedzcie. Nic, tylko się pochlastać.