Parlament Europejski, jak saper - myli się tylko raz!

Dziś będzie o tym, czego się panicznie boi Unia Europejska.

Po „debacie o Polsce” w Strasburgu napisałem pozornie abstrakcyjną i żartobliwą notkę pt. „Z unii nie należy wychodzić, tylko ją przejąć i naprawić!”

W post scriptum tej notki dopisałem, cytuję:

„Inspiracją do napisania tej notki była przedwczorajsza "Debata o Polsce" w Strasburgu w czasie, której cała Polska widziała, jakie patafiany siedzą w Parlamencie Europejskim, który się ośmielił pouczać Polaków, jak się mają we własnym kraju urządzać…”

Część komentatorów na Salonie24 zbeształa mnie, że sobie jaja robię z poważnej instytucji, jaką jest bez wątpienia Parlament Europejski, a bloger @SHUMWAY (21.01 20:18) napisał nawet, że cytuję:

„Pan tak na poważnie? Czy to pierwsze objawy demencji? Jeśli to drugie, to jak najszybciej proszę się udać do lekarza pierwszego kontaktu – może jeszcze nie jest za późno. Jeśli jednak to pierwsze, to współczuję rodzinie. Uważam, że powinien pan już dać sobie spokój z blogowaniem, po co psuć dobre wrażenie, które sprawia całokształt pańskiej tutejszej twórczości. Po prostu mi żal, że starszy pan, nauczyciel akademicki z miasta, gdzie studiuje mój syn, może publicznie się tak ośmieszać…”, koniec cytatu.

Nie trzeba było jednak długo czekać i dziś na portalu wGospodarce.pl ( http://wgospodarce.pl/op… ) ukazał się następujący news:

„Na wczorajszej Konferencji Przewodniczących w Parlamencie w Strasburgu ustalono, że nie planuje się kolejnych debat o Polsce i żadnym innym kraju członkowskim. Nawet po negatywnej ocenie Polski postępowanie ma być tylko przed Komisją Europejską. Nic publicznie...".

Więc mam prośbę do wszystkich by jeszcze raz przeczytali moją z pozoru abstrakcyjną notkę – vide:

( http://salonowcy.salon24… )

i ocenili, czy ta notka była taka głupia rzeczywiście i czego się najbardziej boją parlamentarzyści Unii Europejskiej??

Gdyż moim zdaniem rezygnacja z upublicznienia kolejnych debat plenarnych PE ma tylko jeden powód, a mianowicie strach przed totalną kompromitacją Parlamentu Europejskiego.

Bo już pierwsza debata o Polsce pokazała, jak na dłoni niedouczenie, indolencję intelektualną, a w niektórych przypadkach wręcz debilizm, stronniczość, chamstwo i groteskowość wypowiedzi członków europejskiego Parlamentu, którego sąd nad Polską momentami przypominał obrady Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Nawet nazwy partii atakujących Polskę były podobne vide Europejska Partia Ludowa, Postępowy Sojusz Socjalistów i Demokratów, Zjednoczona Lewica Europejska... aż strach dalej wymieniać, bo ciarki po plecach chodzą.

Krzysztof Pasierbiewicz (em. nauczyciel akademicki)