Górą kaczki

Przyznam się, że ten film też poprawił mi humor. To co wydaje się niemożliwe okazuje się, że jest możliwe. Bierzmy przykład z dzielnej kaczki. Pozdrawiam serdecznie.

Ja też pozdrawiam. Podczas rejsów na Jezioraku zawsze mamy problem z kaczkami. Wnuczka pasjami je dokarmia głucha na wszelkie argumenty, że nie powinno się ingerować w środowisko naturalne. Potem okazuje się, że dokarmiają je wszyscy tyle, że po cichu. Obserwowaliśmy wiele razy adopcję zagubionych kacząt przez matkę innej gromadki, różniącej się od pierwszej rozmiarami. Kaczka początkowo się srożyła i odpędzała obce dzieciaki, a wreszcie spuszczała z tonu i pozwalała im pływać za sobą, brała je pod opiekę. Koło rezerwatu Widłągi jest siedlisko orła białego. Trzeba zobaczyć jak dzielnie bronią kaczki młodych przed drapieżnikami. Jak jednak trafnie zauważyła wnuczka jesteśmy po stronie kaczek, a to znaczy, że młode orła będą głodne. Łańcuch pokarmowy nie budzi mojej sympatii i podziwu. Jestem chyba złym przyrodnikiem.

To naprawdę powód do dumy. Pozdrawiam serdecznie.