Jak przetrwać III wojnę światową? Nieoczywista odpowiedź...

Naj­le­piej prze­trwać woj­nę tak, by ją wy­grać. To oczy­wi­ste. Jak te­go do­ko­nać pi­szą spe­cja­li­ści w kwe­stia­ch mi­li­tar­ny­ch i geo­po­li­tycz­ny­ch - więc nie bę­dę się tym zaj­mo­wać. In­te­re­su­je mnie to jak prze­trwać woj­nę in­dy­wi­du­al­nie, gdy ona trwa. No i jak z ro­dzi­ną prze­trwać prze­gra­ną woj­nę.



       Za­cznę od oczy­wi­sto­ści. Pó­ki woj­na trwa trze­ba wszel­ki­mi me­to­da­mi wspie­rać wal­czą­cy­ch żoł­nie­rzy - w tym chro­nić ich ro­dzi­ny. Woj­nę już ma­my - ona nas do­ty­czy i to w tej chwi­li ro­bią Po­la­cy. Śle­my do Ukra­iny pie­nią­dze, sprzęt woj­sko­wy, po­moc hu­ma­ni­tar­ną i chro­ni­my uchodź­ców – głów­nie ko­bie­ty i dzie­ci.

       By bez­po­śred­nie wal­ki do Pol­ski nie do­tar­ły, Fe­de­ra­cja Ro­syj­ska mu­si zo­stać roz­bi­ta w pył. Nie tyl­ko mu­si prze­grać woj­nę z Ukra­iną, ale mu­si roz­pa­ść się na wie­le nie­pod­le­gły­ch pań­stw - tak jak ZSRR. Je­śli to się nie do­ko­na, to prę­dzej czy póź­niej dzia­ła­nia zbroj­ne za­czną to­czyć się na zie­mia­ch pol­ski­ch. Po­nie­waż je­st na to du­ża szan­sa, to mu­si­my się na to przy­go­to­wać. W zależności od sytuacji na Ukrainie będziemy mieć na to kil­ka lub kil­kanaście lat.

       Je­śli nie je­ste­śmy po­li­ty­ka­mi i do­wód­ca­mi woj­sk, któ­rzy po­win­ni my­śleć glo­bal­nie i po­win­ni dzia­łać dy­plo­ma­tycz­nie, któ­rzy po­win­ni przy­go­to­wy­wać Pol­skę mi­li­tar­nie, to mu­si­my za­dbać o prze­trwa­nie na­szy­ch ro­dzin. Prze­trwać moż­na na dwa spo­so­by: żyć pod oku­pa­cją al­bo uciec w bez­piecz­ne miej­sce. Pro­blem w tym, że w cza­sie zbli­ża­ją­cej się III woj­ny świa­to­wej nie bę­dzie wia­do­mo, gdzie je­st bez­piecz­nie.

       Do oku­pa­cji na­le­ży się przy­go­to­wać tak, by stać się al­bo par­ty­zan­tem, al­bo wspie­rać par­ty­zan­tów. Napisałem kiedyś o tym not­kę: My, prep­per­si, dział­kow­cy, su­rvi­va­low­cy, par­ty­zan­ci, Po­la­cy! To są też w mia­rę oczy­wi­ste ra­dy, to wie­dzą wszy­scy su­rvi­va­low­cy. Ale oni ma­ją swe ułom­no­ści - na przy­kład brzy­dzą się po­li­ty­ką i w ogó­le nie chcą o niej roz­ma­wiać. Pró­bo­wa­łem ich prze­ko­ny­wać, że nie ma­ją ra­cji. Je­śli chce­my być prep­per­sa­mi, to po­li­ty­ką po­win­ni­śmy się za­in­te­re­so­wać w pierw­szej ko­lej­no­ści. Ta­ką im not­kę kie­dyś na­pi­sa­łem: Su­rvi­val je­st po­li­tycz­ny.

       No i te­raz do­cho­dzi­my do sed­na tej not­ki, któ­re już oczy­wi­ste nie je­st. Jak uciec i do­kąd? Jak się do uciecz­ki przy­go­to­wać? Otóż ja już od daw­na to roz­wa­żam. Ba­da­jąc za i prze­ciw wy­cho­dzi mi ca­ły czas, że le­piej ucie­kać wo­dą niż lą­dem. Tu kie­dyś uza­sad­ni­łem, że le­piej prze­trwa się trud­ne cza­sy na łód­ce, niż na dział­ce: Su­rvi­val dział­ko­wy czy łód­ko­wy?

       Oczy­wi­ście trze­ba te­raz uwzględ­nić obec­ną sy­tu­ację po­li­tycz­ną. Je­śli Fe­de­ra­cja Ro­syj­ska na­pad­nie na Pol­skę (co je­st pewne, gdy bę­dzie jesz­cze pa­rę lat ist­nieć) to już nie bę­dzie to tak ła­god­na woj­na, jak na Ukra­inie - że są prze­jezd­ne dro­gi, że ko­lej kur­su­je. Woj­na Ro­sji z NA­TO bę­dzie wie­lo­kroć bar­dziej nisz­czy­ciel­ska. W ru­ch pój­dzie broń ter­mo­ją­dro­wa. In­fra­struk­tu­ra zo­sta­nie to­tal­nie znisz­czo­na - w tym dro­gi, mo­sty, sta­cje ben­zy­no­we. Na ucie­ka­nie sa­mo­cho­dem nie ma co li­czyć. Na pie­cho­tę też się za da­le­ko nie uciek­nie. Po­zo­sta­je dro­ga wod­na - al­bo mieć na­dzie­ję na ko­lej­ną zim­ną woj­nę. Nie­mniej le­piej przy­go­to­wać się na naj­gor­sze.

       W kwe­stii uciecz­ki łód­ką są dwie moż­li­wo­ści: al­bo jach­tem mor­skim, al­bo łód­ką śród­lą­do­wą po­tra­fią­cą pły­wać rze­ka­mi. A więc al­bo trze­ba mieć ki­lo­wy jacht mor­ski, sto­ją­cy gdzieś na Bał­ty­ku czy Ad­ria­ty­ku (ale trze­ba tam wte­dy do­je­chać), al­bo mie­czo­wy jacht ma­zur­ski. To wszyst­ko są świet­ne roz­wią­za­nia. Ale po pierw­sze są dro­gie, po dru­gie nie każ­dy mo­że mieć ta­ką łód­kę bli­sko do­mu, a po trze­cie trze­ba mieć wie­dzę i umie­jęt­no­ści - nie da się te­go w rok czy dwa na­uczyć. Więc to je­st do­stęp­ne dla bar­dzo ma­łe­go od­set­ka lu­dzi.

       Ja mam jacht ma­zur­ski, któ­ry w ze­szłym se­zo­nie zwo­do­wa­łem na Je­zio­ra­ku. W tym ro­ku też przy Je­zio­ra­ku bę­dę się trzy­mać. Więc w ra­zie cze­go, do­ja­dę do nie­go sa­mo­cho­dem w czte­ry go­dzi­ny z War­sza­wy, al­bo do­ja­dę w czte­ry dni na ro­we­rze, a po­tem prze­pły­nę w trzy dni do Gdań­ska - bio­rąc ze so­bą w su­mie na­wet sześć osób, więc ca­ła mo­ja naj­bliż­sza ro­dzi­na się zmie­ści. Ca­ła in­fra­struk­tu­ra do ży­cia w łód­ce je­st - z au­to­no­mią na­wet do kil­ku mie­się­cy. A po­tem na­wet do Szwe­cji dam ra­dę po­że­glo­wać - klu­czo­wa bę­dzie ak­tu­al­na trzy­dnio­wa pro­gno­za po­go­dy, bo na­wi­ga­cja to ła­twi­zna. Wiem, umiem, mam. Ale je­stem pew­nie w mniej niż pro­mi­lo­wej mniej­szo­ści.

       Co po­zo­sta­je dla resz­ty? I tu do­cho­dzi­my do sed­na sed­na. Otóż uwa­żam, że naj­le­piej je­st mieć lek­ką łód­kę do pły­wa­nia przy­brzeż­ne­go po mo­rzu. Naj­lep­sza do te­go je­st Po­li­ne­zyj­ska Proa. Tu o tym sta­ro­daw­nym wy­na­laz­ku kie­dyś pi­sa­łem: Po­li­ne­zyj­ska Proa na Pu­cy­fi­ku

       Ta­ka łód­ka ma na­stę­pu­ją­ce za­le­ty:

1. Je­st w mia­rę ta­nia. Tań­sza niż naj­gor­szy sa­mo­chód, niż dział­ka, niż zie­mian­ka na dział­ce. Moż­na ją na­wet sa­mo­dziel­nie zbu­do­wać.
2. Ła­two je­st ją na­pra­wiać. Nie trze­ba mieć do te­go żad­nej spe­cja­li­stycz­nej wie­dzy i moż­na uży­wać do na­praw ma­te­ria­łów zna­le­zio­ny­ch w te­re­nie. Wy­star­czy mieć pod­sta­wo­we na­rzę­dzia.
3. Moż­na nią prze­pły­nąć każ­dą rze­kę - na­wet ma­łą. No i oczy­wi­ście każ­de je­zio­ro w Pol­sce. Ale też i po Bał­ty­ku da ra­dę!
4. Gdy na rze­ce je­st ja­kaś prze­szko­da (ty­pu ta­ma, jaz czy nie­czyn­na ślu­za), to moż­na ją prze­nie­ść bo­kiem.
5. Pły­nie się na dar­mo­wym wie­trze i prą­dzie rzecz­nym, więc się nie je­st za­leż­nym od żad­ny­ch źró­deł ener­gii ty­pu sta­cje ben­zy­no­we.
6. Moż­na na nią za­ła­do­wać wie­lo­kroć wię­cej rze­czy niż by­śmy by­li w sta­nie prze­nie­ść w ple­ca­ku. I nie bę­dzie­my się mę­czyć no­sząc to. Ewen­tu­al­nie trze­ba bę­dzie dźwi­gać na ma­łe od­le­gło­ści przy ob­cho­dze­niu prze­szkód, ale wte­dy moż­na prze­no­sić par­tia­mi.
7. Pły­nie się nią szyb­ciej niż idzie na pie­cho­tę. Po rze­ce mo­że tyl­ko do dwó­ch ra­zy szyb­ciej, ale po więk­szym akwe­nie, gdy wie­je, to i pięć ra­zy szyb­ciej. A je­śli są choć dwie oso­by, to moż­na pły­nąc ca­ły czas - i w dzień, i w no­cy - w sys­te­mie wach­to­wym, zmie­nia­jąc się, tak by je­den ste­ro­wał, a dru­gi spał. Więc do­bo­we prze­lo­ty mo­gą być i dzie­sięć ra­zy dłuż­sze niż na pie­cho­tę.
8. Za­pa­sy żyw­no­ści moż­na mieć mniej­sze, bo da się ła­two je­dze­nie po­zy­ski­wać w dro­dze: ło­wiąc ry­by. Moż­na włó­czyć węd­ki za łód­ką, a na­wet cią­gnąć sieć.
9. No i naj­waż­niej­sze: moż­na nią pły­nąć wzdłuż wy­brze­ży na­wet po mo­rzu czy oce­nie, przy du­żej fa­li, a w ra­zie sztor­mu moż­na sztan­do­wać na do­wol­nej pla­ży (oczy­wi­ście omi­ja­jąc ska­ły). Da­je ra­dę też wy­pły­nąć w przy­bo­ju na mo­rze - oczy­wi­ście przy mniej­szym wie­trze - tak gdzieś do pię­ciu w ska­li Be­au­for­ta.
10. W razie czego to na­wet da ra­dę (przy od­po­wied­niej po­go­dzie) prze­pły­nąć w jed­ną do­bę z Ko­ło­brze­gu na Born­holm - a po­tem w dru­gą do­bę da­lej do Szwe­cji. Jak bę­dą za­in­te­re­so­wa­ni, to mo­że­my w ko­men­ta­rza­ch to po­li­czyć do­kład­niej.
11. Jak już do­pły­nie­my do Bał­ty­ku, to ma­my bar­dzo du­że szan­se prze­trwać wy­bu­ch ją­dro­wy (by­le nie wal­nę­ło bliż­szej niż kil­ka­na­ście ki­lo­me­trów od nas), bo al­bo prze­do­sta­nie­my się na pół­noc­ny Bał­tyk, al­bo prze­pły­nie­my cie­śni­ny duń­skie i na Mo­rze Pół­noc­ne i wte­dy al­bo na pół­noc do Nor­we­gii, na za­chód do Wiel­kiej Bry­ta­nii, al­bo da­lej na po­łu­dnie przez Atlan­tyk na Mo­rze Śród­ziem­ne na wschód, al­bo na po­łu­dnie do Afry­ki, na Wy­spy Ka­na­ryj­skie, al­bo Wy­spy Zie­lo­ne­go Przy­ląd­ka. Trze­ba bę­dzie oce­nić to na pod­sta­wie te­go, gdzie był wy­bu­ch i skąd wie­je wia­tr.
12. Na­wet do Au­stra­lii da się do­pły­nąć wzdłuż brze­gu, nie bę­dąc na wo­dzie dłu­żej niż dwie do­by. Po­li­ne­zyj­ską Proa da ra­dę, bo ona je­st wy­my­ślo­na na du­żą oce­anicz­ną fa­lę. Go­rzej z prze­pły­nię­ciem Atlan­ty­ku, bo tu już ze dwa ty­go­dnie na oce­anie trze­ba li­czyć. Ale da ra­dę na Ka­ra­iby do­pły­nąć, bo w tę stro­nę sztor­mów nie ma i je­st rów­ny pa­sat - pły­nie się z wia­trem.
13. To na­wet nie mu­si być Proa. Moż­na do te­go użyć dmu­cha­ne­go ka­ta­ma­ra­nu - są ta­kie. Za­in­te­re­so­wa­nym mo­gę dać przy­kła­dy. Lu­dzie po­tra­fią Atlan­tyk ka­ja­kiem prze­pły­nąć. Gdy to się wcze­śniej za­pla­nu­je i prze­ćwi­czy, to my­ślę, że spo­koj­nie wię­cej niż po­ło­wa świa­do­my­ch ucie­ki­nie­rów by zdo­ła­ła prze­pły­nąć i nie uto­nąć i do Mek­sy­ku się tak do­stać. W dobie atomowej zagłady Europy, to duży odsetek, nieprawdaż?

       Prze­ko­na­łem Was, czy bę­dzie­cie wo­le­li sie­dzieć w Eu­ro­pie na dział­ce al­bo w piw­ni­cy? My­ślę, że ją­dro­wą woj­nę świa­to­wą da ra­dę prze­trwać tyl­ko gdzieś w Ame­ry­ce. Jak już to sta­nie się oczy­wi­ste, to sa­mo­lo­ty nie bę­dą do­stęp­ne.

       A jak się to nie przy­da, jak Ro­sja jed­nak sczeź­nie, to wca­le nie zo­sta­nie­my z ty­mi umie­jęt­no­ścia­mi że­glo­wa­nia na Proa jak Hi­mils­ba­ch z an­giel­skim. Za­wsze bę­dąc nad mo­rzem le­piej so­bie po­pły­wać na ża­glów­ce re­kre­acyj­nie niż le­żeć plac­kiem na pla­ży. Faj­niej je­st ło­wić ry­by z łód­ki niż z brze­gu. Do­brze je­st za­ży­wać ty­ch sa­my­ch emo­cji co sur­fe­rzy, ale bez akro­ba­tycz­ny­ch umie­jęt­no­ści. Przy­jem­nie je­st pa­lić wie­czo­ra­mi ogni­ska na pla­ży.

Grzegorz GPS Świderski

PS. Notki powiązane:

• My, preppersi, działkowcy, survivalowcy, partyzanci, Polacy!
• Survival jest polityczny
• Survival działkowy czy łódkowy?
• Survivalowy bitcoin
• Idole survivalu
• Ociepleniowy survival
• Polinezyjske Proa na Pucyfiku
• Żeglarstwo to najbardziej konserwatywny sport!
• Dlaczego żeglarz to dobry kandydat na męża!