Grypsera progresywna językiem elyt III RP

Jako domorosły językoznawca śmiem twierdzić, że literacka polszczyzna zanika w zastraszającym tempie wypierana w mainstrimie przez progresywną grypserę. Używam tego terminu wiedząc, że wedle lingwistycznej klasyfikacji dotyczy on przede wszystkim savoir vivru spod celi. Ale niegdyś tatuaże także zdobiły głównie kryminalistów, choć dziargali się też na przykład marynarze. A dziś motylek na ramieniu albo skarabeusz na kostce czy nawet tarcza strzelnicza na pośladkach z dziesiątką pomiędzy nikogo nie rażą.
Jeszcze do niedawna literacką polszczyznę od grypsery oddzielały łagodniejsze mutacje typu slang, nowomowa, mowa trawa, gwara, żargon… One zresztą funkcjonują nadal. Polecam łaskawej uwadze choćby język dziennikarzy sportowych, zwłaszcza sprawozdawców. Jednak zarówno kanon, jak i wszelkie środowiskowe czy regionalne “narzecza” zagłusza progresywna grypsera poprawności politycznej z obsesją demolowania dotychczasowych norm(dla elyty zmurszałych stereotypów) we wszelkich aspektach stosunków międzyludzkich. Wrzaskliwym objawem budowania nowego ładu jest dyzenteria słowotwórcza zrywająca z zatęchłą tradycją językową.
Wciąż powiększa się indeks określeń zakazanych. Pederastę, niegdyś występującego w słownikach bez pejoratywnych konotacji, bo obraźliwy był pedał, ewentualnie sodomita, wyparł gej ewoluujący powoli w efeba, adonisa albo prawdziwego mężczyznę. Cygana wraz z czasownikiem cyganić wyparł Rom. Murzyna wraz z przymiotnikiem czarny, Afroamerykanin. Ocalał, choć to relikt rasizmu, biały. Nie wolno już oszwabiać, ani judzić. Mozuł brzmi pogardliwie, katol obiektywnie.
Istną erupcją progresywnej antropologii są meandry seksualności. Rozbuchana ewolucja sprawia, że dziś za stygmatyzujące uchodzą określenia: dziewczynka i chłopiec, bo nie oddają bogactwa wariantów identyfikacji tożsamościowej płci kulturowych. Ponoć dlatego zakazano ich w Kalifornii. Takie dziwactwa jak matka i ojciec już dawno odesłano do lamusa. Ostatnio zaś feministki uznały za seksistowski zwrot: drogie panie. Ciekawe co na to tanie dranie?
Ale gender nie ustaje w wysiłkach. Żeńskość, sorry, waginizm, ostro walczy o swoje w szyku dziesiątek rodzajów naszego(?) gatunku. Pionierem wymieniania jednym tchem obu, bez nijakiego, innych wówczas nie znano, był Władysław Gomułka z jego inwokacjami: towarzysze i towarzyszki, obywatele i obywatelki… Ba, on stosując kolejność alfabetyczną przestrzegał równouprawnienia fallusodzierżców i waginonośnych, co lekceważą wojujące feministki, też zresztą zapominając o innych typach tożsamości psycho-genitalnej. Zatem, moim zdaniem, wzorcowa preambuła powinna brzmieć: Polacy, Polaczątka, Polki oraz pozostałe byty tożsamościowe!
O modzonych na rympał żeńskich formach wszystkiego co się rusza pisałem już wielokroć. Gościni, posłanka, aktora, profesora, nurka albo nurczyni, ministra albo ministerka, zbrojarka-betoniarka… Ufff! Dla porządku szukam męskich wariantów dla prząśniczki, dziewicy, metresy, markietanki i kierowcy. Tak, tak, kierowcy, gdyż progresywna korekta gramatyczna nadaje temu słowu rodzaj żeński, na podobieństwo owcy, tacy, pracy, macy, racy, itd.
Muszę zastopować ten przyczynkarski samograj, bo nie skończę do jutra. Zmierzam więc do sedna. Jednym z najbardziej wrednych elementów lewackiej grypsery jest wciskanie maluczkim urojonych analogii obecnej sytuacji w Polsce do ponurych wydarzeń z najczarniejszej historii Europy. A to, że atmosfera nad Wisłą przypomina tę z lat trzydziestych ubiegłego wieku w Trzeciej Rzeszy, z nasilającym się antysemityzmem… A to, że dyktatorskie zapędy prezesa Kaczyńskiego zbliżają nasz kraj do standardów rosyjskich i białoruskich. A to, że szczujnia państwowych mediów czerpie wzorce z propagandy goebbelsowskiej. W dodatku owe insynuacje nie są naruszeniem dóbr osobistych, co wykazał “niezawisły” sąd uniewinniając z oskarżeń o goebbelsowskie metody TVP profesora Wojciecha Sadurskiego, wyjątkowo odrażające indywiduum.
No to ja także skorzystam z prawideł lewackiej grypsery pełnej wzniosłych słów o demokracji, tolerancji, praworządności, prawach człowieka wykluczających wszelką dyskryminację, zwłaszcza środowisk LGBTitd. Hitler do 1939 roku odmieniał słowo pokój przez wszystkie przypadki. Stalina nazywano wręcz chorążym pokoju, a sowiecka strefa wpływów nosiła nazwę krajów demokracji ludowej. Istniał zinfiltrowany przez komunistów Ogólnoświatowy Komitet Obrońców Pokoju. W Zachodniej Europie zidiociałe tłumy protestowały w marszach wielkanocnych przeciw amerykańskiemu imperializmowi. Kolarze pedałowali, a jakże, w Wyścigu Pokoju…
Strzeżcie się Greków przynoszących dary! Czyżby już Homer w poetyckiej aluzji antycypował progresywną grypserę? Liberalna lewacka demokracja jako koń trojański w świecie ponadczasowych uniwersalnych wartości? Obym się mylił .
 
Sekator
 
Ps.

- Nie pękaj - pociesza mnie Eustachy. - Może ten koń trojański okaże się zwykłą szkapą?
- Byle nie rumakiem Apokalipsy - mruczę pod nosem.