Symbol sukcesu Platformy

PRL - za którym niedawno i publicznie, tęsknotę ujawniła nasza prominentna przedstawicielka inteligencji, nowelistka M. Nurowska - miał kilka znaków rozpoznawczych. Pewnych rzeczy nie było. Na przykład wolności słowa nie było. Ale M. Nurowskiej, jak by nie było pisarce, to nie przeszkadza. Nie przeszkadza, aby tęsknić za tamtymi czasami. Ale inne rzeczy były. Powszechne i bezpłatne szkolnictwo na przykład było. Powszechna i bezpłatna służba zdrowia też była. Praca też była. Nie tylko była, ale był też obowiązek pracy. Pamiętam to osobiście. Po skończeniu studiów, wszyscy dostaliśmy skierowania do pracy. Niewykluczone, że po to, aby odpracować to, czego bezpłatnie się nauczyliśmy.
Ale jak tu odpracować bezpłatną służbę zdrowia? Tym bardziej, że czasy pańszczyzny już bezpowrotnie minęły. Co potwierdził inny prominentny przedstawiciel inteligencji. Tym razem wybitny aktor. Wyborcy PiS to potomkowie folwarcznych chłopów pańszczyźnianych. Tak powiedział, potomkowie! A jak są potomkowie to znaczy, że przodków już nie ma. Czyli pańszczyzny też już nie ma. No więc bezpłatnego leczenia odpracować się nie da.
Jak już jesteśmy przy tych pańszczyźnianych klimatach, to muszę się przyznać, że mnie osobiście od najmłodszych lat, system panujący w PRL-u kojarzył się z systemem feudalnym. Skąd to skojarzenia? Już wyjaśniam. W systemie feudalnym była grupa (kasta?) ludzi uprzywilejowanych z racji urodzenia. Szlacheckiego czy też arystokratycznego. Podobnie było w PRL-u. Wtedy też była uprzywilejowana grupa. Co prawda nie z racji urodzenia, ale z racji podpisania cyrografu. Ten kto się zapisał do partii, należał do kasty. No, może nie nadzwyczajnej kasty, bo ta ukształtowała się dopiero po upadku PRL-u w okresie transformacji, ale uprzywilejowany był. Pod każdym względem.
Czy aby nie dlatego wybitna nowelistka, M. Nurowska, wnuczka arystokraty (?) tęskni do tamtych czasów? Czasów PRL-u oczywiście. Wybitni noweliści (i wybitni aktorzy) są przecież światli i postępowi. A czasy feudalne to mimo wszystko zacofanie (w ocenie światłych oczywiście). Ale wróćmy do pańszczyzny, którą wywołał, wspomniany już aktor Jerzy Stuhr. Otóż w Europie (w Polsce też, choć trochę później), gospodarka pańszczyźniana przeszła w gospodarkę czynszową. I wtedy chłopi pańszczyźniani, pańskiego pola już za darmo nie odrabiali tylko płacili czynsz. Oczywiście pieniędzmi płacili.
PRL był za naszego życia, a więc powszechna i bezpłatna służba zdrowia też była za naszych czasów. Za naszych, czyli za czasów potomków (jednych i drugich). Więc nie było już możliwości, aby odrabiać powszechną służbę zdrowia (bo odrabianie, czyli pańszczyzna było za czasów przodków). No tak, ale od czego senatorskie głowy co niektórych lekarzy. Przecież po gospodarce pańszczyźnianej była gospodarka czynszowa. Czyli zamiast obowiązku pracy w naturze, pieniądze w gotówce.
I te pieniądze w gotówce, za bezpłatne leczenie ciągną się za senatorem Platformy, obecnym marszałkiem Senatu T. Grodzkim. Co chwila, ktoś nowy podaje do publicznej wiadomości, ile dał pieniędzy za bezpłatne leczenie. Czy te oskarżenia są prawdziwe czy też nie, tego oczywiście nie wiadomo. Wyroku nie ma, więc obowiązuje domniemanie niewinności.
Niemniej, mimo tego, że służba zdrowia była bezpłatna, to za leczenie się płaciło. To wiemy wszyscy. I nie jest ro powód do chluby. Zarówno dla głosującej na Platformę, światłej inteligencji jak i głosujących na PiS potomków pańszczyźnianych chłopów.
A co dzisiaj na portalach czytam?
G. Schetyna nie będzie startował na przewodniczącego PO. Natomiast na swojego następce namaścił T. Siemoniaka. I to jest ok, bo to w sumie najlepszy wybór. Natomiast co innego mnie uderzyło w tym komunikacie. Przewodniczący Platformy, czyli emanacji nowoczesności, postępu oraz światłej inteligencji, wspomniał również o marszałku T. Grodzkim. Za którym ciągną się podejrzenia o których wspomniałem. I ogłosił dumnie. Marszałek Tomasz Grodzki jest symbolem naszego sukcesu.
No cóż jaka inteligencja taki i sukces.