Senator Pacquiao i czarna sobota

Idzie uśmiechnięty. Za nim dumnie w górze niosą czarny pas WBA. Jeden z wielu. To przecież niepokonany mistrz świata w ośmiu kategoriach wagowych.
Geniusz walki. Żywa legenda. Manny Pacquiao – bokser – senator Filipin -i najprawdopodobniej przyszły prezydent.
Wchodzi na ring. Jak zawsze klęka w narożniku i modli się przed walką.

Mamy szczęście Polacy. Oglądamy na żywo bokserską galę w Las Vegas za darmo. Amerykanie w USA muszą zapłacić 90 dolarów za taki Showtime.

&&&&

Kocham takie poranki. Zostają z tobą na całe życie, jak te strzeliste emocje towarzyszące ważnym, życiowym momentom.
Po kontrowersyjnych sobotnich odczuciach, pogrzebie niestety dającym bardzo mieszane wrażenia, co nie powinno mieć miejsca w tych chwilach zadumy nad śmiercią i morderstwem, teraz tylko czyste, uczciwe, dżentelmeńskie starcie.

Jak widzisz kościelną uroczystość, gdzie twojego prezydenta i premiera posadzono w odległym rządzie, a przed nimi tych, co jeszcze wczoraj byli walczącymi z kościołem ateistami, ludźmi zakłamanymi, aroganckimi, po prostu podłymi, to się zastanawiasz, co znowu się dzieje?
Jak słyszysz paskudne słowa małego człowieka, "przyjaciela zamordowanego", plującego insynuacjami, a tuż po nim oszalałego mnicha, jeszcze bardziej otumanionego wściekłością i pogardą, to myślisz – Boże, dlaczego ludzie tracą rozum, a wraz z nim wrodzoną dobroć.

Ciemno; pełnia księżyca i lekki mróz na dworze. Poranny rytuał – załadować suchym bukiem żarzący się kominek, by buchnął ogniem i napełnił dom komfortowym ciepłem; kotka, wyspana i już głodna, wita się i ociera o nogi, prosząc o jedzenie, a po posiłku, by ją wypuścić na inspekcję terytorium; w końcu wielki kubek świeżo zmielonej kawy z kropelką śmietanki, kanapa i coś ważnego w tv. Zazwyczaj odrabianie wieloletnich zaległości (na morzu ogrom filmów uciekło) na HBO OD. Lecz dzisiaj bokserska uczta. Zmyje niesmak wczorajszego dnia.
A zawodnicy walcząc uczciwie, ryzykując swoim zdrowiem, a nawet życiem, zarobią naprawdę duże pieniądze. Nie będą, wykorzystując dobroć i naiwność naszych dzieciaków, wyłudzać od, bądź co bądź, ciągle biednych, lecz dumnych i miłosiernych Polaków, przysłowiowy wdowi grosz. Zarobią uczciwie i na oczach milionów ludzi.

&&&&

Manny Pacquiao. Urodził się z boksem zapisanym w DNA.
40 lat. 166 cm wzrostu. Prezes Kaczyński, przez nienawistników nazywany m.in. kurduplem, jest o dwa centymetry wyższy. A Donald Tusk nawet o osiem.
Manny jest ojcem piątki dzieci i co warto dodać, wszystkie z jedną i tą samą żoną. Mówię to dlatego, bo jego dzisiejszy przeciwnik, czarnoskóry Amerykanin z Ohio, 29-letni Adrien Broner, już w tak młodym wieku jest ojcem siódemki. Tylko każde z inną kobietą. (Ma też, przynajmniej dla mnie, dwa akcenty polskie: po pierwsze – Adrian – wiemy kto to; a po drugie – Brunner - ty świnio).
Filipińczyk, jak większość jego rodaków, jest żarliwym katolikiem. Gdy szybko dojrzał i skoncentrował się wyłącznie na boksie, to jako młodzieniec, nieco szalał ćpał i rozrabiał. Dorósł i definitywnie z tym skończył.
Dzisiaj jest senatorem i jak wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, zostanie kolejnym prezydentem Filipin.

Pacquiao walkę na Showtime gali w Las Vegas wygrał zdecydowanie i uczciwie, inkasując za to prawie 60 milionów dolarów Czarny raper Adrian z super-ego, dostał od bokserskiego dziadka szkołę. Nie mniej zainkasował legalnie 25 milionów. Tam za darmo nikt nie da się okładać. U nas niestety Prawo i Sprawiedliwość daje się. A potem nawet całuje rękę przeciwnika.

To już któraś tam kolejna walka Manny'ego, którą nagrałem, łącznie z tymi "bańkami", jakie mu sprawił w 2012 roku Marquez, po których, wydawało się, że już się nie podźwignie i przegrany skończy karierę. Ku mojej, jak i milionów ludzi na świecie (w tym oczywiście 100 milionów Filipińczyków), odrodził się i powrócił na ring, nic nie tracąc ze swojej klasy.

Dla mnie to najlepszy i najwspanialszy bokser w historii. I oczywiście wielki człowiek.
A przez to – cudowny niedzielny poranek, pełen pięknych emocji i wzruszeń.

&&&&

Może ktoś z PiSu, może sam Prezes, albo ktoś, kto ma dostęp do ucha PJK, przemyśli, że można cały czas walcząc fair, gdy jest się odważnym i agresywnym, zwyciężyć nawet najgorszego przeciwnika.

Był taki moment, bodajże w ósmej rundzie, tuż po tym, jak w siódmej Manny niemalże znokautował przeciwnika, kiedy Brener zaczął się cofać i wyraźnie unikać walki.
A wtedy, mimo że to Amerykanin, mimo że to Las Vegas, NV, USA, z trybun rozległy się gwizdy dezaprobaty.
Prawo i Sprawiedliwość powinno to dobrze zrozumieć, że ludzie, nawet najwierniejsi zwolennicy nie znoszą gdy ich wybrańcy co rusz tchórzą, uprawiają kunktatorstwo i politykę cofania się.
Wygrywają zawsze dzielni i odważni.

.