Fantasmagoryczne fobie redakcji portalu „wPolityce.pl”

Na portalu internetowym „wPolityce.pl” ukazał się dziś artykuł autorstwa zespołu redakcyjnego tegoż portalu pt. „Paradne! „Rzeczpospolita” ubolewa: „Niemcom brakuje pracowników do zbioru szparagów. Polacy zawiedli” – vide: https://wpolityce.pl/polityka/.... Zaś zespół wPolityce.pl. kwituje rzeczony artykuł puentą, cytuję: „Na szczęście Polacy odpowiednio się już cenią i nie zgadzają się na uciążliwą pracę za niską stawkę. Wydaje się, że „Rzeczpospolita”, jako polskie medium, powinna się z tego cieszyć…”, koniec cytatu.

Zaintrygowany faktem, że w tytule artykułu opublikowanego na portalu wPolityce słowo „paradne” napisano z wykrzyknikiem, zaś słowo „Rzeczpospolita” ujęto w cudzysłów, jak również tym, że tytuł kwestionuje polskość medium „Rzeczpospolita”, - przeczytałem w Rzeczpospolitej krytykowany artykuł pt. ”Niemcom brakuje pracowników do zbioru szparagów. Polacy zawiedli” – vide: http://www.rp.pl/Rolnictwo/180... i dalibóg nie dopatrzyłem się, by dziennik Rzeczpospolita martwił się o interesy Niemiec, gdyż w rzeczonym artykule podano obiektywną analizę zaistniałej sytuacji zakończoną wnioskiem, że Polakom po prostu przestała opłacać się praca przy zbiorze szparagów w Niemczech. I każdy może sprawdzić, iż w rzeczonym artykule nie ma ani słowa wyrażającego rzekomą sympatię Rzeczpospolitej dla Niemiec, a także ubolewanie nad tym, że Niemcom dzieje się jakaś krzywda.

I dlatego właśnie w tytule mojej notki napisałem o fantasmagorycznych fobiach redaktorów portalu wPolityce. Bo Polacy od lat pracowali przy zbiorze szparagów i innych płodów rolnych nie tylko w Niemczech, ale we wszystkich krajach zachodniej Europy. I dlatego właśnie uważam, że posądzenie dziennika Rzeczpospolita o germanofilię i nazwanie tego dziennika „podobno polską gazetą” jest w tym przypadku żałosnym nadużyciem i pogwałceniem etosu rzetelności dziennikarskiej, a także wyrazem nieuczciwości wobec konkurencyjnych mediów.  Tak. Tak. Zwracam się do zespołu dziennikarskiego portalu „wPolityce”. To nie Rzeczpospolita jest germanofilska, lecz Państwo macie swoiste fixum dyrdum na punkcie antypolskości tego dziennika, a te wasze pretensjonalne aluzje to obciach jak cholera! Bo to nic innego jak podszczuwanie „ciemnego luda” i wzniecanie w Polsce nastojów antyniemieckich. Duma narodowa dumą narodową, suwerenność wobec Niemiec suwerennością, zawłaszczanie polskich mediów przez obcy kapitał zawłaszczaniem, - lecz na litość Boską znaj proporcje mocium panie! Więc już czas najwyższy wyleczyć się z zaściankowych kompleksów, bo świat się z Was coraz głośniej śmieje!

Oczywiście należy się cieszyć, że złotówka stała się na tyle silna, iż Polacy nie muszą już wykonywać uciążliwych i upokarzających prac za granicą, czego doświadczyłem w przeszłości osobiście, - i teraz, już w lżejszym tonie, opowiem młodym rodakom, jak to niegdyś było.

Z początkiem lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku zarabiałem jak paryski kloszard i moja pensja adiunkta wystarczała na opał i trochę benzyny. A ponieważ miałem wymogi życiowe z lekka odbiegające od średniej krajowej, której wystarczał do szczęścia telewizor i raz na kilka lat skorzystanie z dobrodziejstw Funduszu Wczasów Pracowniczych, - chcąc żyć jak człowiek musiałem dorabiać.

„Szczęśliwym” trafem mój bliski kolega, również naukowiec, obecnie znany profesor i członek wszystkich możliwych klubów rotariańskich w kraju, miał dalekiego kuzyna na północy Szwecji, który załatwił nam pracę przy zbiorze truskawek. Wsiedliśmy tedy w mojego malucha wypchanego po sufit tanią zupą w proszku, mielonką i ryżem, - i ruszyliśmy w drogę do naszej skandynawskiej ziemi obiecanej. Po przyjeździe na miejsce, drugiego dnia bladym świtem, posileni kubkiem grochówki z torebki, stawiliśmy się do pracy w gospodarstwie zwalistego Szweda, ożenionego z Polką spod Białegostoku, która miała brata o imieniu Zenek, kurduplowatego prawdziwka pracującego u siostry w randze ekonoma.

O czwartej trzydzieści Zenek zwołał odprawę Polaków. Była to grupa licząca trzydzieści pięć osób, w tym ponad piętnastu docentów, w znakomitej większości habilitowanych, około dziesięciu doktorów, paru asystentów i kilku wychudłych wieśniaków z kresów ściany wschodniej. Zenek ustawił nas w dwuszeregu, zerwał wzorcową truskawkę i począł objaśniać, jakie owoce mamy zbierać tłumacząc z miną mędrca, że jedna trzecia truskawki musi być zielona a pozostałe dwie trzecie lekko zaróżowione, po czym przezornie zapytał, czy wszyscy z nas wiedzą, co znaczy jedna trzecia. Na co jakaś lizusowska menda uniwersytecka chcąc się mu podlizać, wyłożyła na poczekaniu zebranym teorię ułamków. W przerażającym ziąbie mroźnego poranka ciemnego od chmur deszczowych sunących brzuchami po ziemi, Zenek nas wziął na przepastne pole truskawkowe, po czym przydzielił każdemu z nas sięgający horyzontu rządek i stertę koszyczków. Gotowi do pracy, jak na formule jeden, prężyliśmy muskuły by zacząć zawody. Zenek dał sygnał do startu i bractwo ruszyło. Jeśli chcecie zrozumieć, co czułem, gdy zanurzyłem ręce w pokrytych rannym szronem truskawkowych chaszczach, to otwórzcie lodówkę i włóżcie ręce do zamrażalnika na piętnaście minut. Pełznąc na czworaka w rozmarzniętym błocie wszyscy starali się jak najprędzej napełniać koszyczki, od czego ma się rozumieć zależało tempo posuwu do przodu. Lecz regulamin owych drakońskich zawodów był niezwykle rygorystyczny i jeśli ktoś opuścił, choć jedną truskawkę, czujny Zenek natychmiast go cofał do tyłu, zmuszając tym samym do zdwojonej pracy celem odrobienia utraconego dystansu.

I tu się zaczęła prawdziwa golgota uczonych zbierających truskawki po raz pierwszy w życiu, w przeciwieństwie do grupy kmiotków, dla których ta robota była dniem powszednim. W efekcie po godzinie, czołówka zręcznych wieśniaków wyprzedzała peleton dupowatych naukowców o pół kilometra z minuty na minutę powiększając dystans, a ja pojąłem, w czym leży prawdziwa istota podziałów klasowych.

A kiedy pod koniec dnia zesztywniałymi od pracy i zimna palcami kończyłem napełniać ostatni koszyczek Zenek zauważył w nim zieloną truskawkę i w kapralskim stylu nakazał mi zawrócić na początek rządka oznajmiając szyderczo, że jak odmówię rozkazu to mi nie zapłaci za dniówkę. Trzymając ostatkiem sił nerwy na wodzy, żeby go nie strzelić w tę jego, przepraszam za cytat z klasyka „pyszałkowato zdradziecką mordę” prosiłem Pana Boga, bym jeszcze za życia doczekał czasów, kiedy Polacy nie będą musieli tak się upokarzać..., koniec opowieści.

Puentując notkę nie byłbym sobą, gdybym rzeczy nie sklamrował oświadczeniem, że ilekroć słucham, bądź czytam braci Karnowskich oraz ich walecznych redakcyjnych bojowników spod znaku Ojca Dyrektora to mi się, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki pojawia przed oczami obraz Zenka z przesiąkniętych polską krwawicą szwedzkich pól truskawkowych.

Krzysztof Pasierbiewicz (em. nauczyciel akademicki, niezawisły bloger oddany prawdzie i sprawom ważnym dla polskiego państwa)

Forum jest miejscem wymiany opinii użytkowników, myśli, informacji, komentarzy, nawiązywania kontaktów i rodzenia się inicjatyw. Dlatego eliminowane będą wszelkie wpisy wielokrotne, zawierające wulgarne słowa i wyrażenia, groźby karalne, obrzucanie się obelgami, obrażanie forumowiczów, członków redakcji i innych osób. Bezwzględnie będziemy zwalczali trollowanie, wszczynanie awantur i prowokowanie. Jeśli czyjaś opinia nie została dopuszczona, to znaczy, że zaliczona została do jednej z wymienionych kategorii. Jednocześnie podkreślamy, iż rozumiemy, że nasze środowisko chce mieć miejsce odreagowywania wielu lat poniżania i ciągłej nagonki na nas przez obóz "miłości", ale nie upoważnia to do stosowania wulgarnego języka. Dopuszczalna jest natomiast nawet najostrzejsza krytyka, ale bez wycieczek osobistych.

Komentarze

Obrazek użytkownika Czesław2

08-05-2018 [17:26] - Czesław2 | Link:

To charakterystyczne, że dziennikarze zajmują się głównie sobą, politycy sobą itd.

Obrazek użytkownika Imć Waszeć

08-05-2018 [17:58] - Imć Waszeć | Link:

No i właśnie dlatego ludzie, którzy nie zasmakowali prawdziwej pracy powinni mieć szlaban na zarządzanie innymi ludźmi. Na zachodzie kiedyś to była zasada, teraz jest taki sam marksizm, jak na wschodzie. Ponadto nie pierwszy to przypadek, gdy naukowcy nie mają kompletnie nawet zielonego pojęcia o uczciwej pracy i nawet nie trzeba tu pluć na wiejskie roboty. Proszę sobie spróbować wyobrazić następującą pracę:

...1D: EB 00                 jmp X.7FFC37B12E1F
...1F: 48 83 C4 38        add rsp,38
...23: C3                       ret
...24: 48 89 5C 24 10   mov qword ptr ss:[rsp+10],rbx
...29: 48 89 74 24 18    mov qword ptr ss:[rsp+18],rsi
...2E: 55                       push rbp
...2F: 57                       push rdi
...30: 41 56                  push r14
...32: 48 8D AC 24 00 FF FF FF  lea rbp,qword ptr ss:[rsp-100]
...3A: 48 81 EC 00 02 00 00   sub rsp,200
...41: 48 8B 05 88 F6 09 00   mov rax,qword ptr ds:[7FFC37BB24D0]
...48: 48 33 C4                       xor rax,rsp
...4B: 48 89 85 F0 00 00 00   mov qword ptr ss:[rbp+F0],rax
...52: 4C 8B 05 9F C3 09 00  mov r8,qword ptr ds:[7FFC37BAF1F8]
...59: 48 8D 05 E8 5B 04 00  lea rax,qword ptr ds:[7FFC37B58A48]
...60: 33 FF                            xor edi,edi
...62: 48 89 44 24 50             mov qword ptr ss:[rsp+50],rax
...67: C7 44 24 48 16 00 18 00  mov dword ptr ss:[rsp+48],180016
...6F: 48 8D 44 24 70            lea rax,qword ptr ss:[rsp+70]
...74: 48 89 44 24 68             mov qword ptr ss:[rsp+68],rax
...

I ponad 100 stron A4 analogicznych szlaczków. Siedzi Pan w pomieszczeniu, a na dworze +30 stopni. Pana zadaniem jest tylko powiedzieć co w każdym takim wierszu jest robione i co robi całość programu. To co, wybiera Pan taką robotę, czy może zbieranie truskawek?  Pytam, bo Polacy kompletnie nie potrafią oceniać złożoności pracy :)))

Obrazek użytkownika bercik1964

08-05-2018 [18:13] - bercik1964 | Link:

Assembler! Myślałem, że już nikt nie pamięta :)

 

Obrazek użytkownika Imć Waszeć

08-05-2018 [20:50] - Imć Waszeć | Link:

Pamięta, pamięta. To jest assembler na procesory 64-bitowe. Różni się toto od assemblera na 32-bitowe m.in. tym, że jak widać na załączonym obrazku, bajt 48 (i inne 4x) jest tu prefiksem a nie kodem rozkazu DEC EAX.
Pamięta też Forth, Lisp, Fortran i takie tam domowej roboty :p
Polecam koledze spojrzenie w niedaleką przyszłość, gdzie każdy będzie mógł wystrugać swój prywatny ulubiony assembler, nie mając nawet do niego procesora. W tym sensie assembler, to jest taki Forth, czyli język, który się definiuje w trakcie użytkowania, a który pracuje w oparciu o strukturę stosu. To zapowiada ostateczny koniec podejścia stosowanego w JVM i Flashu ze względów bezpieczeństwa. Oto monady i programowanie funkcyjne w Haskellu:

http://www.stephendiehl.com/po...

A uzasadnienie, czy też certyfikat bezpieczeństwa będzie się w takim systemie prawdopodobnie uzyskiwać po zapisaniu go w notacji analogicznej do sekwentów Gentzena, czyli systemu dowodzenia w logice, w celu automatycznej analizy przypadków potencjalnych zagrożeń. Boooooo.... mamy izomorfizm Curry-Howarda (też correspondence), gdzie programy są równoważne dowodom.

https://users.dcc.uchile.cl/~c...
https://www.disi.unige.it/pers...
https://en.wikipedia.org/wiki/...

Obrazek użytkownika bercik1964

08-05-2018 [22:18] - bercik1964 | Link:

Drogi ImćWaszeciu... ostatnio dotykałem tego 30+ lat temu. Epoka 6502 i serii 80. Poszło do przodu :)
Znakiem tego nie pogadamy - rozumiem poszczególne wyrazy z linków ale całości nie ogarniam.
Pozdrawiam i wytrwałości życzę przy analizie kodu.

Aksjomy K i S? Monady? Science-fiction dla mnie :)

 

Obrazek użytkownika Imć Waszeć

08-05-2018 [23:14] - Imć Waszeć | Link:

Oj, dawno już nie analizowałem. To znaczy nie analizowałem pełną parą ;)
W młodości taką robotę zaproponowaną Autorowi, czyli ponad setkę kartek A4 wydruku (czyli jakieś 10 KB) robiłem w dwie godziny mając na plecach żywego górnika ze Śląska. Definitywnie za bardzo żywego, dodam. Co pięć minut pytał mnie o różne głupotki:

- Czy skończy pan za godzinę?
- Prawdopodobnie tak.
- Co to znaczy prawdopodobnie?
- To znaczy, że jest szansa.
- Ale ja tu przyjechałem z transportem węgla i pociąg mi ucieknie.
- Staram się jak mogę.
- Ale wie pan co trzeba zrobić?
- Wiem.
- To świetnie.

Myśli, myśli,.... Po chwili się zwierza:

- Bo wie pan, cały kombinat tam stoi. Wyłączyłem wszystkie komputery i serwery.
- Serio?
- Tak. Próbowałem się tego sam pozbyć, ale się system zawiesił.
- No to nic dziwnego, że kombinat stoi. Zrobił pan mutanta.
- Jak to?
- Normalnie. Jak się uruchamia amatorski debugger, to najczęściej wkleja on w kod programu bajty CC, które uruchamiają breakpoint, czyli zatrzymują wykonanie i przekazują sterowanie do handlera w debuggerze.
- Nie rozumiem.
- No cóż...

Po chwili ciszy.

- Czy już pan skończył?
- Jeszcze nie.
- Ale skończy pan zaraz.
- No tak zaraz to nie, jeszcze muszę to sprawdzić, napisać szczepionkę i przetestować.
- A ile to czasu zajmie?
- Około 15 minut do pół godziny.
- Serio?
- Tak.
- Ale robił pan już to wcześniej?
- No chyba pan widzi, że robię.
- Aaaa tak. Przepraszam.

Trochę oddechu.

- Czy już koniec? Bo ja mam pociąg.
- Wiem, ale ja mam robotę.
- Ale skończy pan dzisiaj?
- Tak.
- Na pewno?
- Przecież mówiłem, że tak...

I tak przez równe dwie godziny. Facet nawet nie załapał, że chodziłem w kółko na dwóch wątkach hyperthreadingu i grzał mi się wiatrak, ale podołałem ;) Były dwie godziny i górnik pojechał do domu.

Obrazek użytkownika spike

09-05-2018 [08:32] - spike | Link:

Mam znajomego, który zna asembler, do tego ma zmysł wynalazcy, potrafi wymyślić jakieś urządzenie je wykonać pod względem mechanicznym i elektronicznym, oraz  napisać oprogramowanie.
Kiedyś miałem spotkanie z pewnym Niemcem pracującym dla jakiegoś koncernu elektronicznego, odwiedził mnie też ten znajomy, przedstawiłem panów i Niemcowi określiłem kim znajomy jest i co potrafi, ten po kilku zdaniach z nim wymienionych, od razu zaproponował znajomemu pracę w Niemczech, solidną pensję, mieszkanie, służbowy samochód, telefon itd., mówiąc inaczej, "żyć nie umierać". Okazuje się, że ludzi znających asembler jest jak na lekarstwo, firmy są skłonni płacić za takie umiejętności spore pieniądze.
Sytuacja miała miejsce kilka lat temu, znajomy nie skorzystał z oferty, nie chciał wyjeżdżać z Polski.

Ja sądzę, że była inna przyczyna jego odmowy, znajomy ma jedną przypadłość, podobnie jak Tesla, był indywidualistą, nie potrafił pracować pod dyktando i w zespole, ale jakby się przełamał, to być może byśmy o nim usłyszeli, jak o wielu innych Polakach, którzy wyróżnili się w różnych dziedzinach techniki.

Obrazek użytkownika Guildenstern

11-05-2018 [21:05] - Guildenstern | Link:

Generalnie sobie cenie Pana komentarze @Imc Waszeć, jednak to co tu Pan prezentuje to raczej autoreklama bez specjalnego odniesienia do tematu. Mówiąc, krótko jest prawdopodobnie więcej zawodów, w których człowieka jak na razie nie zastąpi urządzenie z nawet najlepiej napisanym oprogramowaniem, więc stawianie pańskich umiejętności na jakiś piedestał (któryś już raz, poprzednie zmilczałem) odbieram jako wyraz pychy. Żaden program nie zastąpi np. negocjatora, pedagoga, wychowawcy. Każdy kod można złamać poza niezłomna moralnością, ten ostatni łamie dopiero śmierć. Oczywiście, bardzo bym się cieszył gdybyśmy wyszli kiedyś z tej bruzdy szparagów, czy innych kartofli jak kiedyś Koreańczycy wznieśli się ponad swoje poletka ryżu, w których tkwili jeszcze kilkadziesiąt lat temu. Teraz jeździmy ich samochodami, używamy ich smartfonów i innej elektroniki. Panowie się cieszycie, że kolega znający asemblera miał propozycje wyjazdu do Rajchu. Cóż, koleżanka nie umiała nawet tego, nie znała zbyt dobrze języka a bogato wyszła za mąż we Francji, bo była ładna... 
P.S.: Ponieważ nie jest w asemblerze to przetłumaczę. Potrzebna jest doktryna, myśl przewodnia, która sprawi m. in., że nastolatek będzie się wolał uczyć asemblera niż klepać w konsolę. Ale do tego potrzebni są pedagodzy z prawdziwego zdarzenia a nie miernoty, które się nie załapały do lepszej pracy. Choć można tez przyjąć, że niektóre zawody mają pozostać elitarne. Ale to wtedy chyba będzie liberalizm, co? (czyli każdy może aspirować, załapać się muszą Nasi)
A "Rzeczpospolita.pl" jest w cudzysłowie w odróżnieniu od Rzeczypospolitej. Bo jedno z tych słów oznacza Ojczyznę a drugie... cóż, wystarczy poczytać.

Obrazek użytkownika Imć Waszeć

11-05-2018 [22:21] - Imć Waszeć | Link:

W zasadzie tak, ale problem w tym, że u nas "miernoty" masowo produkują czujne grona profesorskie, rady wydziałów i dziekani. "Miernota", to ktoś potencjalnie zagrażający pozycji promotora lub innego wykładowcy. Mógłbym tu rzucać nazwiskami, ale kto ich teraz ruszy? Zupełnie na odwrót niż na zachodzie, gdzie takie grona same przyklejają się do każdego zdolnego studenta, bo to rzadkość w społeczeństwie, a miernoty są tolerowane o ile ich tatusiowie wypisują tłuste czeki. Ponieważ w Polsce nad kształceniem panują marksiści, to Pan sobie dośpiewa resztę, włącznie z krytykami ludzi w stylu ponurego ruskiego kawału o frajerze, który krzyczy, gdy "marksistowscy" gici dobierają się do sąsiedniego cwela: "nie ciebie oprawiają, tak co du... ruszasz". Brutalna puenta, ale do takiego upodlenia doprowadza nas wszystkich postkomunistyczny strup w każdym miejscu państwa, w tym na uczelniach gowinówkach. Porozmawia Pan kiedyś z twórcą Gadu Gadu, to Pan dużo zrozumie na ten temat. Zwłaszcza to, dlaczego ludzie zdolni musieli wyjeżdżać za granicę, dlaczego musieli zmieniać sto razy uczelnie, wreszcie dlaczego niektórzy tytuły mają z zachodu (Nowaczyk, Binienda) i dlatego bydło żelbetonowo-brzozowe wiesza na nich psy i nazywa "nieukami". Między innymi też i to, dlaczego niektórzy Polacy nie powyjeżdżali do Niemiec, chociaż ich (m.in. jego) mamiono super zarobkami, możliwością urządzenia sobie prywatnego gabinetu na pstryknięcie palcami, super furą i komórą. To długi temat, ale ja jestem gotów go podjąć nawet w tej chwili. Poza tym nic tu nie ma nadzwyczajnego, gdyż wybitne zdolności w jednej dziedzinie nie muszą się przekładać nawet na mierne kompetencje w innych. Ale tylko nieoficjalnie, w zgodzie ze zdrowym rozsądkiem. Oficjalnie w Polsce byle doktor habilitowany dojenia jedną ręką buhajów na betonie, będzie zawsze pierwszy i najbardziej kompetentny do wszystkiego, do zarządzania oddziałem wojska, uczenia wbijania gwoździ i krojenia sukna na portki, a nawet leczenia menopauzy w przerwie pomiędzy spawaniem robota przemysłowego. No i rzecz jasna do prezesowania w firmach, bankach i uchwalania praw w polityce. Na przykład, kto nie umie doić buhaja, to nie może kandydować do trybunału. Omnibus z nadania, ot i wszystko. Wszystko, bo taki właśnie głęboki marksizm mamy. Pan w tym tonie właśnie daje tu świadectwo, bo przecież Polak ma odgórny zakaz chwalenia się wiedzą i posiadania umiejętności, chyba, że zdobędzie na to kartę rowerową właściwej uczelni posowieckiej i pokaże go telewizja. Nic nowego. Cały PRL stał na tej samej zasadzie - zakaz studiów dla zaplutych AKarłów reakcji, punkty za pochodzenie, zdrowy ideologicznie kolektyw przodem. Te same świnie wciąż taplają się w tym samym błocie, więc nic nie wygraliśmy, a możemy stracić jeszcze Polskę.

PS: Niech Pan nie zasłania się tym biednym assemblerem, myślę że wkurzył Pana raczej Haskell i Curry-Howard. Ale ja nic nie poradzę, że umiem zdobywać użyteczne informacje bez mądrych profesorów :))