Nie poddam się dyktatowi pisowskiej politycznej poprawności!

Motto: Sens blogowania upatruję między innymi w tym,
że bloger może powiedzieć to,
czego politykom formacji, której sprzyja
powiedzieć nie wolno, bądź nie wypada
(Krzysztof Pasierbiewicz, Echo24)

Blog założyłem po tragedii smoleńskiej, kiedy życie pokazało, jak zabójcze dla naszego państwa były rządy Donalda Tuska i jego Platformy, a w styczniu 2011 napisałem moją sztandarową notkę pt. „Nabrani przez redaktora” – vide: https://www.salon24.pl/u/salonowcy/271686,nabrani-przez-redaktora będącą rodzajem historycznego eseju opowiadającego o przyczynach totalnego zdemoralizowania post-komunistów, którzy po okrągłym stole podstępnie zawłaszczyli dorobek „Solidarności” tworząc pseudointeligenckie partie, w kolejności historycznej: zdradziecką Unię Demokratyczną, uwłaszczoną na majątku narodowym Unię Wolności, która przepoczwarzyła się w jawnie złodziejską i politycznie nieodpowiedzialną Platformę Obywatelską.  

Przed wyborami 2011 esej ten zauważył pan prezes Jarosław Kaczyński i w skierowanym do mnie liście urzędowym zaproponował mi kandydowanie do Sejmu z listy Prawa i Sprawiedliwości, jako „znanego blogera Salonu24”. Do polityki jednak nie poszedłem, gdyż jak to wyjaśniłem panu Prezesowi na działacza politycznego się nie nadaję z racji tego, że jestem zbyt prostolinijny i uczciwy, a moja natura nie znosi jakiejkolwiek formy podległości, natomiast uważam, że znacznie więcej zrobię dla Polski, jako prawicowy bloger.

Jak powiedziałem, tak zrobiłem publikując do czasu wyborów 2015 blisko tysiąc notek bezlitośnie obnażających wszystkie niegodziwości i draństwa partii Donalda Tuska, co z jednej strony skutkowało tym, że salon III RP wydał na mnie swoisty „wyrok śmierci” i za sprzeniewierzenie się sakramentowi lewackiej poprawności politycznej obłożył mnie klątwą ostracyzmu i zmowy milczenia, a platformerscy trolle próbowali zdeprecjonować mój blog przy każdej możliwej okazji. Wszakże z drugiej strony podgryzając Platformę siłą rzeczy sprzyjałem Prawu i Sprawiedliwości, choć nigdy członkiem tej partii nie byłem, z czasem zaskarbiłem sobie sympatię licznego grona pisowskich komentatorów, którzy mnie wówczas „na rękach nosili”.

Ale, jak w wyniku wyborów 2015 Prawo i Sprawiedliwość wygrało wybory prezydenckie i parlamentarne z przewagą sejmową, nazajutrz tego dziejowego wydarzenia napisałem notkę pt. „Nowej władzy będę się przyglądał baczniej niż Platformie” – vide: https://www.salon24.pl/u/salonowcy/678439,nowej-wladzy-bede-sie-przygladal-baczniej-niz-platformie, gdzie napisałem między innymi, cytuję:
„Cieszę się, że Prawo i Sprawiedliwość może rządzić samodzielnie, ale jednocześnie bardzo mi zależy by szeroko pojęta prawica, a więc rząd Beaty Szydło, partia Jarosława Kaczyńskiego oraz prezydent Andrzej Duda nie zaprzepaścili dziejowej szansy wyprowadzenia Polski z kryzysu wartości moralno etycznych, w jaki go wpędziła lewacka partia Donalda Tuska (…) I dlatego z góry zapowiadam, że tej nowej władzy będę się przyglądał jeszcze baczniej niż się przyglądałem tym, którzy właśnie ustępują i jeśli zajdzie taka potrzeba, jako rzetelny bloger będę tę nową władzę konstruktywnie krytykował, bezlitośnie wytykał jej błędy i zawzięcie tępił wszelakie objawy partyjniactwa, demagogii, triumfalizmu, politycznego kunktatorstwa, klerykalizmu, przesadnej martyrologii, samouwielbienia, zachowawczych postaw i tak dalej - nawet, jeśli jej zwolennicy będą mi za to wylewali na głowę hektolitry pomyj…”, koniec cytatu. Już sama ta zapowiedź spowodowała wyczuwalną niechęć do mnie jako autora blogu i spadek sympatii ze strony pisowskich komentatorów, którzy pisali z oburzeniem, że PIS wreszcie wygrał wybory, a ja na swoim blogu sieję antypisowski defetyzm.

A jak w notce pt. „Sorry, ale PIS chyba nie chce utrzymać tej władzy!” - vide: https://www.salon24.pl/u/salonowcy/736539,sorry-ale-pis-chyba-nie-chce-utrzymac-tej-wladzy, zwracając się do prominentów Prawa i Sprawiedliwości napisałem, cytuję:
„Na litość Boską! Ludzie! Czy wy nie widzicie, że wystawiacie się na pośmiewisko? Czy rzeczywiście nie czujecie, że bałwochwalczy dwór Jarosława Kaczyńskiego, bo nie sądzę żeby to był pomysł pana Prezesa, - organizując nadęte przedstawienie uliczne z okazji 14. rocznicy powołania Lecha Kaczyńskiego na stanowisko prezydenta Warszawy dał, że tak powiem na tacy pożywkę opozycji totalnej, żeby sobie mogła z nowej władzy żarty stroić? Czy nie zdajecie sobie sprawy z tego, że ta pompatyczna uliczna maskarada to dla ludzi młodych przysłowiowe rzewne jaja? Czy nie dostrzegacie przerostu formy nad treścią? Czy nie wiecie, że od przesadnego czczenia czyjejś wielkości jest tylko jeden krok śmieszności?  Czy nie uzmysłowiacie sobie, za co daję głowę, że taka bombastyczna przesada z pewnością się nie spodobała patrzącemu na Was z góry Lechowi Kaczyńskiemu i jego nad wyraz skromnej Małżonce Marii? Czy nie kumacie, że to po prostu ludzi mierzi? Dlaczego tak ostro wchodzę? Bo lwią część wczorajszego „Szkła Kontaktowego” poświęcono szyderczemu wyśmiewaniu rzeczonego „teatru ulicznego” w wykonaniu pisowskiej śmietanki, a obślizły obleniec Sianecki wręcz nie posiadał się ze szczęścia, że mu PIS mu na tacy taki samograj podał i ujeżdżał do woli po Jarosławie Kaczyńskim i jego lizusowskim dworze kpiąc, że Koreę Północną z Polski robią, a wieniec od Pana prezesa był dwa razy większy od składającego. Ale nie to, co mówił Sianecki mnie tak zbulwersowało, bo to dyspozycyjna szuja zadaniowa, lecz upokorzenie (!!!), gdyż z tym, co wygadywał Sianecki trudno się było nie zgodzić. Bo prawda jest taka, że dwór jajogłowych zgredów tak ciasno oblepił pana Jarosława, iż pan Prezes zdaje się z lekka odlatywać, zaś ślepa wiara w niewidzialną rękę przewagi sejmowej zaczyna prominentom Prawa i Sprawiedliwości powoli odbierać zdolność racjonalnego postrzegania rzeczywistości. A to już nie jest bynajmniej do śmiechu i warto się nad tym poważnie zastanowić…”, koniec cytatu, to kochający mnie wcześniej pisowscy sympatycy mojego blogu orzekli w swoich komentarzach, iż jestem zdrajcą narodowym wbijającym nóż w plecy Jarosława Kaczyńskiego oraz stojącym na barykadzie okrakiem agentem Platformy Obywatelskiej, a część z nich przestała na moim blogu komentować.

Zaś, jak przedwczoraj w notce pt. „Max Kolonko o fantasmagoriach panów Antoniego i Jarosława” - vide: https://www.salon24.pl/u/salonowcy/807019,max-kolonko-o-fantasmagoriach-panow-antoniego-i-jaroslawa napisałem, cytuję:
„Choć pozornie cieszy wierność „ortodoksyjnych pisowców” okazywana panom Antoniemu i Jarosławowi, to jednak przebijająca z ich wypowiedzi polityczna ślepota, niezdolność do choćby szczątkowej samokrytyki, czy autorefleksji i nienawiść do blogerskiego „heretyka”, który ośmielił się rzeczonym panom przygadać napawa mnie coraz większym smutkiem, bo nie o takiej Polsce marzyłem. Bo prawda jest taka, że Macierewicz żre się z Kaczyńskim i z Prezydentem, Prezydent naparza się z Ziobro i vice versa, Sakiewicz z Karnowskimi, Karnowscy z Lisickim, osamotniona premier Szydło gaśnie w oczach, Kaczyński przestaje panować nad sytuacją i prosi prezydenta o spotkanie, PIS szantażuje prezydenta Łapińskim... i tak dalej, słowem wielkimi krokami zbliża się wtopa, jak na Konwencie Św. Katarzyny, bo się zaczęła walka buldogów o schedę po Kaczyńskim..., - a ortodoksyjni pisowcy uparcie mnie przekonują, że na prawicy jest sielsko i cudnie…”, koniec cytatu, - rozjuszony twardy elektorat partii Jarosława Kaczyńskiego dokonał na mnie „komentatorskiego linczu” w ponad 250-ciu dodanych do notki komentarzach zarzucając mi, że swój blog prowadzę za pieniądze pobierane od totalnej opozycji Petru i Schetyny, a nienawiść bijącą z tych komentarzy można określić słowami Hemara: "Śmiechem szatańskiego roju, wyła nad nim gawiedź diabla...".

Ten lincz wykorzystali oczywiście skrzętnie komentatorzy sprzyjający totalnej opozycji uszczęśliwieni faktem, że pisowcy kamienują swojego blogera, który się sprzeniewierzył, tym razem pisowskiej poprawności politycznej działającej na zasadzie: „jak nową władzę PIS-u bezkrytycznie chwalisz to cię kochamy, jeśli ją choćby nie wiem jak konstruktywnie skrytykujesz będziesz wyklęty i znienawidzony”. W tym miejscu oświadczam, że choćbym miał stracić wszystkich pisowskich komentatorów nie ugnę się pod terrorem pisowskiej poprawności politycznej działaczy jajogłowych, a to, dlatego, że zależy mi na powodzeniu wprowadzanego przez rozsądnych i młodych polityków Prawa i Sprawiedliwości szeroko pojętego programu tak długo wyczekiwanej przez Polaków „dobrej zmiany”.

Podsumowując zaryzykuję tezę, że także na szczeblu rządowym, właśnie mentalnie podobni moim komentatorom nieodpowiedzialni i zaślepieni nienawiścią do każdego, kto ośmieli się wytknąć błędy nowej władzy polityczni dyletanci wymuszają na rządzie Beaty Szydło pośpiech skutkujący coraz to nowymi błędami, a rządzenie na łapu capu odbiera rządzącym polityczną czujność i zdolność racjonalnego postrzegania rzeczywistości. Mam na myśli cichociemnych działaczy zakonu pisowskiego, takich jak Terlecki, Lipiński, Kuchciński et consortes, którzy już tak szczelnie okokonili Jarosława Kaczyńskiego, że pan Prezes otrzymuje informacje o sytuacji politycznej w partii i w kraju wyłącznie z drugiej ręki, co może się skończyć przyśpieszonymi wyborami, których kampania moim zdaniem właśnie się przypadkowo (?) zaczyna uruchomioną dzisiaj pisowską akcją billboardową.

Krzysztof Pasierbiewicz (em. nauczyciel akademicki, niezawisły bloger oddany prawdzie i sprawom ważnym dla polskiego państwa)

Post Scriptum
Podsumowując dyskusję komentatorów chciałbym WYRAŹNIE zaznaczyć, że w dzisiejszej notce odnoszę się WYŁĄCZNIE do wyłącznie karmiących się nienawiścią do wszystkiego i wszystkich i nieprzyjmujących krytyki w żadnej postaci „ORTODOKSYJNYCH pisowców”, którzy na szczęście stanowią stosunkowo niewielki procent całego elektoratu Prawa i Sprawiedliwości. Są oni natomiast autorami 9O% dodanych do notki komentarzy, z którymi nie da się dyskutować. Od tych oszołomionych radykałów stanowiących 5 - 10% całości elektoratu Prawa i Sprawiedliwości powinien niezwłocznie odciąć się pan Jarosław Kaczyński, gdyż nieodwracanie psują wizerunek jego partii.

Dziś wstąpię do krakowskiej Bazyliki Mariackiej i pomodlę się za zdrowie tych nieszczęśników, gdyż może im pomóc tylko Pan Bóg, ponieważ w tym patogennym przypadku na nic by się zdało leczenie kliniczne.