Otóż, moi mili PT czytelnicy, żołnierz w pełnym umundurowaniu, a już zwłaszcza na służbie, bije w dach każdemu! Tak przynajmniej stało w regulaminach WP przez dziesiątki lat (przed wojną chyba też) i tylko kompletnie zidiocenie pokolenia, które nie zna służby wojskowej, mogło wywołać te skandaliczne zupełnie komentarze wobec Misiewicza. Swoją drogą fakt, że nikt z prawicy tego nie wyjaśnił, bardzo wiele mówi o prawicy....
Dobra, przejdźmy do szczegółów – jeśli żołnierz w mundurze spotyka na ulicy nie tylko starszego stopniem żołnierza, ale KAŻDEGO znajomego, także cywila - winien zasalutować. To po prostu regulaminowe przywitanie. Oczywiście banda przygłupów zapatrzonych w amerykański filmy, gdzie bije się pełną łapą do pustej głowy i oznacza to oddanie honorów starszyźnie, kompletnie nie rozumie, że salut w WP oznacza zupełnie co innego i wywodzi się z czasów rycerskich – to jest symboliczne podniesienie przyłbicy, czyli pokazanie oblicza na powitanie. Jeżeli powitanie takie następuje twarzą w twarz, żołnierz zawsze najpierw bije w dach, a potem czeka. Na co czeka? Osoba wyższa stopniem lub osoba cywilna pierwsza wyciąga rękę, wtedy żołnierz oddaje uścisk dłoni, po czym znowu bije w dach (zamkniecie przyłbicy). Jeżeli do wojska przyjeżdża oficjalny gość, to choćby był Dodą w miniówie, zachowanie żołnierza będzie takie samo – i nie ma tu znaczenia stopień oficerski ani pozycja żołnierza, to mundur zobowiązuje do salutu powitalnego. ZAWSZE!
Są trzy wyjątki, kiedy żołnierz nie salutuje na powitanie > kiedy nie ma nakrycia głowy, kiedy ma na prawym ramieniu broń i i trzyma rzemień broni (prawym kciukiem) oraz kiedy wykonuje pewną czynność fizjologiczną, czyli sikając nie musi salutować nawet najwyższemu dowódcy w powodów oczywistych. Teraz jasne?
Przy okazji opiszę jeszcze dwa przypadki, które też przylazły do nas z amerykańskich filmów - otóż Amerykanie podczas hymnu symbolicznie kładą dłoń na sercu, w Polsce podczas hymnu obowiązuje postawa na baczność i ręce wyprostowane wzdłuż bocznych szwów ubrania, dłonie też wyprostowane. Gdy Amerykanie przysięgają, to też łapią się za serce, w Polsce przysięga się trzymając prawa rękę zgiętą w łokciu, dłoń na wysokości ramienia, palce wskazujący i środkowy wyprostowane, mały i serdeczny zgięte i przytrzymane kciukiem.
Tego wszystkiego nauczono mnie w szkole i w harcerstwie – mimo komuny. A notkę napisałam, bo mój mąż się wściekł i kazał mi napisać, jak wyglądało zawsze regulaminowe przywitanie w wojsku. Co do reszty, czyli hymnu i przysięgi radzę zapamiętać, bo patrzeć nie mogę na tych przysięgających durniów w sejmie, łapiących się serce i małpujących amerykańskie filmy. Dixi.
A na koniec o zdjęciu , które sobie ściągnęłam ze strony MON. To przysięga oficerska pierwszych podporuczników dla WOT. Dumna mama, dumny tata, oficer jak malowany, no i prezent od rodziny – a co? A szabla! Och, oczywiście to trochę kiczowate i w ogóle raczej atrapa, ale nie w tym rzecz – rzecz w tym, że skoro syn został oficerem i to współczesnego „pospolitego ruszenia”, to wszak jakby szlachectwo dostał, a więc szabla koniecznie. I zwykli ludzie tak właśnie to rozumieją.
Macierewicz przywraca wojsku honor i poczucie dumy. Te wszystkie „honory” oddawane Misiewiczowi to były normalne, regulaminowe powitania gościa jednostki wg tradycji i obyczaju WP. I to by było na tyle....
© Artykuł jest chroniony prawem autorskim. Jakiekolwiek wykorzystanie tylko pod warunkiem podania linkowanego źródła! To wstyd, że muszę o tym przypominać, ale widać nie ma innego wyjścia w tym bardaku bezprawia, jakim stały się media.
Swoją droga należałoby zapytać, z jakim pełnomocnictwem przyjechał, bo od tego zależy zachowanie wojska. W wojsku oprócz stopni obowiązuje jeszcze hierarchia podległości służbowej. W każdym razie fakt, że jakaś jednostka ciut przegięła, nic nie wynika poza błędem szefa tej jednostki.
A może twoim zdaniem Misiewicz miał przerwać meldunek i ośmieszyć dowódcę w oczach żołnierzy?
Cała ta hucpa wynika z pozmienianych przez Siemoniaka tradycji i ze zwykłej ludzkiej podłości, która z niewiele znaczących pomyłek i to nie Misiewicza - zrobiła zbrodnię.
Bzdura wynikająca z niezrozumienia etyki i zasad funkcjonowania wojska.
Nie jest problemem salutowanie Dodzie w momencie przywitania się z nią. Problemem jest składanie meldunku przez oficerów, stojących na czele rozwiniętej w szyku kompanii i sztandarowi jednostki i oddawanie w imieniu Wojska Polskiego honorów zwykłemu psiarczykowi. Wysyłanie przez Macierewicza swojego przydupasa od wyłamywania zamków i noszenia teczki, do tego rodzaju oficjalnych wystąpień świadczy o zatraceniu wyczucia hierarchii w Wojsku Polskim. Przed ludźmi, których Polska będzie wysyłać by zadawali śmierć wrogom ryzykując przy tym własne życie, powinien stawać przy takich okazjach ktoś bardziej reprezentatywny.
A po drugie jesteś głupim trollem, o czym świadczy słownictwo.
pozdrawiam
Niestety nawet atmosfera Swiąt Wielkiej Nocy nie jest w stanie wyciszyć smutne refleksje i narastające rozczarowanie.
Pozdrawiam
„Pora budować wysoki płot na Odrze i Nysie Łużyckiej! A za nim należy rozmieścić żołnierzy OT z bronią. Każda próba nielegalnego przekroczenia granicy – kula w łeb!”
Za ten tekst dostałem 24-godzinnego bana na pejsbuku. Nie wiem czy zrobiła to maszyna mając zaprogramowany jakiś algorytm czy też żywy człowiek...
Jedno jest pewne - życzenie sobie, by żołnierze robili to do czego zostali powołani (czyli obrona granicy państwa) jest traktowane przez neokomunistów jako mowa nienawiści......
Jeżeli z tymi lewakami nie zrobimy porządku, to kiedyś przebudzimy się za ogrodzeniem z drutu kolczastego.....
Zdrowych i Wesolych Swat dla Pani i rodziny
No chyba, że ktoś na tym zrobi kasę, wtedy podlega ściganiu :)))
Po prostu Pani notki sa niezwykle trafne w mojej ocenie i chce ,aby jak najwiecej osob sie z nimi zapoznalo.
Moze co niektorym rozjasni sie co nieco w ich Kapucynach. Goraco pozdrawiam.
A jeśli już o honorach to kobieta trzyma żołnierza z jego lewej strony.
Pozdrawiam
W łacinie używano tego zwrotu jako kończącego wypowiedź w znaczeniu: rzekłem, dosł. powiedziałem, skończyłem, takie jest moje zdanie, wydałem polecenie (i tak ma się stać); zob. dicere (mówić). Współcześnie wyrażenie używane w nacechowaniu raczej żartobliwym, za przykładem biskupa I. Krasickiego, "Monachomachia", pieśń IV. Ale któż dzisiaj czyta "Monachomachię"...