Teoria spiskowa -czas ignorantów

Martin Schulz ma zostać kandydatem na prezydenta Niemiec.

Niech nieuk  zostanie.

Co mnie to obchodzi ?

O dziwo !

Przepraszam wszystkie panie, które nie pretendują do tego miana.

Powinno obchodzić – ignoranci są cholernie niebezpieczni.

Ignorant to osoba bez wiedzy w danej dziedzinie ale wymądrzająca się.

Dokładnie im mniej wie, tym bardziej mu się wydaje, że wie.

Ignorancja i ignorowanie, to wyrazy o wspólnym łacińskim źródłosłowie (łac. ignorantia = ‘niewiedza’), ale mające w języku polskim różne znaczenia.

Ignorancja, to brak wiedzy, wynikający często tylko z nieuctwa i/lub lenistwa, obojętności wobec wiedzy.

Ignorowanie zaś, to lekceważenie kogoś, świadome i celowe niezauważanie -  np.: cechowała go głęboka ignorancja – nie miał o niczym pojęcia.

„Ignorowała go do tego stopnia, że sama zaczęła wątpić w to, czy on istnieje. Gdyby się do niej pod nieobecność ojca i matki nie zaczął dobierać...”

Krótko mówiąc: ignorant, to nieuk.

Ignorancja, to lekceważenie.

Ignorancja, to nie to samo, co ignorowanie i trzeba się z tym pogodzić.

Często całe narody wpadają w łapy ignorantów.

Niemcy – Hitler, teraz ignorantka Makrela - a po niej przyjdzie nowy ignorant  ktoś pokroju Adolfa i zrobi porządek tym razem z wyznawcami Allacha.

Niemcy to inteligentny naród i jak im się mówi, że byli pierwszą ofiarą nazistów, to oni chętnie w to wierzą.

Naziści to pewnie jakieś stare dawno wymarłe plemię.

Polacy wpadają  w dziejowe pułapki  zwykle przez ignorancję,safandulstwo i po prostu przez brak świadomych tego co się dzieje  elit – krótko mówiąc ignorantów.

Weźmy chociażby ostatnie kilkadziesiąt lat.

Tadeusz Bór Komorowski – dowódca.

W kampanii wrześniowej 1939  był najpierw dowódcą Ośrodka Zapasowego Zgrupowania Kawalerii w Garwolinie, a następnie zastępcą dowódcy Kombinowanej Brygady Kawalerii pułkownika Adama Zakrzewskiego w składzie Armii Lublin z którą walczy pod Górą Kalwarią i Zamościem.

Pułkownik Komorowski uniknął niewoli i przedostał się do Krakowa.

Rozkaz o wybuchu powstania warszawskiego w liczącym milion mieszkańców mieście wydał gen. Bór Komorowski – liniowy oficer, przedwojenny pułkownik, awansowany na generała już podczas wojny. Był po prostu odważnym liniowym oficerem i to wszystko. Nie był strategiem, nie rozumiał układów politycznych. Gdyby chociaż studiował Sun - zu  albo nawet Clausewitza to nigdy by nie walczył w mieście narażając głównie cywilów.

Przecież to cywile ginęli. Wygrać bez walki oto cała sztuka. Jak już walczyć to na pewno nie na swoim terenie.

Okulicki - podpułkownik dyplomowany z dniem 19 marca 1936 roku.

W okresie listopad 1923 – październik 1925 ukończył Wyższą Szkołę Wojenną. Z czasów studiów zachowały się dwie odmienne opinie o Okulickim. Jedna to opinia generała Louisa Faury'ego – dyrektora Szkoły: „Duża siła woli, bardzo sumienny, duża zdolność do pracy. Będzie bardzo użyteczny w sprawach, które wymagają dużego nakładu pracy, lecz średnich zdolności. W gruncie rzeczy będzie bardzo pożyteczny w sztabie”. Druga to opinia komendanta tej uczelni gen. Aurelego Serdy-Teodorskiego: „[...] lekkomyślny, nieobowiązkowy, niepewny”).

Kilka razy był zwalniany z więzienia NKWD na Łubiance. To wyczyn. Chcąc nie chcąc był przypuszczalnie rosyjskim agentem.  To by pasowało.

To  on wymógł na Borze – Komorowskim rozkaz o wybuchu powstania.
Skoro wymógł to co to za wódz  z Bora Komorowskiego ?

Kilkanaście lat później zastrzelili  go jego oficerowie na polowaniu.

Solidarnością, później całym narodem jako prezydent  rządził Lech Wałęsa – wiejski cwaniaczek i kiepski elektryk po zawodówce.

W 1950 Lech Wałęsa rozpoczął naukę w szkole podstawowej. Rok musiał chyba siedzieć , gdyż dopiero w 1959 rozpoczął naukę w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Lipnie. Należał do Związku Młodzieży Socjalistycznej i Związku Młodzieży Wiejskiej oraz do Ligi Przyjaciół Żołnierza. Niezły przeciwnik systemu. W czerwcu 1961 ukończył tę szkołę, z ogólną oceną dostateczną i bardzo dobrą za sprawowanie. Na 18 wykładanych przedmiotów, tylko z trzech miał wyższą ocenę niż dostateczną, a mianowicie: matematyka – dobry; przysposobienie sportowe – bardzo dobry i gospodarka przedsiębiorstwem – dobry. W latach 1961–1967 pracował jako elektryk (samochodowy i ciągnikowy) oraz konserwator urządzeń elektrycznych w Państwowym Ośrodku Maszynowym w Łochocinie. Od 1963 do 1965 odbywał ponadto zasadniczą służbę wojskową w jednostce wojskowej w Koszalinie. Elew Szkoły Podoficerów i Młodszych Specjalistów Wojsk Łączności nr 10 w Świeciu którą ukończył ze stopniem kaprala. W dniu 30 maja 1967 złożył podanie o pracę w Stoczni Gdańskiej im. Lenina i 2 czerwca został zatrudniony jako elektryk okrętowy.

W końcu Hitler też był tylko kapralem i na dodatek tajnym współpracownikiem Reichswery. Miał  śledzić partię,  którą przy pomocy Reichswehry zakładał.  

Wszystko gra i koliduje.

PO – największą partią i w końcu całą Polską  trząsł Donald Tusk – kaszubski leń, niedoszły zawodowy piłkarz, historyk z bożej łaski i w końcu cieć unijny z łaski Merkelowej.

Historia Platformy Obywatelskiej zaczyna się od spotkania 23 października 2000 roku Andrzeja Olechowskiego, agenta służb specjalnych, ze swoim przełożonym – Gromosławem Czempińskim, podejrzewanym o „skompletowanie” akt „Bolka”.
Kazał on Olechowskiemu założyć nową partię, która otrzyma w zamian za ochronę interesów „grypy trzymającej władzę” wsparcie postkomunistycznej nomenklatury, która od 1989 roku kontroluje w Polsce nie tylko gospodarkę ale i media.
W tym czasie Donald Tusk, po nieudanych dwóch próbach przejęcia władzy w Polsce, szuka sprzymierzeńców do założenia trzeciej partii. W styczniu 2001 roku Tusk, nie bacząc na przeszłość Olechowskiego, wraz z nim współtworzy Platformę Obywatelską.
Zapytany 17 lipca 2001 r. przez dziennikarki „Gazety Wyborczej” jak mogło dojść do tak radykalnej zmiany jego poglądów, Tusk zeznał, iż Olechowski przepraszał i zapewniał go, iż wstydzi się swojej przeszłości i że brakowało mu odwagi, by być po drugiej stronie.
24 stycznia 2001 Andrzej Olechowski, Maciej Płażyński i Donald Tusk zakładają Platformę Obywatelską, działającą początkowo jako komitet wyborczy. Donald Tusk w jednym z pierwszych po powstaniu Platformy wywiadów dla „Gazety Polskiej” przedstawił credo, które w ustach dawnego liberała brzmiało szokująco, ale które będzie mu towarzyszyć w czasach Platformy- ja w populizmie nie widzę grzechu tylko cnotę polityczną.

Dokładnie tak jest.

To jest postpolityka - mówić to co ludzie chcą słyszeć. Nic nie robić, pięknie nawijać  makaron na uszy ogłupiałemu przez piekielną triadę „  polactwu „ .
   
W 1976 został absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Gdańsku. W 1980 ukończył studia z zakresu historii na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego.

Jego praca magisterska dotyczyła kształtowania się legendy Józefa Piłsudskiego w przedwojennych czasopismach.

 Ignorant to ten, który nie wie, że nie wie.

Cierpimy na brak elit, który chroniłyby ten naród przed barbarzyńcami i rządami ignorantów.