Konsekwencje agenturalnej działalności Kukiza

Jeśli przyjąć hipotezę, że Kukiz to szpieg z Krainy Deszczowców, o czym przekonują z coraz większym przekonaniem liczni komentatorzy i obserwatorzy medialnych popisów naszego prawie-prezydenta oraz nieustannego zamętu, jaki panuje w organizacji Kukiza, zamętu i całkowitego braku transparentności, do tego złej komunikacji społecznej oraz wrażenia całkowitej niekompetencji samego lidera, jak i jego, zmieniających się, jak w kalejdoskopie sztabów, to mamy obraz jeśli nie całkowitego chaosu, to z pewnością chaotycznego, chocholego tańca.
 
Nie mam zamiaru zajmować się tryumfalizmem przeciwników Kukiza, być może przedwczesnym, a być może uzasadnionym, jak i nie mam zamiaru oceniać pokerowych twarzy jego zwolenników, którzy nadal mantrują swoje hasła i slogany, coraz bardziej oddalając się od rzeczywistości, którą tworzy nieskoordynowany dryf, czy może już teraz drift w wykonaniu art-polityka PK.
 
Przeanalizujmy jednak, choćby pobieżnie obie opcje.
 
1. Kukiz jest szpiegiem robiącym brudną WSIokową robotę przed wyborami. Natenczas, wszystko co robi, należałoby rozumieć inaczej, inaczej ale nie na odwrót. Zaczynał od tego, że przykleił się do ruchu JOW. Skoro to szpieg, to nie znaczy, że JOW jest zły, tylko to, że chciał skompromitować tę ideę, więc w tym momencie zyskujemy kolejny, tym razem wzięty z teorii spiskowej, mocny argument za JOW. Bądźmy konsekwentni – skoro teraz jego działania też należy rozumieć nie wprost, tylko jako podstępną grę operacyjno-propagandową, to ten sam schemat sprawdzi się i przy JOW.
Z tego wniosek, że zakulisowe polityczne mafie najbardziej obawiają się tego tematu.
 
2. Teraz opcja, że to nie żaden szpieg, tylko zwykły dureń i buraczany ćwok, łażący po studiach telewizyjnych po pijaku, czy tam jakichś pigułach (artysta!) albo na ciężkim kacu. W takim przypadku w ogóle nie ma znaczenia, co gada, bo jest za głupi na to, żeby wiedział co mówi.
Trzyma się więc złotej zasady wszystkich idiotów, mówiąc to, co mu ślina na język przyniesie.
W takim razie znaczyłoby to, że tym, czy mówi dobrze, czy błędnie rządzi przypadek, ślepy traf - z kim się nachlał, tego poglądy przyjął. Wtedy zaś wszelkie argumenty ad kukizam tracą sens, i nie ma sensu powoływac sie na poglądy takiego pseudo-autorytetu.
Wszystkie więc sprawy, w których obserwujemy niejakie zamieszanie, musimy przemyślec samodzielnie. Chodzenie na łatwiznę się skończyło.

Podsumowując, muszę pochwalić się swoją przenikliwością, gdyż od samego momentu wschodu, tej politycznej gwiazdki wskazywałem, że decydującym czynnikiem nie będzie sam Kukiz, a otoczenie, które zdoła go otoczyć. Pisiory* oczywiście od samego początku sekowały ten ruch i samego Kukiza, więc w wytworzoną pustkę, zassani zostali wszyscy inni – i myślę, iż z tego wynika dzisiejszy kociokwik.
Batalia o przejęcie wpływów nad ruchem Kukiza zakończyła się zwycięstwem wrażych sił, i teraz rzeczywiście nie ma innego posunięcia, niż modlitwy o słaby wynik wyborczy tego ugrupowania.

edit: * ze slangu miejskiego: zwolennik partii PiS, lub akronim Prawo i Sprawiedliwośc i ojciec Rydzyk (pejoratywne tylko dla osób nie lubiących PiS i o. Rydzyka ;-)