Bóg przeciw światu

***
Luźne zgadywanki nt. Boga i "świata".
***


Świat się nam przygląda. Świat na nas oddziałuje. Świat jest nieskończonym kalejdoskopem obietnic, zagrożeń, potencjałów i możliwości. Bóg jest monoteistyczny, chociaż w trzech Osobach. Bóg jest w ciszy. Bóg ma tylko jedno do zaoferowania.

Świat jest głośny, natarczywy, wymagający. Bóg jest cichy, niewidoczny, zdający się - nieobecny.

Świat to potęga, kontrola, przewaga, zwycięstwo. Bóg to ustąpienie, pokora, uniżenie, ale nieprzekraczalne.

Świat ma pewność siebie ponad wszelkie wątpliwości. Bóg jest nieskończoną wątpliwością, którą rozproszyć może On sam.

Świat jest miejscem, gdzie człowiek może osiągnąć zbawienie sam, dzięki swemu wysiłkowi, rozumowi, przewadze nad innymi. Bóg oferuje życie, w którym zbawić człowieka może tylko On.

Świat przemija we wrzasku, agresji, w  - kończących się śmiercią - konwulsjach chciwości "ja". Bóg jest źródłem wszelkiego istnienia, nieskończonością życia, jest w prostych słowach.

Świat jest twardy jak granit. Bóg jest łagodny jak woda, która z czasem wszelki granit obraca w nicość.

Świat, stopniowo, pożera dusze tych, co mu zaufali i w nim pokładają swoje nadzieje. Bóg staje się życiem tych, co zrezygnowali z siebie i świata.

Na ołtarzu świata politycy i medialiści składają uroczyście wielomówną ofiarę z kłamstwa i oskarżeń.  Na ołtarzu Boga On sam składa się w ofierze i mówi "kocham cię", bo nie ma nic innego do powiedzenia.