Rosja straszy Szwedów

Stare, odgrzewane po raz enty straszaki propagandowe są w Rosji wciąż w cenie. Ostatni przykład to ostatnia, histeryczna reakcja Kremla na zamiar wstąpienia Szwecji w struktury NATO. Ten, istniejący od 1949 r. najważniejszy w świecie międzynarodowy pakt obronny skupia obecnie 29 państw, w tym – od 1999 r. – Polskę.
Jednak, spośród pięciu państw skandynawskich jego członkami są obecnie tylko trzy: Islandia, Norwegia i Dania. Przez długie lata po wojnie zarówno Finlandia, jak i Szwecja deklarowały swą neutralność na arenie międzynarodowej. Choć oba państwa zdążyły się w ostatnich latach „zapisać” do Unii Europejskiej wciąż znajdują się poza strukturami NATO. Ale i to się ma zmienić. Np. Szwecja dołączyła w tym roku do prac znajdującego się w estońskim Tallinie Centrum Obrony w Cyberprzestrzeni NATO. Wzięła też udział w ćwiczeniach obrony w cyberprzestrzeni o kryptonimie Locked Shields. Jak podała ukraińska agencja Unian (za BiznesAlert.pl), potępiając „agresywną kampanię propagandową” w mediach, rosyjski ambasador w Szwecji Wiktor Tatarincew powiedział, że Szwecja nie jest celem dla rosyjskich wojsk. Dodał jednak, że „państwo, które przyłącza się do NATO musi być pewne ryzyka, na jakie się wystawia”. Co więcej, ambasador oznajmił, iż nie wydaje się mu, by Sztokholm zdecydował się na przystąpienie do NATO, mimo rosnącego poparcia dla tego kroku w Szwecji. Ukraińska agencja skomentowała: „Federacja Rosyjska próbuje w sposób propagandowy przestraszyć szwedzkie społeczeństwo skutkami wstąpienia do struktur NATO”.
Szwedom należy w tej sytuacji życzyć, by nie ugięli się pod naporem propagandowej nagonki Kremla. Sami pamiętamy jego histeryczną reakcję na – najpierw zapowiedź, a potem – przystąpienie Polski wraz z Czechami i Węgrami przed 16. laty do NATO. Czasy rosyjskiej hegemonii, także militarnej, w naszym regionie Europy bezpowrotnie mijają. Choć z drugiej strony agresja Kremla na Ukrainie wskazuje, że żadną miarą nie należy go lekceważyć. Najlepszą odpowiedzią na zaborcze plany Rosji wobec jej tzw. bliskiej zagranicy jest stałe umacnianie własnej obecności i pozycji w strukturach NATO oraz dążenie do zapewnienia stałej obecności struktur Paktu (w tym wojsk) w kraju.
Jednocześnie nie należy zapominać o umacnianiu własnej pozycji militarnej i przeznaczaniu odpowiednio wysokich kwot z budżetu na ten cel. Szkoda, że w Polsce rządząca od ośmiu lat koalicja przypomniała sobie o tym dopiero na koniec drugiej kadencji. To właśnie dziś, niemal dokładnie na trzy miesiące przed wyborami, wicepremier i szef MON Tomasz Siemoniak zapowiedział: chcemy w 2016 r. decyzji o większej obecności NATO w Polsce
NATO powinno w sposób trwały odpowiedzieć na agresywne działania Rosji. Chcemy, by decyzje o wzmocnieniu obecności Sojuszu w Polsce zapadły na szczycie w Warszawie w lipcu 2016 r.