​Kilka refleksji z kuchni RKW - co zdecydowało o wygranej

Miałem przyjemność współpracować z zacnymi ludźmi z łódzkiego sztabu wojewódzkiego RKW. Początkowo byłem trochę przerażony, że „wszystko” będzie na mojej głowie.
Plan organizacyjny RKW przewidywał spontaniczne powstanie struktur terenowych przy pomocy Internetu – był to pierwszy z powodzeniem zrealizowany pomysł organizacji ogólnopolskiej opartej o Internet. Co ważniejsze, pomysł, który „wypalił”! I to w takiej skali, iż mogłem ze spokojem pełnić skromną rolę nie koordynatora dzielnicy, czy powiatu, ale po prostu szeregowca RKW – męża zaufania i fotografa, co w zupełności zapełniło mi mój wolny czas. Odpowiedzialnych ludzi do pracy był dostatek.
 
A jeszcze nie tak dawno, bo ze 4. miesiące temu, pomysł „partii internetowej”, który przedstawiałem na NB, został wyśmiany i „spsikany” bezlitośnie.  Jak się okazało to nowe medium było całkowicie niedoceniane – nie dość że tzw. drugi obieg informacji zneutralizował truciznę płynącą z dziwkarskich mediów głównego ścieku, to stał się punktem wyjścia do powstania RKW, a następnie ruchu Kukiza.
 
Eksperci od kilku dni w zasadzie jednogłośnie potwierdzają olbrzymie – współdecydujące o wyniku wyborów – znaczenie tego czynnika. To jednak ogląd ze strony technicznej, można powiedzieć. Mnie interesuje strona substancjalna, czyli wartości.
Główną zasługą Internetu, było obnażanie kłamstwa i manipulacji reżimowych gadzinówek i szczekaczek, czyli mówiąc krótko i górnolotnie zarazem – pokazywanie prawdy.
 
Na jednym z pierwszych spotkań sztabu, ktoś rzucił niewinny, ale śmieszny żarcik, że śmiesznie by było, jeśli okazałoby się, iż nasza praca i zapalczywy wolontariat potwierdzi tylko i da dodatkową legitymizację Bredzisławowi. Miny trochę zrzedły, ale nikt się nie zawahał - jeśli nawet i tak będzie, to trudno - ale grunt, to mieć pewność, że nikt nas bezczelnie nie oszukuje.
Tak więc, można powiedzieć, że chociaż wszyscy kibicowaliśmy swoim kandydatom, bo przecież byli ludzie i od Brauna i od Kukiza i nawet od Morawieckiego jeszcze wtedy, to nikomu nie chodziło o wygraną za wszelką cenę, o zmowę na swoją korzyść, tylko o uczciwość w liczeniu głosów, czyli mówiąc ogólnie, w wyborach.
Ten czynnik, czynnik RKW, również jest podnoszony, jako istotny w tych wyborach, jako że jednak sparaliżował lokalne sitwy dosyć dokładnie.
 
Jedyne czego mi brakuje, w owych powyborczych wstępnych analizach, to podkreślenie czynnika, jakim było niewątpliwe „wtrącanie się księży do polityki”.
Otóż w drugiej turze było o kilka procent głosujących więcej, i mobilizacja ta zauważalna była przede wszystkim w Polsce wschodniej, tam, gdzie zdecydowanie wygrał Duda, a więc w Polsce ciemnogrodzkiej, moherowej, zaściankowej i faszystowskiej, do której i ja z dumą mogę się zaliczyć.
A niewątpliwym faktem jest, że po ekscesach z In vitro oraz z konwencją antyrodzinną podpisaną w podskokach przez prezydenta Komorowskiego herbu WSI, episkopat polski ocknął się w końcu i jawnie zaczął nawoływac do głosowania na odpowiedniego kandydata (nie „mysliwska”, tylko „podwawelska”).
Także kolejnym czynnikiem, który pozwolił nam wygrać był niewątpliwie Kościół.
 
Zresztą, z „wtrącaniem się Kościoła do polityki”, dyskusja jest długa i jałowa. Nie ma co tracić na nią energii, dopóki komuchy i polszewiki nie udowodnią, iż wielce szkodliwym wtrąceniem się do polityki był udział ks. Skorupki w bitwie warszawskiej, albo dziesiątki innych wtrąceń naszych dzielnych kapłanów i biskupów, i w końcu papieża Polaka, który nieustannie „wtrącał się”, a nawet kreował politykę. Rozmawiamy więc tutaj w zasadzie o wolności słowa i prawach obywatelskich.
 
Główną myślą, jaka przyszła mi do głowy, kiedy zestawiałem wymienione wyżej zwycięskie czynniki, polegała na uzmysłowieniu sobie, że wszystko to nazywa się u nas „wartościami chcrzescijańskimi”, i w zasadzie to o nie toczyła się i toczy ta walka.
 
Także jak widać, nie takie one straszne, żeby od razu nabierac w termosy ciepłą wodę i uciekać na emigrację. W Polsce da się żyć, ale dopiero w takiej, w której wartości chrześcijańskie będą szanowane i prawnie respektowane.