Ukraińskie szczegóły.

Oszołomiony oszałamiającym sukcesem europejskiej dyplomacji na Ukrainie, nie zwróciłem początkowo uwagi na parę szczegółów, ale ponieważ jestem reklamiarzem i dbałość o szczegół to istotna część mojego fachu, stan oszołomienia minął i wszystko wskazuje na to, że nie wróci.

Ot – na przykład przyjazd europejskiej trojki (pojazd taki) do Kijowa miał dość niekonwencjonalny przebieg:
 
kiedy minister Laurent Fabius zobaczył, że ten unijny wehikuł ma niemiecki silnik (oraz wszystkie istotne, że tak to określę, mechanizmy), z przyczepioną dla niepoznaki polską tablicą rejestracyjną RADSIK, zabrał swoją francuską karoserię, która miała dodawać temu kanciastemu (no co - kanty ma, to kanciastemu) wehikułowi odrobiny sznytu i udał się z wizytą  ad limina do metropolii, czyli do Pekinu.

Stary lis nie był dzięki temu świadkiem obciachu, jaki Polsce i Unii (za TVN24 z 20:28!) słynną już, a typową dla siebie wypowiedzią pan podający się za szefa polskiego MSZ narobił (reakcja Ukraińców, za dziennikarzem TVN24 – „my mamy kiepską władzę, wy macie kiepską władzę, ale wasza przynajmniej nie jest taka zła, jak nasza”).

Tak swoją drogą, ciekawe to czasy, skoro metropolia znajduje się w Pekinie (ciekawe, ze wszelkimi tego skutkami, wypadałoby dodać).
 
Albo w mediach - wysyp smarkaterii określanej mianem analityków, ale niech tam – swoje 5 minut mają, to i blahblahują.
Kurde, jakie to wszystko mądre! Tylko skoro takie mądre, to skąd ten ledwie skrywany niepokój w oczach?
 
Dlatego ja skoncentrowałem się na  szczegółach analiz dokonanych przez prawdziwych fachowców, bo swoje lata mam i wiem, że tylko takich wypada słuchać (co niekoniecznie znaczy, żeby się od razu z nimi zgadzać).
 
Dr. Targalski uspokoił mnie stwierdzeniem, że „rosyjski scenariusz opiera się jednak na błędnym założeniu, bowiem w ogóle nie bierze pod uwagę ani siły oporu społecznego, ani roli USA. A to właśnie te dwa czynniki będą decydujące dla rozwoju sytuacji na Ukrainie.”*
 
No, opór społeczny to się zwykle łamie skutecznie, za pomocą, ehm... przewagi technologicznej (13 grudnia 1981), ale roli USA faktycznie bym nie lekceważył:

jak szczery demokrata Obama postanowił podporządkować sobie Syrię, a demokrata jeszcze szczerszy Putin się temu idiotycznie zupełnie sprzeciwił, to mamy już ponad 3 lata trwającą wojnę, z 23 milionów Syryjczyków 2 miliony uciekły zagranicę, zginęło ponad 100 tys. a ONZ już nawet ofiary liczyć przestał.**
To dość wygodne, przyznacie państwo (dla ONZ, nie dla ofiar) rozwiązanie?
 
Dla porównania, w przypadku Ukrainy, która jest od Syrii dwakroć liczniejsza, to by było 200 tys. zabitych i 4 miliony uchodźców, z tego większość w Polsce, co byłoby świetnie, bo Internet (nawet ten reklamowy, a więc najbardziej, wydawałoby się cyniczny) aż szaleje z zachwytu nad Majdanem.
 
No, ale wcale nie jest wykluczone, że się po prostu chłopaki wymienią:
 
Putin Obamie odda Syrię, a Obama w zamian odpali mu Ukrainę. Albo na odwrót.
W biznesie to się barter, albo swap nazywa (po amerykańsku).
 
Dr Wóycicki  z kolei widzi na Ukrainie rolę Unii (Niemiec), a już niekoniecznie Rosji i USA  - ma prawo, tym bardziej, że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia, w tym przypadku było to studio telewizyjne.
 
Jak to w „Misiu” było? – „w życiu do telewizji nie pójdę!”.
No, może było troszkę inaczej, ale też śmiesznie.
 
Za to dr Święcicki (tak tak – ten Święcicki) wywalił kawę na ławę:
 
że trzeba będzie ten przemysł ukraiński zmodernizować, żeby mniej (rosyjskiego) gazu potrzebował, co będzie a/ korzystne b/ kosztowne a i c/ wzrost cen nośników energii dla ludności za sobą pociągnie.

Oj tak! Jak już Ukraińcy dzięki cenom energii do Europy wejdą, to zrobią kolejny w ciągu paru lat Majdan i chyba byłby to Majdan trzeci.
 
No nic – Piękna Julia wyszła z ancla i coś jej się przecież za krzywdę należy, a ambitna jest, to i od dziś jeszcze ciekawiej będzie, bo tort taki jak był, a chętnych do krojenia coraz więcej.

Ale w pierwszym przemówieniu o potrzebie uczciwości zapewniła.

Na koniec - odrobina satysfakcji dla mnie:
 
analityk  Christopher/Krzysztof Bobiński (chyba nie dr) , w TVN24 odkrył, że na Ukrainie
rządzą ludzie, którzy kradną, a zwykli ludzie mają dosyć tego, że się ich okrada.
 
Może i mają dosyć, ale żeby tak bezceremonialnie naruszać ład światowy, to i nieładnie i niemądrze. A nawet niebezpiecznie.
 
A dlaczego nie – wytłumaczyłem w tekście sprzed 2,5 miesiąca, Kto okradnie Ukrainę?,*** którego przeczytanie Państwu polecam.
 
 
* http://niezalezna.pl/52110-slabosc-rosyjskiego-scenariusza
**http://wyborcza.pl/1,75477,15236013,ONZ_przestaje_liczyc_ofiary_konfliktu_w_Syrii.html?piano_t=1
*** http://naszeblogi.pl/42884-kto-okradnie-ukraine