Upadek edukacji. Tym razem piszę jako fachowiec.

Uczy on samodyscypliny.
Ocena i praca nauczyciela z uczniem nie podlega relacjom emocjonalnym
Zachowana jest pełna dokumentacja procesu edukacyjnego - materiały, praca ucznia, uwagi nauczyciela etc.
Uczy metoda ta sposobu komunikacji i pracy w środowisku XXI wieku.

W LO jako uczeń, pożal się Boże, klasy humanistycznej byłem matematycznym jełopem. Mimo to, po 30 latach, kibicując przy tegorocznej maturze młodszej córce, udało się meni w domowym teście uzyskać zaczytną dwóję, czyli "dopa" Znaczy się - zdałbym - O cholera!

dodać można tchórzostwo, pazerność , cynizm większośći polskich nauczycieli w ywykładowców.

Wprowadzenie gimnazjów i koncepcja „ programu spiralnego” - To już nie aktualne! Obecnie gimnazjum kończy się w pierwszej klasie liceum. 20 lat temu w szkole podstawowej było np. dla wszystkich uczniów fizyki 180 lekcji (3latax2lekcjex30tygodni). Obecnie jest dla wszystkich maturzystów 150 lekcji (2x2x30 w gimn. + 30 w 1 kl.liceum). Stąd obecny maturzysta jest głupszy niż ABSOLWENT szkoły podstawowej 20 lat temu. Taki to i w globalne ocieplenie w środku zimy uwierzy ;-)

w latach osiemdziesiątych dawałem korepetycje z matmy, fizy, chemii...
pamiętam lekki szok, kiedy w podręczniku dla ucznia z ósmej klasy zobaczyłem logarytmy...
problem w tym, ze chłopak nie potrafił dodać dwóch ułamków zwykłych a jemu w szkole kazano bawić się logarytmami...
to był zdecydowany przerost formy nad treścią... z kolei u dziewczynki z klasy piątej widziałem zawoalowane krzywe Gaussa i Lorenza...
ale problem miała z ułamkami zwykłymi i dzisiętnymi...
stąd z niejakim zdziwieniem widzę, u ppani zadanie z rachunku prawdopodobieństwa, klasa V-VI ??!! no tak, powyżej napisałem, krzywe Gaussa
czy aby napewno nie miały dzieci problemów z rachunkiem prawdopodobieństwa ? w 1980 roku, robiłem mature i do dzisiaj pamietam jak czarna magią był rachunek prawdopodobieństwa dla moich koleżanek zwłaszcza... w każdym razie, wszyscy, nie mieliśmy żadnych problemów z ułamkami zwykłymi, dziesiętnymi czy procentami (wyłączywszy procenty w piwie i innych używkach, mnie to nie dotyczyło, jako, że koledzy z klasy jednogłośnie, przyznali mi status nałogowego abstynenta)
ale swoją drogą, widać, że poziom edukacji sprowadza się do umijętności plotkowania na fejsie, twitterze czy nk, czy gdziekolwiek...
można odnieść wrazenie, ze znajmość podstaw analizy matematycznej o której pani wsomniała to prosta droga do sukcesu jako korepetytora...
 

Wszystko zaczęło się w połowie lat siedemdziesiątych, gdy zaczęła walić się gospodarka. Ponieważ władza nie wiedziała jak to naprawić, zaczęła naprawiać to co było dobre. I tak trwa to do dzisiaj. Ludzie mądrzy nie mają szans, są zbyt wielkim zagrożeniem. Tego co się wali nikt nie próbuje ratować, natomiast z zapałem naprawia to co jeszcze działa. Interes kraju nie jest ważny.
Przykładem naprawy oświaty jest p. prezydent, magister historii, który nie zna podstawowych faktów z historii własnego kraju, a o znajomości ortografii nie warto mówić.

Obserwuję zmiany w edukacji i wydaje mi się, że po 89 roku dopuszczono do głosu i decydowania różnego rodzaju nierobów i nieuków. Nie posądzam ich o złą wolę, ale o głupotę.
Założenia "reformatorów" polegały na tym, że przyjęto, że wszyscy uczniowie są równi (pod względem umysłowym) i że w przyszłości nikt nie będzie pracował fizycznie. W związku z powyższym praktycznie zlikwidowano szkolnictwo zawodowe (tutaj trzeba przypomnieć nazwiska dwoje "geniuszy" - Radziwiłł i Handtke). Oczywiście, uzyskanie matury na przyzwoitym poziomie jest dla większości uczniów nieosiągalne, a przebywanie w szkole ogólnokształcącej przez uczniów o niższych zdolnościach, powoduje ich frustracje i demoralizacje. Musi się przy tym obniżać średni poziom, który w naszych czasach osiągnął dno (a może będzie jeszcze gorzej?). Młodzież, nie nadająca się do przyswojenia przedmiotów abstrakcyjnych (takich jest większość), mogłaby z powodzeniem zajmować się pracami w zawodach budowlanych, mechanicznych itd. Niestety, przyuczenia człowieka 20-letniego do zawodu, który w życiu nic nie robił jest bardzo problematyczna - stąd brak fachowców.
Namnożyło się takich kierunków jak socjologia, politologia, psychologia, kulturoznawstwo, dziennikarstwo itd., które to kierunki mogą zapewnic pracę "przy zmywakach".
Można dalej mnożyć przyczyny dennego stanu nauczania, ale to nie ma sensu. Najwyższy czas, aby rozwalic całą strukturę szkolnictwa, zlikwidować idiotyczne gimnazja (chyba, ze chodzi nam o wyzwolenie konopii - tam to ma miejsce), wprowadzić różnorodność szkół średnich, zlikwidować większość "niedzielnych szkółek wyższych" i nie oglądać się na szkolnictwo gnijącego zachodu.
Czasu na wyjście ze zdegenerowanego systemu jest niewiele.

nie jest potrzebna do niczego, gdyby nie pweien niuans, uczy logicznego myślenia. Tu nie da się oszukać, zbajerować, zrobić wrażenia. Dlatego nazywana jest królową nauk bo z niej wynikają i na niej się opierają inne nauki. Matymatyki nawet nie trzeba się uczyć pod warunkiem że się ją rozumie, jak się się zrozumie to wszelkie problemy z "matmą" znikają. Jedno wynika z drugiego, logiczny ciąg zależności.

Na studiach miałem docenta od matmy, na którymś z wykładów poinformował nas że wybrał matematykę bo ma słabą pamięć, a potem przez ponad godzinę na trzech tablicach wyprowadzał wzór matematyczny, już nie pamiętam czego dotyczący. Masakra, wtedy zrozumiałem że są wyższe poziomy zrozumienia matematyki niż ten na którym byłem ja/

Poza głównym tematem Pani tekstu - ciekawa jestem, w jakich latach Pani chodziła do szkoły a potem zaczynała w niej uczyć. Zdałam maturę (również z matematyki) w 1965 roku w Liceum im. Narcyzy Żmichowskiej, więc z najlepszych w Warszawie. Z całą pewnością nie było w programie ani śladu rachunku prawdopodobieństwa, żadnych "schematów Bernoulliego, prawdopodobieństwa warunkowego, wzoru Bayesa, rozkładu zmiennej losowej, wartości oczekiwanej i wariancji", nie było także całek. Za to na studiach od pierwszego roku miałam kurs logiki matematycznej, teorii mnogości i dwa lata logiki, co uwielbiałam i świetnie mi szło. Być może to kwestia podejścia nauczycieli. W szkole podstawowej nauczycielki matematyki i fizyki były postrachem uczniów, o słynnej Róży ze Żmichowskiej nie wypada wspominać źle.
Będąc osobą kompletnie niezdolną do matematyki i fizyki (brat wybitny matematyk, topolog i informatyk), uczyłam się przez 11 lat szkoły niemal wyłącznie tych przedmiotów, a nie tego, co mnie interesowało. Natomiast zgadzam się, że już dość małe, 9-10-letnie dzieci muszą znać tabliczkę mnożenia, ułamki takie i takie, i umieć posługiwać się umysłem a komputera używać dla oszczędzenia czasu. Nauka matematyki jest konieczna na każdym poziomie edukacji, dla logiki i ćwiczeń rozwojowych, ale co do metod nie wracałabym do starych czasów.

Mój kolega, dziekan jednego z wydziałów Politechniki Warszawskiej całkiem niedawno wypowiedział takie zdanie: "Ci, którzy kończą obecnie trzyletnie studia inżynierskie, czyli licencjat, mają mniejszą wiedzę z przedmiotów podstawowych (matematyka, fizyka), niż my gdy kończyliśmy liceum w 1981".
Kolejne obniżenie poziomu właśnie weszło do liceum (obecnie ci będący w pierwszej klasie).
Matura, z której zrobiono fetysz. W praktyce można zdać kilka przedmiotów na poziomie podstawowym i ma się kwit na węgiel.
I wszędzie testy, testy i jeszcze raz testy. A jak przychodzi do rozwiązania zadania testowego to kaplica. Mam takie jedno ulubione zadanie: Rozwiąż czworościan foremny o danej krawędzi podstawy równej "a" - maturzyści, którzy zdali matematykę rozszerzoną nie wiedzą jak się do tego zabrać. Nie wiedzą, bo nie ma w zwyczaju robić rysunków do zadań.

Powrót do starego poziomu szkolnictwa jest w zasadzie
jedyną drogą do wygranej w wyścigu ekonomicznym z
naszymi "przyjaciółmi". Za pięć sześć lat nie będzie miał kto
to zrobić, wymrą niedobitki starej kadry.

tagore

W 2006 pisałem tak;

http://prawica.net/node/4139

Wczoraj dałem ten wpis do przeczytania mojemu starszemu synowi, który jest w 1 klasie liceum.

Powiedział, że w 3 klasie gimnazjum pani od matematyki napisała na tablicy zadanie.
Nikt z klasy nie potrafił go rozwiązać.
Wówczas pani pokazała książkę, z której pochodziło to zadanie - to była książka z IV klasy szkoły podstawowej z czasów komuny. Dzieciaki mocno się zdziwiły.

Syn od 4 klasy uczy się wg nowej podstawy programowej.
Co roku kupuję mu nowe książki.
Strach się bać co będzie z maturą i studiami bo uczelnia wymaga fizykę a oni mają fizykę tylko w 1 klasie.

Kiedyś czytałem o pewnym eksperymencie, polegającym na tym iż studenci uniwersytetu Yale dostali dwie deski sznurek i polecenie przejścia pewnej odległości bez dotykania ziemi ,jak najszybciej . Wszyscy przywiązywali sobie deseczki do nóg sznurkiem i szurając po podłodze jakoś tam szybciej lub wolniej brnęli do mety . Potem zabrano im jedną deseczkę i zostawiono tylko jedna i sznurek. Wszyscy przywiązywali sznurek do czubka deski pociągali ja do przodu jednocześnie podskakując . Wszyscy uzyskali znacznie lepszy czas niż za pierwszym razem. Czemu wiec za pierwszym razem nie wybrali tego sposobu chociaż wyraźnie mówiono ze liczy się jak najszybsze dotarcie do mety . Nadmiar dostępnych środków nie sprzyja myśleniu i szkodzi wynalazkom . To tyle w temacie internet pomocą w nauce.

Może się Pani przekona do protez https://class.coursera.org/cal... ;Żadnych kalkulatorów, Ivy League. :) Uwielbiam tego profesora. PS. Trzeba się zarejestrować na stronie Coursery, żeby mieć dostęp do materiałów. Kiedy ruszy następna edycja, dostęp zostanie zablokowany (w styczniu przyszłego roku). Jestem filolożką z wykształcenia, a dzięki tym kursom świetnie sobie radzę z rachunkiem różniczkowym. :) Teraz jestem w trakcie 'połykania' liczb zespolonych. Jedyny problem polega na tym, że muszę sprawdzać terminologię polską, bo nie wiem, jak się co nazywa. :)

Upadek edukacji spowodowany jest przez osoby, które wygłaszają taką opinię "w krajach europejskich obok oświaty dla plebsu przeznaczonego do sprzedawania buraków i obsługi stacji benzynowych"

Bardzo trudna jest edukacja dzieci w szkole z bardzo wielu powodów. Największym z nich jest fakt, którego ty nie zrozumiesz nigdy. Ludzie bardzo różnie przyswajają wiedzę. W zasadzie większość ludzi, którzy nie mieli pecha i nie mają deficytu uwagi może nauczyć się bardzo dużo z matematyki ale nie każdy tak samo szybko. Potrzebują więcej czasu/uwagi. Oczywiście można tak jak ty, kto nie potrafi szybko załapać słuchając na lekcji może wybrać karierę wśród plebsu na stacji benzynowej.

Mam nadzieje, że nie uczestniczysz już w "edukacji" dzieci.

Celowo pisałam "ty"