Panowie (i Panie), policzmy głosy!

Najpierw policzymy głosy w Sejmie dla przypomnienia:

PO       - 206,
PiS     – 136,
RP        – 43,
PSL      – 28,
SLD      – 25,
SP         - 19,
MN + N  – 3

Tak to chyba wygląda na dziś.

Zaraz po wyborach 2011 okazało się, iż plan stworzenia rządu Schetyny/Komorowskiego/Palikota nie udał się, niestety - i Tusk nadal pozostanie premierem, bowiem PO wygrało za wysoko. A czy wygrało naprawdę, czy dzięki „ruskim serwerom”, tego nie wiemy i to nie jest istotne dla dalszych rozważań.

Jeszcze przed wyborami próbowano sprowokować zamieszki, bowiem jest grupa, która uważa, że najlepiej byłoby odsunąć Tuska metodą wg PZPR, czyli krwawe zamieszki na ulicach = stan wyjątkowy = zmiana I Sekretarza. Ta grupa nadal próbuje tak rozegrać temat, do tego miała służyć zadyma na Marszu Niepodległości, to do nich były skierowane wczorajsze dramatyczne słowa premiera. Oczywiście nie ma to nic wspólnego z Kaczyńskim. Jednak po raz kolejny okazało się, że tak się nie da – pozostają metody parlamentarne.

Teraz będzie o Cyrylu I i o  Ziobrze. Pisałam o tym – jak ktoś myślał, że chodzi o dzieci nienarodzone, to doprawdy był naiwnym frajerem. Chodziło o stworzenie frakcji prawicowo-narodowej zbliżonej do  Komorowskiego i policzenie głosów. I to się udało – Ziobro został członkiem BBN (a w tle możliwa koncesja dla TV Trwam za „nie przeszkadzanie”?) i wyszło, że PSL (Piechociński) daje 19 , a Gowin 40 posłów do tego dealu.

To teraz bierzmy się za liczenie :)

Wariant pierwszy – Schetyna > max 150 posłów, Palikot > 43, PSL > 28-19=8, razem 201. Mało! Nawet poparcie SLD daje razem tylko 226.

Wariant drugi – Gowin > 40 posłów, SP > 19, PSL > 19, razem 78. Ze wsparciem PiS daje 214. Mało! Ale gdyby to wsparło także SLD to jest 239!

To dlatego Kaczyński zaproponował rząd techniczny z Glińskim – teraz rozumiecie przekaz?

PiS poprze wariant drugi nie wchodząc w koalicję, ale musi jako gwarancję mieć własnego premiera spoza parlamentu – to była „odzywka” Kaczyńskiego. Po czym nastąpiły trzy bardzo dobrze odnotowane konferencje, poświęcone sytuacji w kraju i słupki poszły w górę! Co oczywiście wsparło zasadniczo pozycję Kaczyńskiego w negocjacjach. Druga strona (schetynowcy?) przyłożyła trotylem. Pozycja JK trochę spadła, ale Tuskowi też się dostało.
No i przyszedł 11 listopada i zadyma na Marszu. Kaczyński i PiS nie pojawił się oficjalnie, ale byli posłowie PiS (Górski odegrał bardzo ważną rolę) oraz Kluby GP, które co prawda ciut się odcinały, ale szły twardo, a wiadomo, że są propisowskie do bólu.  Jednocześnie środowiska endeckie zaproponowały utworzenie Ruchu Narodowego, co oczywiście jest bardzo niebezpieczne, bo może rozwalić cały znany układ polityczny i dotychczasowe negocjacje. Jeśli RN się zarejestruje, a paru posłów ogłosi, że właśnie się przepisało do RN – mamy nową grę, a tego nikt nie chce, bo i tak sprawa jest totalnie niestabilna.
I oto nagle wczoraj Michnik ogłasza, że on nie ma nic do endecji, pod warunkiem, że to będzie „nasza” endecja (chyba Giertycha miał na myśli), natomiast Schetyna grozi Ziobrze i Kaczyńskiemu Trybunałem Stanu. A Miller zaczyna grać z Palikotem przeciwko narodowcom pozapartyjnym (MW i ONR). Zaraz po ruchu Millera następuje zmiana prezesa w PSL (pisałam o tym wczoraj – TU) .

Czyli wszystko już policzone, tylko nie wiadomo, jak to sklejać.  Na to wszystko Kaczyński spokojnie mówi – OK, w styczniu zgłaszam votum nieufności !
Czujecie bluesa????

Zmiana może się dokonać tylko z PiS, bez niego się nie uda, bo PSL wykonała woltę po ruchu Millera (Michnik chyba wpadł w panikę z tego powodu).

Na dzisiaj pozostaje ustalenie premiera rządu technicznego, inny jest niemożliwy w tym układzie. Miller siedzi na środku i rozdaje karty, ale tylko teoretycznie. Oczywiście istnieje szansa, że gdyby premierem został Kwaśniewski, to więcej posłów będzie „za” i przejdzie układ z Palikotem - ale Miller go nie chce, chce Cimoszewicza.  Cimoszewicz jest bardziej niezależny i nie boi się WSI (jak się miało tatusia w wywiadzie wojskowym, czy gdzie on tam był, to mu mogą WSI na pukiel skoczyć).

A Kaczyński póki co się zaparł. Jego deklaracja jest jasna politycznie – „chcecie Palikota i Komisję Trójstronną (olbrzymie wpływy banksterów) to sobie grajcie, beze mnie”.

A przecież Miller też tego nie chce!
Dlatego z punktu widzenia obserwatora sytuacja jest niezmiernie ciekawa, a Kaczor znowu gra pokerowo :)
Cała reszta to tylko dymy i rozrywki dla gawiedzi, albowiem demokracja w praktyce wygląda zupełnie inaczej, niż to się wydaje. Gra się takimi kartami, jakie się ma w ręku.

Wygląda na to, że Tuska wszyscy poważni gracze już mają dosyć, aczkolwiek z zupełnie innych powodów - po prostu przyszedł czas na poważnego partnera, zarówno w polityce międzynarodowej, jak i w decyzjach wewnętrznych.
Na dziś wszyscy się obwąchują i nikt nikomu nie ufa – już widzę te nocne rozmowy i tajne narady w bardzo dziwnych konfiguracjach :)
Jak to rozegrają, czas pokaże. Być może ten klincz sejmowy da kolejną szansę Tuskowi, być może jednak coś trzaśnie – jak już pisałam, jest i tak o niebo lepiej, bo znowu działa demokracja, czyli zachodzi wyraźna próba zahamowania władzy „jedynie słusznej partii”.
Prawdopodobnie votum nieufności Kaczyńskiego zostanie odrzucone, ale to znowu pozwoli na policzenie głosów i zorientowanie się w sytuacji, bowiem następny ruch to nowe wybory. Przedtem jednak trzeba osłabić frakcje Tuska, itd., itp. .....



PS. Tym razem Kasandra nie jest w stanie wywróżyć wyniku – za dużo zmiennych, zbyt wielkie obciążenia emocjonalne graczy i ich wyborców. Chaos widzę, chaos!  A w chaosie, jak wiadomo, wystarczy jeden mały motylek, żeby wszystkie przewidywania szlag trafił ! Sorry :)