Ostatnie takie Święta.

Celebryta Rybiński nawołuje do kupowania zielonych.
Ktoś tam wzywa do robienia zapasów cukru, kaszy, a nawet broni krótkiej.
 
Ja skromnie proponuję na zapas się po prostu nacieszyć  – bo za rok, wielu z Państwa nie będzie do śmiechu.
 
10 lat temu, agencja reklamowa, w której pracowałem, wystrzeliła z kampanią, pod takimi na przykład hasłami:
 
Nie funduj bankowi marmurowych schodów!
Dlaczego dzieci bankiera kochasz bardziej, niż własne?
 
A w wystawionej na widok publiczny i opatrzonej tabliczką  Nie karmić bankiera klatce, siedział sobie bankier, a dokładniej bankerus vulgaris.
 
Minęła (nomen omen) dekada i historia nie tyle zatoczyła koło, co zatoczyła się jak jakiś pijak, nawołując do ogłupiałej Publiczności wczesnym, a nawet, powiedziałbym startowym zupełnie Gierkiem:
 
Pomożecie?!
 
A Publiczność, ustami swoich Przedstawicieli, ochoczo odkrzykuje historii (historia mieszka ostatnio w Brukseli, ale ma też apartamenty w Berlinie i Paryżu):
 
Pomożemy !!!
 
No, bo jak nie pomóc, skoro proszą ?
 
I Brukselska Orkiestra Bankowej Pomocy gra, aż miło.
 
Zresztą są już pierwsi ochotnicy:
 
Taka Szwecja, biedny, skalisty kraj, na subarktycznych peryferiach Europy położony, zadeklarowała 11 miliardów euro.
 
To co, my nie od macochy ! Znaj Pana po cholewach! Albo my to jacy-tacy ?!
 
I dlatego Zastaw się, a postaw się !
 
Przebijemy Szwedów i damy więcej, bo nas stać!
 
To znaczy pożyczymy i to do tego – pożyczymy bezpiecznie.
 
I wtedy nas historia (która, jak wspomniałem, mieszka tam, gdzie mieszka) pochwali.
 
 
Są też tacy, co to udają, że wołania historii nie słyszą i dać kasy nie zamierzają.
 
Takie Czechy na przykład – kraj już nie mlekiem i miodem, ale wręcz piwem płynący !
 
Mówi premier Czech - Neczas (co nie znaczy, że teraz nie, ale później da -  on się tak po prostu Neczas nazywa), że kwit o przystąpieniu do Paktu Fiskalnego podpisze – jak najbardziej!
 
Ale kasy na ściepę dla niemieckich i francuskich banków – nie da :-)
 
Ot, od razu widać, że na Hasku wychowany!
 
Każdy, kto czytał  Przygody dobrego wojaka Szwejka (tak, wiem – zwracam się do niszy), a jeszcze na dodatek przeczytał ze zrozumieniem, zauważył, iż pod skorupą anegdot, Hasek starannie zamaskował prawdziwe cechy czeskiej natury – między innymi PRAGMATYZM zamaskował.
 
No, bo radzę się tylko tak przez chwilę (chwilę – nic więcej przed Świętami nie proponuję) zastanowić:
 
o ile pomiędzy pożyczką bezpieczną i pożyczką niebezpieczną może i jest różnica, to pomiędzy pożyczką (każdą) a odmową pożyczki, jest różnica fundamentalna:
 
jak się pożycza (bezpiecznie, lub nie), to się pieniędzy NIE MA (i wszystko jedno, czy nie ma się ich bezpiecznie, czy niebezpiecznie).
 
Za to, gdy się pożyczki odmówi – to się kasę zwyczajnie, egoistycznie, żeby nie powiedzieć ordynarnie – MA.
 
I Czesi będą ją mieli.
 
My – nie :-)
 
Bo my, Polacy, to miękkie serca mamy.
 
Tyle, że jak powiadają, kto ma miękkie serce, ten musi mieć twardą d…
 
Hm…