O dawaniu ciała, czyli nowy szef NeoRzepy.

Od razu uprzedzam, że nadzieje na to, że ten tekst jest obsceniczny, a przynajmniej świntuszący, są chybione, toteż złaknionych hardkoru odsyłam do kolejnych wypowiedzi wicemarszałka Stefana N.

Ten tekst jest zwyczajnie anatomiczny, bo anatomia (człowieka w szczególności), to dziedzina i pasjonująca i (mimo wszystko) niezbyt rozpoznana.

Ale do rzeczy, czyli do sekcji:

Media zawyły z rozkoszy, że Pan Hajdarowicz  dał twarz  transakcji zakupienia Rzeczpospolitej, Uważam Rze – no dobra: wydawnictwa Presspublica.

I to nie jest żaden zarzut, bo funkcja (jak kto woli – rola) tzw.  frontmana  jest znana w biznesie, jak świat długi i szeroki , choć nie musi się wiązać z dawaniem pieniędzy (o to dbają inni).

No więc Pan Hajdarowicz dał twarz transakcji i teraz nastąpi najciekawsze, bo tym samym dał znak do rozpoczęcia dawanie innych części ciała.

W NeoRzepie ktoś musi być naczelnym i oczywiście nie będzie nim Pan Lisicki, bo nie po to się wykłada te zorganizowane 80 milionów, żeby trzymać na stanowisku takiego nieudacznika.

No nie – nieudacznik brzmi źle, bo na mieście się mówi, że to Pan Hajdarowcz położył Przekrój, ale to pewnie nieprawda. Napiszmy więc: konserwatysty – o, tak dobrze.

Przyjdzie zatem jakiś nowy naczelny – nie wiem, czy Pan Wołek, czy Pan Gauden czy jeszcze ktoś  z tej półki ,  ale przyjdzie –  daję głowę.

I wtedy, większość zespołu (jak nie większość, to przynajmniej ci, co to kredytów we frankach nie mają)   da nogę.

Tym, którzy zostaną, nowy właściciel  poda rękę  i jednocześnie nowy regulamin do podpisania, w którym to regulaminie będzie stało jak byk, że trzeba obiektywnym być, i najlepiej – jak w Przekroju obiektywnym

I ci, co pozostaną, regulamin taki przyjmą do wiadomości i to będzie znaczyło, że  dadzą d…


PS. Przed chwilą, w TVN24, profesor (!) Śpiewak Paweł, obsobaczając rutynowo Kaczyńskiego i Macierewicza, użył określenia „tupające dzieci” –  wot, obrazowannyj czełowiek…

I jak tu się dziwić, że 25% zdających oblało maturę.