Czekanie na „przepraszam”

Sawicka skazana. Korupcja napiętnowana. Co dalej? Naturalną koleją rzeczy jest teraz – a raczej powinno być – chóralne, gremialne przeprosiny. Adresat: Mariusz Kamiński, niegdyś szef CBA, teraz wiceprezes PiS. Nadawcy (jak znam życie to jednak  bardziej potencjalni niż realni) to te media i ta pokaźna grupa polityków, którzy  na Kamińskim wieszali psy. Ci, którzy go odsądzali od czci i wiary, wieszali na nim psy, wyzywali od najgorszych, zarzucali fanatyzm i niskie pobudki (!), teraz muszą przeprosić. Każdy z osobna. I publicznie. A raczej: nie będą. Nie będą, bo to łobuzy o miedzianym czole. Dziś będą udawać, ze to nie oni. Ale pójdą  już całkiem „na rympał” i twardo będą obstawać, że to oni mieli rację. Bo korupcja to może i była, ale metody „tego Kamińskiego”. Itd., itp.
Zamiast więc gromkiego „przepraszam”, wejścia pod stół i odszczekania, posypania głowy popiołem i skruchy wraz z solenną obietnicą  poprawy, słyszymy teraz, ledwie parę godzin po wyroku, głuchą, przeraźliwą, skundloną  ciszę. I zapamiętamy tę ciszę i zapamiętajmy milczących albo nawet odszczekujących się. Mieli szansę przeprosić Kamińskiego i PiS, który zawsze byłego szefa CBA  bronił. Nie skorzystali z tego. To pokazuje raz jeszcze kim są. Tym większy będzie dla nich rachunek. A dla Mariusza – szacunek. Czyli to, na co tamci nie zasługują.

PS. I jeszcze słowo do tych, którzy zdezerterowali z formacji Kaczyńskiego i Kamińskiego w najtrudniejszym momencie, bo po przegranych wyborach, a dziś – w związku z wyrokiem na posłankę PO – wypinają piersi po ordery i odcinają medialne kupony: Panowie, miejcie choć minimum przyzwoitości i nie kradnijcie chwały i sławy Mariuszowi Kamińskiemu. Nie zbijajcie na tym swego politycznego kapitaliku. To doprawdy obrzydliwe.