Szalet imienia Manueli Gretkowskiej

Kania łaknąca dżdżu to przy żądnej choć kropelki krwi niezgody na monolicie zjednoczonej prawicy totalnej opozycji, napojone po dziurki w dziobie ptaszysko. A przecież gdyby wierzyć tyrającym pełną parą Generatorom Rzeczywistości Urojonej, obóz władzy trzeszczy w szwach. Ileż tam sprzecznych interesów, ile koterii szarpiących postawy sukna Rzeczpospolitej! Funkcjonariusze(i funkcjonariuszki) propagandy medialnej zainfekowani wszystkimi, nomen omen, do kupy naraz kuglarstwami Pytii, talmudystów, chiromantów, irydiologów, kabalarek, jednym słowem dyrektywą bossów: wstajesz i łżesz, usiłują wieszczyć ze spojrzeń, gestów, uśmiechów półgębkiem, strzyżenia uszami, zaciskania pośladków, wzorów na krawatach, obecności i nieobecności tu i ówdzie, najczęściej zaś po prostu z fusów i urojeń albo, jeśli ktoś woli, z bezbożnych życzeń, co piszczy na nowogrodzkiej, w Belwederze, na Krakowskim Przedmieściu, w Alejach Ujazdowskich, na Wiejskiej…
Otóż wedle GRU z Oszczerskiej i Wredniczej oraz jeszcze paru ujadających pikusiów, jest tajemnicą Poliszynela, że prezydent, premier, prezes, Gowin, Macierewicz, Ziobro, nie tworzą już zwartej drużyny dobrej zmiany. Ba, kaczyzm miota się w ostatnich paroksyzmach agonii. Prze więc wszelkimi sposobami do zawłaszczenia wymiaru sprawiedliwości, zwłaszcza Sądu Najwyższego, bo to on decyduje o ważności wyborów. A PiS wiedząc, że wszystkie, łącznie z wyborami Miss Polonia, przerżnie z kretesem, musi mieć na swoje usługi dyspozycyjnych sędziów, arbitrów piłkarskich nie wykluczając. I roi naiwnie, że władzy raz zdobytej w pokrętny sposób, nie odda nigdy. A takiego wała, jak mawiają elyty.
Pośród gwoździ do trumny pisiorów prawdziwym hufnalem jest sprawa Amber Gold. Komisja goni w piętkę, a poseł PO Krzysztof Brejza już rozwiązał węzeł gdański. Za aferą firmowaną przez Katarzynę i Marcina P. stoją SKOK-i, „Nasz dziennik” i jakiś zakonnik o pseudonimie Jacek. Tropy tak czy owak wiodą do Torunia. Aż żal, że taki bystrzak jak minister sprawiedliwości w gabinecie cieni, godny następca Borysa Budki, marnuje się na krajowym podwórku, sorry, na salonach, gdy na rozwikłanie czeka tyle światowych tajemnic, z zatonięciem Atlantydy, utajonym życiem Elvisa czy z losami Bursztynowej komnaty. Ukoronowaniem misji śledczych może być wisienka na torcie, czyli dowód, że gangiem Olsena kieruje w istocie Jarosław Kaczyński.
Opozycja totalna przystępuje do ataku na wszystkich frontach. Dość już dyktatu pomnikowo-nazewniczego! Jak nie monumenty smoleńskie, to papieskie, żołnierzy wyklętych, dzieci zgładzonych przez aborcjonistów… A po jedynym symbolu prawdziwej demokracji, tęczy na Placu Zbawiciela, wiatr zatarł ślad.
Z nazwami jeszcze gorzej. Nie dość, że w każdej pipidówce jest ulica, lub skwer Lecha Kaczyńskiego, to stare zacne nazwy podlegają dekomunizacji. Pomijam już dowcipy z ulicą Dworcowa, która była po prostu ulicą Dworcową. Ale Gierek, Ziętek, Armia Ludowa, Szenwald? Toż to kawał polskiej historii. Czyściciele ulic gotowi dobrać się jeszcze do nazwy Foksal, którą przed wojną zmieniono na Pierackiego, ministra zamordowanego przez ukraińskich nacjonalistów. Pierwotną nazwę Foksal, o zgrozo, przywrócili niemieccy okupanci! I tak trwa do dziś. Spuścizna SS w centrum stolicy? Okropne! Co innego jakieś nazistowskie echa w Gdańsku czy Wrocławiu. Wypada mieć nieco szacunku dla historycznego multi-kulti.
Jednak prawdziwy kłopot polega na tym, że bezimiennych elementów tkanki miejskiej, od arterii, przez galerie, kina, przedszkola, szkoły, stadiony, po szpitale i agencje towarzyskie, jest już jak na lekarstwo. Do niedawna białymi plamami świeciły magle. Po prostu brakowało godnych patronek. A teraz sama Nowoczesna może obdarować nazwiskami połowę tych przybytków w stolicy, o prowincji nie wspominając.
Zaś dla Manueli Gretkowskiej zarezerwowałbym jakiś zaciszny szalet. Jej publiczne nazwanie Piotra Dudy h….(ona wali bez kropek) z jajami zasługuje co najmniej na wpis ścienny obok na przykład: „HWDP”. Chociaż akurat określenie: h.. z jajami świadczy o męskości. O czym świadczy „klasa” pani Manueli przemilczę.
I na koniec przez chwilę poważnie. Rozmaici prześmiewcy próbowali sprowadzić pana prezydenta do roli Adriana. Ostatnio nie mogą się zdecydować czy wciąż czeka w przedpokoju na wysłuchanie czy zaprasza na audiencję do Belwederu. A moim zdaniem Adrian wyrasta na Hadriana. Przypomnę. Publiusz Eliasz Hadrian, w latach 117 – 138 cesarz rzymski, po śmierci zaliczony w poczet bogów. Parafrazując wieszcza: Adrianus obiit, natus est Hadrianus.
 
Sekator
 
PS.
 
- Znasz jakąś Polę, która nosi szynel? - pyta mój komputer.
- Nie rozumiem. Znane mi Pole, Gojawiczyńska i Negri na pewno nie nosiły takich paltotów.
- No to której Poli szynela tajemnicę znają wszyscy?
- Ech, te twoje skojarzenia – kończę pogawędkę.