Szpaler hańby

Koridor hańby – oto technologia zwalczania „separatyzmu” (a w istocie rosyjskiej dywersji) na Ukrainie. „Sekretna technologia” - jak ją dowcipnie określił dziennikarz hromadske.tv w rozmowie z członkiem zaporoskiej samoobrony majdanu, wokalistą Arsenem Mirzojanem.

Sekretna technologia polega na tym, że otacza się „separatystów” i żąda, aby przeszli przez szpaler rozwścieczonych ukraińskich patriotów. Jeżeli nie chcą przejść przez szpaler, obrzuca się ich jajami, mlekiem, mąką, a także (w mniejszym stopniu) brukiem, butelkami i petardami przez kilka godzin. Tak jak to zrobiono w Zaporożu, mieście określanym jako miasto o ukraińskiej kulturze narodowej, dzięki czemu miejscowy supermarket prawdopodobnie zarobił tyle, ile zwykle zarabia przez miesiąc. Można to też nazwać sposobem na pobudzanie narodowej konsumpcji, a więc czynem podwójnie patriotycznym.

http://www.radiosvoboda.org/media/video/25333031.html

Podobną technologię zastosowano również ostatnio wobec prorosyjskiego kandydata na prezydenta Ukrainy, Olega Cariowa. Tyle tylko, że Cariow przeszedł przez kordon hańby, a „separatyści” w Zaporożu nie przeszli i cały arcybolesny rytuał trwał wiele godzin, aż do nocy, gdy liczba patriotów wzrosła czterokrotnie... Wniosek z tego, że Cariow wykazał się cywilną odwagą, choć był zupełnie sam i podczas rytuału mógł śmiało stracić zdrowie lub życie:

http://youtu.be/Rd6_GpeaxcM

O czym świadczą te wydarzenia, które w każdym uczciwym człowieku muszą przecież budzić uczucia co najmniej mieszane?

Obserwuję ukraińskie media od dobrych kilku miesięcy. Nie trzeba być specjalistą, aby stwierdzić, że poprzez tą "sekretną technologię" Ukraińcy demonstrują swoją wolę ukarania zdrajców. Można odnieść wrażenie, że również spóźniona „akcja antyterrorystyczna” ukraińskiego rządu rozpoczęła się pod naciskiem automajdanu, choć może to być przypadkowa zbieżność czasowa (złość ludzi na bezczynność zbiegła się w czasie z dojrzewaniem decyzji w rządzie Ukrainy).

Słynny sotnik samoobrony majdanu Wołodymir Parasiuk wezwał też wszystkich, by nie zdawali się na rząd i jego urzędników, ale sami w miarę sił i możliwości organizowali obronę zagrożonych miast i miasteczek na wschodzie i na południu Ukrainy. Takowe inicjatywy mnożą się w różnych miejscach i polegają przede wszystkim na ustawianiu blok-postów na drogach wjazdowych oraz wspieraniu miejscowej milicji w jej zadaniach.

Także ostatnie niekonwencjonalne działania ukraińskiej armii (przemieszczanie wojsk pod wrogą banderą) budzą płomyczek nadziei, że Ukraińcy zejdą z wyznaczonego im przez Putina i społeczność międzynarodową kursu i ścieżki, która jak do tej pory prowadziła ich do katastrofy. Że na masową dywersję Putinistów odpowiedzą również masową i – daj Boże – skuteczną dywersją.

Jakub Brodacki