Tusk w Pułtusku w połowie drugiej kadencji

1. Wczorajsza wizyta premiera Tuska w Pułtusku w połowie drugiej kadencji jego rządu, miała być według pomysłu jego PR-owców w pewnym sensie happeningem, pokazującym, że szefa rządu ciągle stać na dystans wobec własnej osoby i kierowanego przez siebie rządu.
Niestety tego, żartu nie zrozumieli mieszkańcy tego miasta, ponieważ ci którym udało się zbliżyć do premiera, narzekali na niski poziom wynagrodzeń, wysokie bezrobocie i coraz większą biedę.
Szef rządu, zresztą chyba wsłuchiwał się w te głosy, bo podsumowanie połowy swojej drugiej kadencji sformułował tak „Polska może być zadowolona z ostatnich dwóch lat rządów, Polacy niekoniecznie”.
2. Zresztą w zaprzyjaźnionych z premierem mediach od kilku dni trwa już próba koncentracji uwagi opinii publicznej na głębokiej rekonstrukcji rządu i kolejnym już 4 expose Tuska, w którym ma mówić o nowych wyzwaniach stojących przed jego nową ekipą i to nie tylko do końca tej kadencji ale nawet na kolejne lata.
Sam premier Tusk także chciałby głównie rozmawiać o przyszłości, bo przecież nie rozliczył ani z pierwszych 4 lat rządzenia nawet w kampanii wyborczej 2011 roku ale i z dwóch lat rządzenia w nowej kadencji.
3. Przypomnijmy tylko, że zupełnie fatalnie wyglądała realizacja zapowiedzi z pierwszego expose Premiera Tuska z 2007 roku. Według tych, którzy analizowali to wystąpienie, premier Tusk złożył w nim aż 182 różnego rodzaju zobowiązania z tego 73 to tzw. twarde zobowiązania.
Ich realizacja szła jak po grudzie, zaledwie kilkanaście z nich zostało zrealizowane przy czym niektóre tylko częściowo tak jak np. podwyżki płac tylko dla nauczycieli, choć w zapowiedziach były podwyżki płac dla całej sfery budżetowej.
Ostatecznie doszło jednak do poważnego realnego obniżenia wynagrodzeń w sferze budżetowej (poza wspomnianymi nauczycielami) bo przy kilkunastoprocentowej inflacji i zamrożeniu płac w tej sferze, mieliśmy do czynienia z ich realną obniżką.         
Szczególnie rażące były podwyżki podatków zamiast ich obniżania czy gwałtowny wzrost deficytu sektora finansów publicznych (nawet do 120 mld zł w 2010 roku) przy deklarowaniu jego wyraźnego zmniejszania.
Podobnie wyglądał by opis ponad 60 pozostałych zobowiązań Tuska z pierwszego expose. Z reguły mieliśmy do czynienia albo z nic nie robieniem w danej dziedzinie albo z podejmowaniem działań, które przyniosły skutki odmienne od tych, które zapowiedział szef rządu.
4. Później było II expose w 2011 roku i III w 2012 ale podczas nich były prezentowanie tylko nadzieje na „duże” pieniądze dla Polski z budżetu UE na lata 2014-2020 i pomysły na dodatkowe pożyczanie tym razem poza systemem finansów publicznych (projekt Polskich Inwestycji Rozwojowych).
Wszystko to zostało okraszone podwyższeniem wieku emerytalnego o 2 lata dla mężczyzn i o 5 lat dla kobiet i to pomimo zebrania przez związki zawodowe blisko 1,5 mln podpisów pod referendum w tej sprawie.
W ostatnich miesiącach już po nowelizacji budżetu na 2013 rok kiedy okazało się, że deficyt budżetu państwa trzeba zwiększyć o kolejne 16 mld zł do kwoty 51 mld zł, wręcz „na łeb na szyję” przygotowano pomysły zmian w OFE ,które tak naprawdę są „skokiem na kasę”.
Przejęcie blisko 150 mld zł obligacji skarbowych z OFE pozwoli na zmniejszenie wydatków budżetowych w 2014 roku aż o 23 mld zł (i w ogóle przygotowania i uchwalenie budżetu na przyszły rok) i zmniejszenie na papierze długu publicznego aż o 8% PKB, co otwiera drogę do kolejnej fali pożyczania (choć do tej pory rząd Tuska pożyczył przynajmniej 450 mld zł i w związku z tym zwiększył dług publiczny do blisko 1000 mld zł).
5. Niezależnie więc jak głębokiej rekonstrukcji rządu premier Tusk dokona w najbliższych dniach i jakie jeszcze obiecanki skieruje do Polaków w swoim 4 expose, to nawet życzliwi szefowi rządu eksperci, jednoznacznie stwierdzają, że „z tej mąki chleba już nie będzie”.
Świętowanie więc półmetka II kadencji przez Tuska w Pułtusku czy inne happeningi niewiele już dadzą i jeżeli notowania Platformy pod jego kierownictwem na trwale zejdą poniżej 20%, to nawet tej drugiej połowy obecnej kadencji rządu pod jego kierownictwem, nie da się już dokończyć.