Jestem przeciw karze śmierci. Ale Putina trzeba zabić!

Ten ty­tuł to po­wszech­na opi­nia in­te­lek­tu­ali­stów za­chod­ni­ch. Jed­ni tak my­ślą po ci­chu, in­ni to gło­szą otwar­cie. A ja uwa­żam, że Pu­ti­no­wi trze­ba wy­mie­rzyć ka­rę śmier­ci i go po­wie­sić. Osą­dzić go moż­na na­wet za­ocz­nie. Ale moż­na go też od­strze­lić.



Sąd czy try­bu­nał

       Nie po­trze­ba do te­go żad­ny­ch spe­cjal­ny­ch try­bu­na­łów mię­dzy­na­ro­do­wy­ch, nie po­trze­ba spe­cjal­ny­ch trak­ta­tów i nad­zwy­czaj­ne­go pra­wa o lu­do­bój­stwie. Je­mu na­le­ży się ka­ra śmier­ci na pod­sta­wie zwy­kłe­go ko­dek­su kar­ne­go. Mo­że ją wy­mie­rzyć kat, a mo­że też snaj­per. To bę­dzie bar­dziej pe­da­go­gicz­ne, niż gdy Pu­ti­na otru­je kum­pel, al­bo ochro­nia­rz mu wbi­je szty­let w ser­ce, gdy bę­dzie spał.

       A już kom­plet­nie nie­pe­da­go­gicz­ne bę­dzie, gdy Pu­tin umrze na­tu­ral­nie, jak Sta­lin. To nie od­strze­le­nie Sta­li­na, to nie osą­dze­nie i nie­po­wie­sze­nie ru­ski­ch zbrod­nia­rzy wo­jen­ny­ch je­st przy­czy­ną obec­nej woj­ny. ZSRR trze­ba by­ło zli­kwi­do­wać tak jak III Rze­szę. Po wy­gra­nej zim­nej woj­nie trze­ba by­ło ich do­bić, Ro­sję zli­kwi­do­wać, a przy­wód­ców roz­strze­lać.

Ka­ra śmier­ci czy obro­na ko­niecz­na

       Ka­to­lic­ki pu­bli­cy­sta, To­ma­sz Ter­li­kow­ski tak na­pi­sał: "Je­stem prze­ciw­ko ka­rze śmier­ci. Ale je­stem za obro­ną ko­niecz­ną." Uznał, że za­bi­cia Pu­ti­na to obro­na ko­niecz­na.

       Prze­tłu­ma­czę to na ludz­ki ję­zyk: je­śli na­past­nik sta­no­wi za­gro­że­nie, to go moż­na za­bić, bez są­du, bez obiek­tyw­nej oce­ny, bez udo­wod­nie­nia wi­ny. Pó­ki mor­du­je, moż­na go w od­we­cie za­bić, na­wet je­śli się po­my­li­my. Niemniej jak już skoń­czy mor­do­wa­nie, już się do wo­li wy­mor­du­je, za­mor­du­je wszyst­ki­ch, któ­ry­ch chciał za­mor­do­wać, i już prze­sta­nie mor­do­wać, to już je­st nie­ty­kal­ny, trze­ba go chro­nić, nie wol­no go za­bić, na­wet je­śli sąd go spra­wie­dli­wie oce­ni i wy­da wy­rok.

       No ale skąd wia­do­mo, że mor­der­ca już prze­stał mor­do­wać? Jak to oce­nić? Dla­cze­go wol­no na­past­ni­ka za­bić w emo­cja­ch, a nie moż­na za­bić po obiek­tyw­nym osą­dze­niu i udo­wod­nie­niu mu wi­ny? Pó­ki trwa woj­na, to moż­na Pu­ti­na za­bić. A jak się skoń­czy, to już nie wol­no. To prze­cież głu­pie je­st!

Lo­gi­ka

       In­te­lek­tu­ali­ści sprze­ci­wia­ją­cy się ka­rze śmier­ci to są po pro­stu nie­lo­gicz­ne głup­ki — ich po­glą­dy są nie­spój­ne, nie trzy­ma­ją się ku­py. W cza­sie woj­ny wi­dać to jak na dło­ni — głu­po­ta wy­cho­dzi bar­dzo ja­skra­wie.

       Ten za­bo­bon sprze­ci­wia­nia się ka­rze śmier­ci, to je­den z wie­lu za­bo­bo­nów roz­po­wszech­nia­ny­ch na Za­cho­dzie. Wy­ni­ka z błęd­ne­go za­ło­że­nia, że ludz­kie ży­cie je­st naj­waż­niej­sze, że to naj­wyż­sza war­to­ść mo­ral­na. A to nie tyl­ko nie­praw­da, ale ta­kie za­ło­że­nie po­wo­du­je wie­le sprzecz­no­ści, więc je­st nie­lo­gicz­ne.

       Je­śli ludz­kie ży­cie je­st naj­waż­niej­sze, to zna­czy, że ży­cie wszyst­ki­ch lu­dzi je­st naj­waż­niej­sze. Wszyst­ki­ch lu­dzi za­wsze i wszę­dzie. Lu­dzi w do­wol­nym wie­ku, któ­rzy do­ko­na­li do­wol­ny­ch czy­nów. Co by czło­wiek nie zro­bił, to je­go ży­cie je­st naj­waż­niej­sze. Wy­mor­du­je mi­lio­ny i na­dal je­go ży­cie bę­dzie naj­waż­niej­sze. To je­st bez sen­su!

Rów­no­ść

       Sen­sow­ne, mo­ral­ne, lo­gicz­ne, mą­dre za­ło­że­nie co do ży­cia je­st tyl­ko jed­no: ży­cie wszyst­ki­ch lu­dzi je­st rów­no war­te w mo­men­cie ich po­czę­cia. Każ­de roz­po­czę­te ży­cie je­st ty­le sa­mo war­te. A po­tem, w mia­rę jak czło­wiek ży­je, je­go ży­cie na­bie­ra lub tra­ci war­to­ść.

       Ży­cie to pro­ces i ja­ko ten pro­ces na­le­ży je war­to­ścio­wać. War­to­ść sta­no­wią czy­ny czło­wie­ka, a nie sam fakt, że ist­nie­je. Mo­ral­nej oce­nie pod­le­ga­ją czy­ny ludz­kie, a nie lu­dzie. Ist­nie­nie je­st oczy­wi­ście waż­ne, naj­waż­niej­sze, bo ja­ko nie­byt nie moż­na dzia­łać, dzia­ła tyl­ko byt. Nie­mniej to tak jak z wol­no­ścią. Wol­no­ść je­st naj­waż­niej­sza, bo bez niej ma­ło co moż­na zro­bić. Tylko że wol­no­ść to do­pie­ro po­ten­cja do­bra, a nie do­bro. I tak sa­mo je­st z ży­ciem.

       Za­bi­cie dziec­ka przed uro­dze­niem to mor­der­stwo nie dla­te­go, że uni­ce­stwia się coś bez­cen­ne­go, ale dla­te­go, że to za­bi­cie czło­wie­ka, któ­ry nic złe­go jesz­cze nie zro­bił, nie do­ko­nał żad­ne­go czy­nu, za któ­ry moż­na go za­bić. Przy­ka­za­nie za­ka­zu­je mor­do­wać, a nie za­bi­jać. Mor­der­stwo to za­bój­stwo nie­win­ne­go — win­ne­go za­bić moż­na.

Za­bić Pu­ti­na

       Bez­po­śred­nio w obro­nie wła­snej wol­no Pu­ti­na za­bić – bo ży­cie ata­ku­ją­ce­go tra­ci war­to­ść. Wol­no go też po­wie­sić w wy­ni­ku spra­wie­dli­we­go osą­dze­nia, gdy się go poj­mie i już prze­sta­nie bez­po­śred­nio za­gra­żać. Mo­że go też od­strze­lić snaj­per, bo w wy­ni­ku swo­ich mor­dów utra­cił cał­ko­wi­cie war­to­ść ja­ko czło­wiek. Wszyst­ko dla­te­go, że Pu­tin pro­wa­dzi woj­nę na­past­ni­czą, za­ini­cjo­wał ją. I żad­ne uwa­run­ko­wa­nia geo­po­li­tycz­ne nie ma­ją kom­plet­nie zna­cze­nia w mo­ral­nej oce­nie je­go czy­nów — ma­ją zna­cze­nie tyl­ko w oce­nie po­li­tycz­nej.

       Je­go prze­ciw­nik Ze­łeń­ski, też za­bi­ja, też wy­sy­ła żoł­nie­rzy na wal­kę a oni za­bi­ja­ją ru­ski­ch sał­da­tów. Niemniej przez to je­go ży­cie nie utra­ci­ło war­to­ści, a na­wet prze­ciw­nie – swo­ją bo­ha­ter­ską, dziel­ną i mą­drą po­sta­wą stał się wie­lo­kroć bar­dziej war­to­ścio­wym czło­wie­kiem, niż był przed woj­ną. Dla­te­go, że on się bro­ni, pro­wa­dzi woj­nę obron­ną.

Sy­me­try­zm

       I Pu­tin, i Ze­łeń­ski do­wo­dzą ar­mia­mi, któ­re za­bi­ja­ją. Tylko że sy­tu­acja nie je­st sy­me­trycz­na. Kto raz za­ini­cjo­wał prze­moc w ce­lu mor­do­wa­nia lu­dzi, cał­ko­wi­cie za­tra­cił war­to­ść swo­je­go ży­cia — a na­pad­nię­ta ofia­ra, cią­gle tą war­to­ść za­cho­wu­je i je­śli się dziel­nie bro­ni to jej war­to­ść wzra­sta. Oni by­li so­bie rów­ni mo­ral­nie, gdy się po­czę­li. Dziś rów­ni nie są. War­to­ść ży­cia Pu­ti­na zma­la­ła do ze­ra, Ze­łeń­skie­go wzro­sła ty­siąc­krot­nie. Ży­cie to pro­ces, więc i je­go war­to­ść to pro­ces — to wzlo­ty i upad­ki.

       Pu­tin to mo­ral­nie upa­dły dyk­ta­tor — każ­dy mo­że go za­bić. Niemniej na­sza cy­wi­li­za­cja wy­ma­ga, by naj­pierw go osą­dzić, wy­li­cza­jąc wszyst­kie je­go wi­ny, po­tem wy­dać na nie­go spra­wie­dli­wy wy­rok śmier­ci i go po­wie­sić. Pó­ki Pu­tin i wszy­scy mu pod­wład­ni mor­du­ją, mo­że ich za­bić każ­dy i bę­dzie to mo­ral­nie uspra­wie­dli­wio­ne, ale bar­dziej szla­chet­ne bę­dzie wy­mie­rze­nie im wszyst­kim ka­ry śmier­ci.

Grzegorz GPS Świderski
t.me/KanalBlogeraGPS

PS. Notki powiązane:

• Co jest lepsze: Rosja czy USA?
• Odpowiedzialność za gwałt i wojnę
• Rosja kontra Rzesza

Tagi: gps65, wojna, obrona konieczna, kara śmierci, Putin, Zełeński, wartość życia