Inwazja jaszczurów

INWAZJA JASZCZURÓW - to tytuł słynnej książki Karela Capka, która ukazała się w roku 1936, a jej przesłanie nieprzypadkowo zbiegało się z dość szybką degradacją ideałów demokracji w Europie, oczywiście wskutek kolejnych aneksji dokonanych przez hitlerowskie Niemcy – najpierw Austrii, a następnie Sudetów z ludnością niemiecką (był to cios dla całej Czechosłowacji) w roku 1938. W tym samym roku zresztą zmarł Autor tego utworu, którym starał się ostrzec ludzkość przed marszem „płazów” (w oryginale czeskim były bowiem „płazy”, które w polskim przekładzie zastąpiono bardziej drapieżnymi jaszczurami).  Wizją agresywnych „jaszczurów” Autor przedstawił zagładę narodów, to co działo się na jego oczach. A potem, kiedy się dokonało, Capek w chorobie nie walczył o życie, gdyż wolę życia zabiła w nim właśnie wizja nadchodzącej przyszłości i tej tragedii, którą opisał. Kiedy brunatny totalitaryzm zabijał kolejne demokracje, Capek upadał na duchu i bolał tym bardziej, ponieważ był  współtwórcą młodej demokracji czeskiej, która rozpadła się po brutalnej aneksji. Przekaz jego bardzo specyficznej książki odwoływał się do tego, co oglądano wtedy w Europie – maszerujące kolumny „płazów” w niemieckich mundurach – dlatego Capek nie zgadzał się z krytykami, którzy nazwali jego powieść utopijną. I miał niewątpliwie rację, to recenzenci byli mniej przenikliwi lub woleli nie narażać się rosnącej fali hitleryzmu.

  Przesłanie Capka pozostało uniwersalne, a powtórzyło się niestety  zaraz po wojnie, wraz z najazdem Armii Czerwonej na „wyzwalane” kraje... A potem i w  1956 czy 1968, kiedy to „płazy” ( zjednoczone w pakcie warszawskim) najechały Węgry, potem Czechosłowację! Bo ...”Płazy nie mogą walczyć przeciw Płazom. To byłoby wbrew prawom przyrody. Płazy to jeden ród...” A  dzisiaj aktualność wizji Czapka widzimy po inwazji jaszczurów na Ukrainę. Za tym szczególnym potopem i próbą zagłady suwerennego państwa i wolnego narodu kryje się przecież  cielsko  totalitaryzmu o innej barwie, malowanego na czołgach byłej Armii Czerwonej. A po niemal stu latach pewne fragmenty opowieści Czapka brzmią jakże współcześnie:  „Salamander-Chief stawia żądania...i chrapliwy, gwałtowny, wściekły głos – halo, wy ludzie...nie róbcie głupstw, wszystko cokolwiek spróbujecie zrobić, obróci się przeciw wam!”...Brakuje tylko szantażu użycia broni nuklearnej, nieznanej jeszcze w tych latach, kiedy Czapek pisał swoją powieść...

  Jesteśmy właśnie w tym momencie Historii, gdy nowy szef „płazów” grozi ludzkości unicestwieniem i właściwie straszy nas końcem świata, katastrofą zrodzoną z chorobliwej wizji sztabu „płazów”, którym się zdaje, że są osaczone i że to ludzkość ponosi winę za kryzys(!). Jest odwrotnie, to „płazy” w Rosji unicestwiają podstawowe prawa człowieka i ideały wolności, a kiełkującą tam po 1991 roku demokrację ponownie skrępowano i zamurowano żywcem znowu na Łubiance. Ale ona żyje, nie umarła, a jej głos dobiega choćby z celi więziennej Nawalnego... Krzyk tej spętanej demokracji słychać i na ulicach miast, w których Rosjanie protestują przeciw wojnie i mobilizacji... Słychać nieraz ten krzyk przed ambasadami Rosji na planecie...Czy w autach i samolotach unoszących w inne kraje młodych Rosjan, którzy nie chcą bić się na Ukrainie... Nie popierają aberracji Kremla, który stworzył fałszywy pretekst „denazyfikacji”!  Rację mają zatem ci wszyscy, którzy uważają, iż historia jest całkowicie irracjonalna, bo przecież uzasadnienie „specjalnej operacji wojskowej” było zupełnie bez sensu i  wyssane z chorych wizji Dugina, a także Iwana Ilijina ( 1883- 1954), żyjącego na Zachodzie od 1922 ostatecznie ( ale i także wcześniej) i który był niejako prekursorem pewnych idei Dugina. To właśnie w dziełach Iljina nowe moskiewskie elity, po upadku imperium w 1991,  znalazły myśli przedstawiające Ukrainę, Europę i Stany Zjednoczone jako ...egzystencjalne zagrożenia dla Rosji(!)...( vide Timothy Snyder, „Meet Ivan Ilyin, the intellectual godfather of Putinism” w „Idea – Journal of Politics and Culture Issue”, Washington DC, listopad/grudzień 2017). Ziarno padło – jak wiemy – na kamienistą glebę Kremla, wrogą rządom prawa, co jedynie sparaliżowało wszelkie  próby demokratyzacji Rosji i ułatwiło odrodzenie się reżimu totalitarnego z epoki sowieckiej, a także pomysły przywracania granic sowieckiego imperium. Jaszczury tylko na to czekały...A po siedmiu miesiącach wojny zrozumiał to wreszcie prezydent Macron i wołał w ONZ, że to powrót do imperializmu, żałując zapewne straconego czasu na telefony do Putina. Bystrzejszy od niego był jego rodak markiz de Custine, który już w 1839 roku przeniknął istotę Rosji: „Życie tam jest nieustanną konspiracją przeciw prawdzie. A kto nie daje się okłamać, uchodzi za zdrajcę...”

   Tymczasem na forum ONZ nieustannie słyszymy kłamstwa rosyjskie o „specjalnej operacji” na Ukrainie,  właśnie wystąpił tam czołowy minister i „rzecznik” putinizmu, niejaki Ławrow, oskarżając Zachód o szerzenie groteskowej „rusofobii” i zaprzeczał wszelkim zbrodniom popełnianym przez Rosjan podczas tej kryminalnej i absurdalnej wojny. I „ jaszczury”  mają nadal prawo weta we własnej sprawie, choć jest wniosek o pozbawienie ich tego występnego przywileju. A zatem ONZ mimo woli staje się instrumentem zafałszowanej propagandy Kremla i pod tym względem nie różni się od swych początków w r.1945, kiedy także na sesjach ONZ dominowały kłamstwa Stalina i Mołotowa, a pomiatano Polską, ofiarą wspólnej inwazji niemiecko-sowieckiej z września 1939. I której, na mocy też „referendum”, odebrano wschodnie ziemie ze Lwowem. Szykuje się kolejny rozbiór Ukrainy, w 2014 odebrano im Krym – a teraz ?  Dziś ONZ wpawdzie uznaje te referenda za nielegalne, nawet zwykle prorosyjska Serbia też je odrzuca, ale niestety wbrew karcie ONZ Kreml stosuje metodę siły i szantażu. Tamtą inwazję „jaszczurów” z 1939 roku  być może przeczuł  Capek, ale chyba nie był w stanie przewidzieć aż tak bestialskiej inwazji, jaką świat ujrzał w roku 2022...I że stalinizm przekształci się  w XXI wieku w inny reżim totalitarny, zagrażający już całemu Zachodowi, a nie tylko krajom sąsiednim.