MAGIA NAMIĘTNOŚCI

Źle się dzieje w Państwie Polskim.
W przejmujący sposób pisze o tym profesor Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego Andrzej Nowak, we wstępie do książki „Od Polski do post-polityki”, cytuję:
„Martwię się o to, co się stało z demokracją, z Rzeczypospolitą, z Europą Wschodnią, z Europą. Co dzieje się z rzeczywistością w magmie płynącego z posłusznych (komu?) mediów przekazu „pi-ar”..., że następuje narastające poczucie rozpadu wspólnoty, którą stworzyły poprzednie pokolenia Polaków..., że należy rozważyć możliwość końca naszej historii...”.

Dlatego uważam, iż w tym dramatycznym momencie każdy z nas, któremu los Polski nie jest obojętny, powinien dać coś z siebie dla naprawy Rzeczypospolitej.
I z tego właśnie powodu napisałem pierwszą w moim życiu powieść, której dałem tytuł „Magia namiętności”, przy czym, słowo „namiętności” proszę czytać w liczbie mnogiej, a więc namiętności naszych, polskich. Dokładniejszy opis – patrz: http://www.portal.arcana…

Ta moja powieść to z jednej strony sensacyjny romans, z drugiej zaś zapis losów przyzwoitego Polaka, który zdobył się za młodu na „małe bohaterstwo” nie dając się uwieść komunie, a później miał dość siły by w imię obrony wartości, jakie wyniósł z domu położyć na szalę karierę i życiową miłość.
Bo przecież takich skromnych, bezimiennych bohaterów są w Polsce miliony, lecz nie wiedzieć, czemu, nikt o nich jak dotąd nie napisał książki.. Dlatego pisząc tę powieść miałem cichą nadzieję, że jej lektura przywróci czytelnikom, chociaż odrobinę wiary w odnowę wartości, które oszołomieni upadkiem komuny pozwoliliśmy zadeptać „oświeconym siewcom nowego porządku”. Chciałem ludziom przypomnieć, że to, co nasze, polskie, też może być piękne. Jaka to książka ocenią czytelnicy. Ale jedno wiem na pewno. Nikt dotąd w ten sposób nie pisał o PRL-u.

Prezes krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, pani profesor Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego Gabriela Matuszek, tak określiła moją „Magię Namiętności”, cytuję:
„Książka Krzysztofa Pasierbiewicza to filmowa opowieść o naszej młodości przeżytej w okresie alternatywnego PRLu, w smutnym, choć na swój sposób bardzo wesołym kraju..., a także o magii miłości, która rozświetla nawet najbardziej ponurą rzeczywistość... to namiętny romans z PRLem w tle, w którym ważną rolę odgrywa patriotyzm i poczucie narodowej tożsamości..., powieść, która może mieć duże powodzenie u czytelników, ponieważ zawiera te elementy, które czytelnicy lubią: jest to, bowiem opowieść o wielkiej miłości, rozgrywająca się w atrakcyjnych przestrzeniach, prowadzona w sposób żywy, barwny, wciągający suspensami..., a zaletą tej książki jest to, iż biografia jednostkowa wpisana została w aranżowaną przez historię biografię zbiorową..., a w tło romansu wpisana jest panorama życia PRLu, zdefektowanej rzeczywistości, ale także polityczna i intelektualna opozycja i próby wybicia się na wolność...".

Pisząc moją powieść starałem się unikać tonów martyrologicznych i nadmiernie patetycznych, bo to bardzo drażni i zniechęca młodych, którzy praktycznie nie czytają książek, a jeśli już, to szukają pozycji „atrakcyjnych i chwytliwych”, w których się dużo dzieje, krótko mówiąc, które nie są nudne. Dlatego sprawy poważne stanowią dyskretne tło mojej książki, a głebsze przesłania są niejako „przemycane” pomiędzy wierszami. Chciałem w ten sposób trafić do młodego czytelnika, który jest przekorny, bo zrażony wieczną polską kłótnią, a jeszcze do tego perfidnie zbałamucony przez media.

Dlatego moją powieść napisałem w formule hollywoodzkiego kina.
To taka polska miniaturka „Doktora Zywago”. Tam był wielki romans z rewolucją w tle, tu natomiast jest szalona miłość, która się zderzyła z szalbierstwem komuny. Ale co ważne, wszystko, o czym napisałem w „Magii namiętności” rzeczywiście się wydarzyło. I choć trudno w to uwierzyć, opisane miejsca, postaci i zdarzenia są prawdziwe, a więc nie jest to jakaś wydumana fikcja. A czytelnicy, którzy jeszcze pamiętają czasy PRLu znajdą w tej książce siebie, swoje niegdysiejsze troski, lecz także radości, namiętności i marzenia.

Książka już opuściła drukarnię. I tu mój apel. Proszę tego tekstu nie traktować broń Boże za kryptoreklamę, lecz jako anons autorski. Bo nie bez podstaw sądzę, że „salon” dałby wiele, żeby o tej niepoprawnej politycznie książce nikt się nie dowiedział. Miałem ogromne opory z umieszczeniem tego anonsu na blogu, ale specjaliści od książek poradzili mi, żebym nie był głupi, bo wszyscy tak robią. A poza tym, blogerów z Niezależnej.pl traktuję, jak wielką rodzinę.

Pisząc moją powieść miałem cichą nadzieję, że książka ta zespoli tych wszystkich, których łączy współmyślenie w trosce o dobro Rzeczypospolitej. Tym bardziej jestem zaszczycony, że moją powieść zdecydowała się wydać najzacniejsza z zacnych witryna ARCANA.

I ostatnia prośba. Jeśli ktoś z Państwa zechce przeczytać „Magię namiętności”, albo, chociaż przewertować, bardzo uprzejmie proszę o opinię, tylko szczerą, czy mi się udało.

Krzysztof Pasierbiewicz
(nauczyciel akademicki)