Dzielny, rudy kieł zawojuje nam Europę - uroki przeprowadzki

Brak dostępu do internetu to w dzisiejszych czasach przekleństwo – rachunki, informacje, kontakt z najbliższymi, nawet zakupy. Ponieważ ostatni tydzień upłynął mi pod znakiem przeprowadzki do nowego lokum, dostęp do najświeższych sensacji z krajowego piekiełka miałem (nadal mam) siłą rzeczy mocno ograniczony (fajną ofertę internetową w UK najlepiej zamówić przez... internet, sic!). Wracam dziś na łono polskich mediów elektronicznych i co widzę... Nasz premier, szanowany i uwielbiany przez każdego członka, hmm, UE jest jak najbardziej naturalnym i pożądanym kandydatem na prezydenta, naczelnika, skarbnika, przewodniczącego, kanclerza (coś przegapiłem?) wielkiej i wspaniałej Unii!

Myślę sobie, no przecież BBC starałem się na bieżąco, mimo natłoku spraw, śledzić, a tu takiego newsa przegapiłem! To szukam grzecznie jak na patriotę przystało, co mi tutaj brytyjskie, a także europejskie (angielskojęzyczne) media wypisują o moim ulubionym premierze, dzięki któremu moja kariera zawodowa nabrała tak gwałtownego przyspieszenia, wyspiarskiego, rzecz jasna. Oj, święta naiwności... O "tusku" można co najwyżej poczytać w kontekście przemytników kości słoniowej albo innych podobnych (angielskie tusk to w tłumaczeniu kieł), nasz Donald jest wymieniany raz, tak – w wielkim spisie zagranicznych gości na pogrzebie Żelaznej Damy.

Tak sobie próbuję przypomnieć, czy Protasiewicz to ten sam, który raz na jakiś czas wspomina szeroko o rekonstrukcji Rządu, nowym początku, celach itd.? Wszystkich, którzy wypominają błędy i niedopatrzenia polskiej strony w śledztwie smoleńskim z lubością nazywa wariatami? Tak, i wszystko jasne... Jego trzecim ulubionym tematem jest wyliczanie jakiego to stanowiska nie zajmie jego mistrzunio, jak się już naród polski nim nacieszy. Taki szanowany, uwielbiany, jak nam go wszyscy zazdroszczą, ah i oh! A my się na to nabieramy! Począwszy przez onetowsko-tvn-owski światek, przez dumnego leminga a nawet na wybranych sympatykach PiSu skończywszy (z innej strony, ale także – kolaboruje, to potem nagrodę dostanie, cwaniak jeden).

Otóż kochani moi, prędzej Kwaśniewski zostanie szefem ONZ-u albo przewodniczącym klubu abstynenta niż spełnią się słowa pana Protasiewicza. Jakaś mało istotna rólka, może, ale sami przyznajcie – po co dawać kawałek dobrego mięska psu, który łasi się na widok byle ochłapu? Jeśli tak będzie dbał o europejskie interesy jak o polską rację stanu, to już sam nie wiem, gdzie dalej emigrować.

Wracając do tego, co przegapiłem – nawrócenie Rogalskiego czyli od zera do bohatera, czekam na autobiografię oraz wywiad w Wysokich Obcasach, może Stuhr nakręci jakiś prawniczy thriller? Wściekły atak krwiożerczych mediów na biedną partię rządzącą, Niesiołowski jak zawsze, Lasek żąda ekspertyz i rzeczowej debaty (że tutaj się nikt nie zainteresuje, za czyje pieniądze) a u nas króluje Republika.

Czyli jednym słowem, może lepiej nie będę się spieszył z tym łączem internetowym... Z drugiej strony, nic mi tak nie poprawia nastroju, jak szczaw, tvn i wybiórcza. Człowiek się od razu taki mądrzejszy, światowy czuje. Prawie jak Tusk.