ŻYCIOWY BILANS

Wpadałem dziś jak zwykle na chwilę do krakowskiej kawiarenki Vis a Vis.

Nad lampką koniaku siedział mój wieloletni kumpel. Przysiadłem się do niego, ale głęboko zamyślony nie kwapił się do rozmowy. Zdziwiłem się, bo zawsze był kawalarzem i królem życia, z którego czerpał samo piękno i radość. 

Gdy go w końcu spytałem dlaczego tak milczy, odezwał się nieśpiesznie: - No wiesz, rok się kończy i tak mnie naszło, żeby sobie zrobić coś na modłę życiowego bilansu. I właśnie rozmyślałem, że przez całe życie ciężko pracowałem i choć bywało raz lepiej raz gorzej, odłożyłem sobie jak mi się zdawało wcale pokaźną fortunkę.

To super! – ucieszyłem się dostatkiem kolegi.

Koleżka podniósł oczy znad lampki koniaku i odpowiedział z sarkazmem: "Super!" Właśnie zrobiłem rachunek życiowych dochodów i niezbędnych wydatków i wiesz, co mi wyszło?

Co, spytałem zaciekawiony, a on odpowiedział:

Wyobraź sobie, że jak bym k…wa nie liczył to wychodzi na to, że cały majątek weźmie mi dentysta.

Krzysztof Pasierbiewicz
(nauczyciel akademicki)