Dedykacja

Znacie zapewne pewnego posła Platformy od mokrej roboty, któremu ktoś chyba dla hecy nadał tytuł profesora.  

Wiecie też, jak tenże od kilku lat obraża bezkarnie Polaków przy biernej postawie partyjnych koleżanek i kolegów.  

Ale podczas ostatniego występu u pani Olejnik tak przegiął z niewybrednymi obelgami, że zacząłem się zastanawiać, jakby się odpłacić pięknym za nadobne temu ogarniętemu wścieklizną gburowi, który, w konkurencji przymiotników szkalujących PIS i Jarosława Kaczyńskiego zdawał się nie mieć równych.  

I znalazłem lepszego od niego. Sięgnąłem, bowiem po francuską klasykę, a dokładniej do powieści „Gargantua i Pantagruel” Francois Rabelais’go w tłumaczeniu Tadeusza Boya Żeeleńskiego.  

Wiecie, jak bardzo pilnuję szarmanckiej formuły mojego blogu, ale to w końcu klasyka, więc mam nadzieję, że mnie rozgrzeszycie.  

Pozwólcie mi tedy, że zadedykuję szanownemu panu posłowi „litanię do kuśki”, z tej urokliwie rubasznej pozycji literaturowej, cytuję za bratem Janem Łomignatem:  

"Kusiu przywiędły, sparciały, zatęchły, chropawy, spróchniały, opaćkany, zakisły, niezdarny, robaczywy, flakowaty, dęty, nieurodziwy, upadły, pokraczny, zasiniały, zachrypnięty, eunuszy, stłamszony, próżny, zmierżony, poroniony, fałszowany, skażony, strupieszały, kaszowaty, parszywy, przepuknięty, zżylaczony, popryszczony, złachmaniały, stłuszczony, owrzodzony, pomarszczony, przemądrzały, bezduszny, kluskowaty, zserowaciały, wypruty, ogłupiały...", myślę, że powinno wystarczyć, a jeśli ktoś nie jest jeszcze usatysfakcjonowany, to zachęcam do sięgnięcia do oryginału, gdzie stosownych przymiotnikw jest w sumie aż 184.  

Krzysztof Pasierbiewicz 
(nauczyciel akademicki)

Post Scriptum:
Jeśli kogoś zniesmaczyłem do z góry przepraszam, lecz żywię głęboką nadzieję, że znajdzie się wielu, którym nieco osłodziłem jesiennie słotliwą niedzielę.

Post, Post Scriptum:
Gdyby ktoś zechciał uzupełnić listę, to chętnie dopiszę