Chrześcijanie w żałobie

    Tegoroczne święta Wielkanocne zaskoczyły chyba wszystkich, zaledwie zmartwychwstał Jezus Chrystus to zmarł – w poniedziałek wielkanocny – Jego namiestnik papież Franciszek. Napisano o nim już tyle, że trudno dodać coś szczególnego...A jednak można: Jorge Mario Bergoglio bolał bardzo nad tym, że nie ustają wojny, a nawet mnożą się nowe i modlił się żarliwie o pokój na świecie...nie tylko na Ukrainie,w Afryce, na Bliskim Wschodzie z piekłem Gazy czy w Burmie. Kiedyś na kolanach błagał przywódców afrykańskich o zaprzestanie okrutnych konfliktów, które nieraz graniczyły z ludobójstwami. Marzenie o pokoju na planecie nie opuszczało nigdy Franciszka, a pod tym względem przypominał on innego Latynosa, wielkiego poetę ekwadorskiego Jorge Carrera Andrade ( 1903-1978), którego warto tu przypomnieć jako bliźniaczą duszę zmarłego właśnie papieża. Andrade cierpiał i odwoływał się do mitycznej Aurozji, odległej planety, gdzie żyje jedyny naród bez śmiercionosnych zamysłów. Kontrast z naszą cywilizacją wyraził i w tej strofie:  

                 Ziemio, planeto stara, zapóźniona w kosmosie
                 o lat miliony, prxytułku dla istot pierwszych
         i najmniejszych wszechświata, tych mrówek błękitu
          pertraktujących pod stopami śmierci...

      A zatem jakby apel do ludzkości, tak jak błagalne gesty papieża Franciszka do prezydentów z Afryki czy do  imperium ze wschodu. A niektóre utwory Andrade są jakby poetyckim orędziem do ludzkości, próbą nasycenia miłością i braterstwem ziemian, którzy przyczyniają się do Zmierzchu Człowieka, tych ziemian, których nazwał po prostu „prymitywnym plemieniem śmierci”. Z całą pewnością to samo myślał o ludzkości  papież Bergoglio! I być może teraz jego duch – wędrując do Domu Ojca – odwiedził fantastyczną Aurozję, gdzie czekał na niego Jorge Carrera Andrade. I obaj załamują tam ręce nad moralnym upadkiem planety Ziemia, zamieszkanej przez istoty opętane łamaniem piątego przykazania!
   
A w Wielki Piątek, podczas Via Crucis papież Franciszek zdążył ostrzec ludzkość, że pojawił się „nowy bóg”, który  kształtuje świat z nieludzką oziębłością...- kogo miał na myśli?

                                                       Marek Baterowicz